Traduction de «patiënten igg-antilichamen tegen » (Néerlandais → Français) :

Op grond van het fase 3-onderzoek wordt verwacht dat bij bijna alle patiënten IgG-antilichamen tegen laronidase zullen ontstaan, voornamelijk binnen de eerste 3 maanden na het begin van de behandeling.
Sur la base de l’étude clinique de Phase 3, il est probable que presque tous les patients développent des anticorps IgG contre la laronidase, principalement dans les 3 mois suivant le début du traitement.

53/54 (98%) patiënten waren positief voor IgG-antilichamen tegen galsulfase.
53/54 patients (98 %) présentaient des anticorps IgG anti-galsulfase.

Beschrijving van geselecteerde bijwerkingen Immunogeniciteit Bijna alle patiënten ontwikkelden IgG-antilichamen tegen laronidase.
Description de certains effets indésirables Immunogénicité Presque tous les patients ont développé des anticorps IgG contre la laronidase.

Er waren geen aanwijzingen dat IgG-antilichamen tegen alglucosidase alfa van invloed waren op de farmacokinetiek.
Rien ne permet d’affirmer que les anticorps IgG anti-alpha alglucosidase ont affecté la pharmacocinétique.

De aanwezigheid van antilichamen tegen golimumab kan de kans op reacties op de injectieplaats verhogen (zie rubriek 4.4). Het kleine aantal patiënten dat positief is wat betreft antilichamen tegen golimumab, beperkt de mogelijkheid om definitieve conclusies te trekken met betrekking tot het verband tussen de aanwezigheid van antilichamen tegen golimumab en de klinische werkzaamheid of veiligheid.
La présence d’anticorps anti-golimumab peut augmenter le risque de réactions au site d’injection, cependant, le faible nombre de patients positifs aux anticorps anti-golimumab limite la capacité à tirer des conclusions définitives concernant la relation entre les anticorps anti-golimumab et l’efficacité clinique ou la tolérance (voir rubrique 4.4).

Na een behandeling met 1 mg/kg om de week gedurende 24 weken, gevolgd door een doseringsschema bestaande uit 0,3 mg/kg om de 2 weken gedurende 18 maanden, kon bij het merendeel van de patiënten de klaring van cellulaire GL-3 in het capillaire endotheel van de nieren, andere nierceltypen en de huid (oppervlakkig capillair endotheel van de huid) gehandhaafd worden. In de lage dosering zou bij sommige patiënten IgG-antilichamen echter een rol kunnen spelen bij de GL-3-klaring. Door de beperkingen van de onderzoeksopzet (klein aantal patiënten) kan geen definitieve conclusie worden getrokken over de onderhoudsdosering, maar deze resultaten suggereren dat na een aanvankelijke dosering van 1,0 mg/kg om de 2 weken, een dosis van 0,3 mg/kg om de 2 weken voldoende kan zijn voor sommige patiënten om de GL-3-klaring te handhaven.
Compte tenu des limites de l'étude (petit nombre de patients), il n'est pas possible de tirer de conclusion définitive concernant le schéma posologique d'entretien. Ces résultats suggèrent néanmoins qu'après une dose d'attaque initiale de 1,0 mg/kg toutes les 2 semaines, une dose de 0,3 mg/kg toutes les 2 semaines peut être suffisante pour maintenir l'élimination du GL-3 chez certains patients.

Patiënten die IgM- of IgG-antilichamen ontwikkelen, hebben een verhoogd risico op infusiegerelateerde en andere bijwerkingen.
Les patients présentant des anticorps IgM ou IgG ont plus de risques de développer des réactions à la perfusion et autres réactions indésirables.

Positieve serologie in afwezigheid van symptomen betekent niet per se dat actieve Lyme-borreliose aanwezig is; ook bij succesvol behandelde patiënten kunnen gestegen IgM- of IgG-antilichamen jaren persisteren.
Une sérologie positive en l’absence de symptômes ne signifie pas nécessairement la présence d’une borréliose de Lyme active; même chez les patients traités avec succès, des taux accrus d’anticorps IgM ou IgG peuvent persister pendant des années.

Over het algemeen was de kans op infusiegerelateerde bijwerkingen groter bij patiënten die positief testten op IgG-antilichamen dan bij degenen bij wie de test niet positief was.
En général, les patients testés positifs en anticorps IgG étaient plus susceptibles de souffrir de réactions liées à la perfusion que les patients testés négatifs.

In de klinische studies vormden tot 6% van de patiënten hoge concentraties antilichamen tegen exenatide, met bij de helft van hen een vermindering van het hypoglykemiërend effect tot gevolg; wat dit betekent op lange termijn is niet duidelijk.
Dans les études cliniques, jusqu’à 6% des patients ont développé des taux élevés d’anticorps contre l’exénatide, ce qui a entraîné une diminution de l’effet hypoglycémiant chez la moitié d’entre eux; les conséquences à long terme de l’apparition de ces anticorps ne sont pas claires.