Traduction de «patiënten igg-antilichamen echter » (Néerlandais → Français) :

Na een behandeling met 1 mg/kg om de week gedurende 24 weken, gevolgd door een doseringsschema bestaande uit 0,3 mg/kg om de 2 weken gedurende 18 maanden, kon bij het merendeel van de patiënten de klaring van cellulaire GL-3 in het capillaire endotheel van de nieren, andere nierceltypen en de huid (oppervlakkig capillair endotheel van de huid) gehandhaafd worden. In de lage dosering zou bij sommige patiënten IgG-antilichamen echter een rol kunnen spelen bij de GL-3-klaring. Door de beperkingen van de onderzoeksopzet (klein aantal patiënten) kan geen definitieve conclusie worden getrokken over de onderhoudsdosering, maar deze resultaten suggereren dat na een aanvankelijke dosering van 1,0 mg/kg om de 2 weken, een dosis van 0,3 mg/kg om de 2 weken voldoende kan zijn voor sommige patiënten om de GL-3-klaring te handhaven.
Compte tenu des limites de l'étude (petit nombre de patients), il n'est pas possible de tirer de conclusion définitive concernant le schéma posologique d'entretien. Ces résultats suggèrent néanmoins qu'après une dose d'attaque initiale de 1,0 mg/kg toutes les 2 semaines, une dose de 0,3 mg/kg toutes les 2 semaines peut être suffisante pour maintenir l'élimination du GL-3 chez certains patients.

Immunogeniciteit Aangezien agalsidase bèta (r-hαGAL) een recombinant eiwit is, wordt verwacht dat patiënten met weinig of geen residuele enzymactiviteit IgG-antilichamen ontwikkelen.
Immunogénicité L’agalsidase bêta (r-hαGAL) étant une protéine recombinante, le développement d’anticorps IgG est attendu chez les patients avec peu, voire pas d’activité enzymatique résiduelle.

Over het algemeen was de kans op infusiegerelateerde bijwerkingen groter bij patiënten die positief testten op IgG-antilichamen dan bij degenen bij wie de test niet positief was.
En général, les patients testés positifs en anticorps IgG étaient plus susceptibles de souffrir de réactions liées à la perfusion que les patients testés négatifs.

Patiënten die IgM- of IgG-antilichamen ontwikkelen, hebben een verhoogd risico op infusiegerelateerde en andere bijwerkingen.
Les patients présentant des anticorps IgM ou IgG ont plus de risques de développer des réactions à la perfusion et autres réactions indésirables.

Het merendeel van de patiënten ontwikkelde binnen 3 maanden na de eerste infusie met Fabrazyme IgG-antilichamen voor r-hαGAL.
La majorité des patients a développé des anticorps IgG contre la r-hαGAL, généralement dans les trois mois suivant la première perfusion de Fabrazyme.

Samenvatting van het veiligheidsprofiel Aangezien agalsidase bèta (r-hαGAL) een recombinant eiwit is, wordt verwacht dat patiënten met weinig of geen residuele enzymactiviteit IgG-antilichamen ontwikkelen.
Résumé du profil de tolérance L’agalsidase bêta (r-hαGAL) étant une protéine recombinante, le développement d’anticorps IgG est attendu chez les patients présentant peu, voire aucune activité enzymatique résiduelle.

Positieve serologie in afwezigheid van symptomen betekent niet per se dat actieve Lyme-borreliose aanwezig is; ook bij succesvol behandelde patiënten kunnen gestegen IgM- of IgG-antilichamen jaren persisteren.
Une sérologie positive en l’absence de symptômes ne signifie pas nécessairement la présence d’une borréliose de Lyme active; même chez les patients traités avec succès, des taux accrus d’anticorps IgM ou IgG peuvent persister pendant des années.

Op grond van het fase 3-onderzoek wordt verwacht dat bij bijna alle patiënten IgG-antilichamen tegen laronidase zullen ontstaan, voornamelijk binnen de eerste 3 maanden na het begin van de behandeling.
Sur la base de l’étude clinique de Phase 3, il est probable que presque tous les patients développent des anticorps IgG contre la laronidase, principalement dans les 3 mois suivant le début du traitement.

Antilichamen (remmers) De vorming van factor VIII-neutraliserende antilichamen (remmers) is een bekende complicatie bij de behandeling van patiënten met hemofilie A. Deze remmers zijn gewoonlijk IgG-immunoglobulinen gericht tegen de stollingsactiviteit van factor VIII, die wordt gekwantificeerd in Modified Bethesda Units (BU) per ml plasma.
Anticorps (inhibiteurs) La formation d'anticorps neutralisant (inhibiteurs) du facteur VIII est une complication connue du traitement des patients atteints d'hémophilie A. Ces inhibiteurs sont habituellement des immunoglobulines G dirigées contre l’activité pro-coagulante du facteur VIII et sont quantifiés en Unités Bethesda modifiées (UB) par ml de plasma.

Anti-interferon antilichamen 1-5% van de patiënten die behandeld werden met Pegasys ontwikkelden neutraliserende antiinterferon antilichamen Zoals bij andere interferonen was er een hogere incidentie van neutraliserende antilichamen waarneembaar bij chronische hepatitis B. Dit correleerde echter bij geen van beide ziekten met een gebrek aan therapeutische respons.
Anticorps anti-interféron 1-5 % des patients traités par Pegasys ont développé des anticorps neutralisants anti-interféron. Comme avec d’autres interférons, l’incidence des anticorps neutralisants anti-interféron a été plus élevée chez les patients atteints d’hépatite chronique B. Cependant ce phénomène n’a pas été corrélé avec une absence de réponse thérapeutique dans aucune des deux pathologies.