Traduction de «patiënten in beide adalimumab » (Néerlandais → Français) :

Na week 2 kregen de patiënten in beide adalimumab groepen 40 mg eenmaal per twee weken.
Après la semaine 2, les patients des deux groupes adalimumab ont reçu 40 mg toutes les 2 semaines.

De aanbevolen dosis Humira voor patiënten met polyarticulaire juveniele idiopathische artritis in de leeftijd van 2 tot en met 12 jaar is 24 mg/m 2 lichaamsoppervlakte, met een maximale enkele dosis van 20 mg adalimumab (voor patiënten in de leeftijd van 2 tot 4) en met een maximale enkele dosis van 40 mg adalimumab (voor patiënten in de leeftijd van 4 tot en met 12) eenmaal per twee weken toegediend via subcutane injectie.
La posologie recommandée d’Humira pour les patients âgés de 2 à 12 ans atteints d’arthrite juvénile idiopathique polyarticulaire est de 24 mg/m 2 de surface corporelle jusqu’à une dose unique maximale de 20 mg d’adalimumab (pour les patients de 2 à 4 ans) et jusqu’à une dose unique maximale de 40 mg d’adalimumab (pour les patients de 4 à 12 ans) administrée toutes les deux semaines, en injection sous-cutanée.

Bij patiënten met plaque psoriasis die langdurig met alleen adalimumab werden behandeld en tijdelijk de behandeling onderbraken in het kader van een onderzoek, was het aantal patiënten waarbij antilichaamvorming tegen adalimumab voorkwam na hervatten van de behandeling (11 van de 482 proefpersonen, 2,3%) vergelijkbaar met het aantal voorafgaand aan de onderbreking (11 van de 590 proefpersonen, 1,9%).
Chez les patients atteints de psoriasis en plaques traités par adalimumab en monothérapie à long terme et qui ont participé à une étude d’interruption de traitement puis de retraitement, le taux d’anticorps anti-adalimumab après retraitement (11 des 482 patients, 2,3 %) était similaire au taux observé avant l’interruption de traitement (11 des 590 patients, 1,9 %).

Bij patiënten met polyarticulaire juveniele idiopathische artritis, werden antilichamen tegen adalimumab gevonden bij 27/171 patiënten (15,8%) die behandeld waren met adalimumab.
Chez les patients atteints d’arthrite juvénile idiopathique polyarticulaire, des anticorps antiadalimumab ont été détectés chez 27 sujets sur 171 (15,8 %) traités par l’adalimumab.

Er zijn lagere serumconcentraties vrij adalimumab (niet gebonden aan anti-adalimumab antilichamen, AAA) waargenomen bij patiënten met meetbare AAA’s. Humira is niet onderzocht bij patiënten met lever- of nierinsufficiëntie.
Il a été observé que les taux sériques d'adalimumab libre (non lié aux anticorps anti-adalimumab, AAA)

Er zijn lagere serumconcentraties vrij adalimumab (niet gebonden aan anti-adalimumab antilichamen, AAA) waargenomen bij patiënten met meetbare AAA’s.
Il a été observé que les taux sériques d'adalimumab libre (non lié aux anticorps anti-adalimumab, AAA) étaient plus bas chez les patients dont les AAA étaient mesurables.

Bij patiënten met artritis psoriatica, werden anti-adalimumab antilichamen gevonden bij 38/376 proefpersonen (10%) die met adalimumab behandeld waren.
Chez les patients présentant un rhumatisme psoriasique, des anticorps anti-adalimumab ont été identifiés chez 38 des 376 patients (10 %) traités avec l’adalimumab.

In de studie bij patiënten met niet-reseceerbare en/of gemetastaseerde GIST vertoonden 7 (5%) patiënten CTC graad 3/4 gastro-intestinale bloedingen (3 patiënten), intra-tumorale bloedingen (3 patiënten) of beide (1 patiënt).
Dans l’étude clinique menée chez des patients atteints de GIST non resécables et/ou métastatiques, 7 (5%) patients ont présenté des saignements de grade 3 / 4 selon la classification CTC (Common Toxicity Criteria) : saignements gastrointestinaux (3 patients), saignements intra-tumoraux (3 patients), les deux types (1 patient).

In beide studies met HCV-patiënten bleek het aandeel patiënten dat een SVR bereikte, onder de met eltrombopag behandelde patiënten (n = 201, 21%) groter te zijn dan onder de met placebo behandelde patiënten (n = 65, 13%) (zie tabel 5).
Dans les deux études dans le VHC, une proportion significativement plus élevée de patients traités par eltrombopag (n = 201, 21 %) a obtenu une RVS par rapport à ceux ayant reçu le placebo (n = 65, 13 %) (voir Tableau 5).

De vaakst gerapporteerde aan het geneesmiddel gerelateerde bijwerkingen waren hoofdpijn, bij ongeveer 14% van de patiënten, palpitaties, bij ongeveer 9% van de patiënten, vochtretentie en misselijkheid, beide bij ongeveer 6% van de patiënten, en diarree bij 5% van de patiënten.
Les réactions indésirables les plus fréquentes considérées comme étant liées au traitement ont été les maux de tête, rencontrés chez environ 14 % des patients, les palpitations, chez environ 9 %, la rétention aqueuse et les nausées, chez environ 6 %, et les diarrhées chez 5 %.