Vertaling van "patiënten hun klachten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De patiënten behalen dikwijls niet het volgens de gehanteerde CVS-definitie vereiste aantal bijkomende klachten (dit was het geval bij 31% van de patiënten waarvoor de diagnose niet gesteld is) of zijn eveneens volgens de gehanteerde definitie (in termen van schoolverzuim, gedurende 2 weken over een periode van 6 weken) ‘onvoldoende’ geïnvalideerd door hun klachten (21%).
Les patients n’atteignent souvent pas le nombre requis de plaintes supplémentaires d’après la définition du SFC utilisée (c’était le cas chez 31% des patients pour lesquels le diagnostic n’a pas été posé) ou ils sont également selon la définition utilisée (en termes d'absentéisme scolaire, durant 2 semaines sur une période de 6 semaines) ‘insuffisamment’ invalidés par les plaintes (21%).

De Causale Attributielijst (CAL) meet aan welke soorten oorzaken de patiënten hun klachten toeschrijven: aan lichamelijke of aan niet-lichamelijke, psychosociale factoren.
La Liste d’Attribution Causale (CAL) mesure à quels types de causes les patients attribuent leurs plaintes : facteurs physiques ou facteurs non physiques psychosociaux.

Patiënten die depressief zijn of een neiging hebben tot somatisatie kunnen de neiging hebben om hun klachten te overdrijven bij het invullen van de vragenlijst (response bias) 10 .
Des patients dépressifs ou ayant tendance à la somatisation peuvent avoir tendance à exagérer leurs plaintes lorsqu’ils complètent le questionnaire (biais de réponse) 10 .

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat CVS-patiënten hun klachten meer neigen toe te schrijven aan lichamelijke factoren wat een predisponerende factor kan zijn voor de ontwikkeling van CVS 73 .
Une étude scientifique révèle que les patients SFC ont davantage tendance à attribuer leurs plaintes à des facteurs physiques, ce qui peut être un facteur de prédisposition au développement du SFC 73 .

Hieruit blijkt dat de CVS-patiënten van de centra hun klachten inderdaad meer wijten aan lichamelijke oorzaken (gemiddelde score van de totale populatie: 13,4 in een range van mogelijke scores van 5 tot 20) en minder aan niet-lichamelijke of psychosociale factoren (gemiddelde score van 11,2).
On constate que les patients SFC des centres attribuent en effet davantage leurs plaintes à des causes physiques (score moyen de la population totale : 13,4 sur un éventail de scores possibles de 5 à 20) et moins à des facteurs non physiques ou psychosociaux (score moyen de 11,2).

De nadruk in deze centra ligt in de cognitieve gedragstherapie en de fysische revalidatie : leer patiënten omgaan met hun klachten en beperkingen.
Ces centres mettent l’accent sur la thérapie comportementale cognitive et la rééducation physique : apprenez aux patients à vivre avec leurs troubles et leurs limites.

Bij patiënten die al zeer lang chronisch vermoeid zijn (gemiddeld 5 jaar) en vaak ernstig (onder meer fysiek) geïnvalideerd zijn door hun klachten, is de doelstelling mogelijk te hoog gegrepen om het socioprofessioneel functioneren significant te verbeteren, op basis van een qua effectieve behandelingsduur beperkt revalidatieprogramma.
Pour les patients présentant une fatigue chronique depuis très longtemps (5 ans en moyenne) et souvent sévère (notamment sur le plan physique), l’objectif poursuivi est peut-être trop ambitieux pour une amélioration significative du fonctionnement socioprofessionnel, sur la base d’un programme de rééducation fonctionnelle limité quant à la durée de traitement effective.

In totaal hebben 57% van de gerevalideerde patiënten ná de revalidatie meer het gevoel zelf hun klachten te kunnen beïnvloeden.
Au total, 57% des patients rééduqués ont davantage le sentiment de pouvoir eux-même influencer leurs plaintes après la rééducation.

Uit de vergelijking met deze scores blijkt dat de patiënten waarbij de CVS-centra de CVS-diagnose hebben vastgesteld hun klachten iets minder toeschrijven aan lichamelijke factoren (13,4 versus 14,0 in de normpopulatie) en iets meer aan psychosociale factoren (11,2 versus 9,1 in de normpopulatie).
Il ressort de la comparaison avec ces scores que les patients chez qui les centres SFC ont confirmé le diagnostic de SFC attribuent un peu moins leurs plaintes à des facteurs physiques (13,4 contre 14,0 dans la population norme) et un peu plus à des facteurs psychosociaux (11,2 contre 9,1 dans la population norme).