Traduction de «patiënten hebben aangetoond dat insuline lispro de postprandiale » (Néerlandais → Français) :

Klinische studies met type I en type II diabetische patiënten hebben aangetoond dat insuline lispro de postprandiale hypoglykemie verlaagt in vergelijking met oplosbare humane insuline.
Les études cliniques chez les patients diabétiques de type 1 et de type 2 ont montré une hyperglycémie postprandiale diminuée avec l'insuline lispro comparé à l’insuline humaine rapide.

Klinische studies met type I en type II diabetische patiënten hebben aangetoond dat insuline lispro het aantal episodes van nachtelijke hypoglykemieën verlaagt in vergelijking met oplosbare humane insuline.
Les études cliniques chez les patients diabétiques de type 1 et de type 2 ont montré un nombre réduit d’épisodes d’hypoglycémie nocturne avec l’insuline lispro comparé à l’insuline humaine rapide.

Klinische studies met type I en type II diabetische patiënten hebben aangetoond dat Humalog Mix25 de postprandiale hypoglykemie verlaagt in vergelijking met het humane insuline mengsel 30/70.
Les études cliniques chez les patients diabétiques de type 1 et de type 2 ont montré une hyperglycémie postprandiale diminuée avec Humalog Mix25 comparé à l’insuline humaine pré-mélangée 30/70.

In een fase I onderzoek met insuline glulisine, lispro en kortwerkende humane insuline bij patiënten met obesitas werd aangetoond dat insuline glulisine zijn snelle werkzaamheid behoudt. Bij dit onderzoek was de tijd tot 20% van de totale AUC en de AUC (0-2 uur) die de eerste glucoseverlagende activiteit aangeeft resp. 114 minuten en 427 mg/kg voor insuline glulisine, 121 minuten en 354 mg/kg voor lispro, en 150 minuten en 197 mg/kg voor kortwerkende humane insuline (zie figuur 2).
Dans cette étude, le temps nécessaire pour atteindre 20 % de l’ASC [aire sous la courbe] totale et l’ASC (0-2h) représentant l’activité hypoglycémiante précoce ont été respectivement de 114 minutes et 427 mg/kg pour l’insuline glulisine, 121 minutes et 354 mg/kg pour l’insuline lispro, 150 minutes et 197 mg/kg pour l’insuline rapide humaine (voir figure 2).

Een fase I studie bij 18 patiënten die lijden aan obesitas met type 2 diabetes mellitus (BMI tussen 35 en 40 kg/m 2 ) met insuline glulisine and insuline lispro [90% CI:0.81, 0.95 (p=< 0.01)] liet zien dat insuline glulisine de dagelijkse postprandiale bloedglucose pieken effectief reguleert.
Une étude de phase I chez 18 patients obèses diabétiques de type 2 (IMC compris entre 35 et 40 kg/m 2 ) avec l’insuline glulisine et l’insuline lispro [IC 90 % : 0,81- 0,95 (p=< 0,01)] a montré que l’insuline glulisine contrôle efficacement les excursions glycémiques postprandiales diurnes.

Studies met patiënten met type II diabetes die zijn ingesteld op een maximale doses sulfonylureumderivaten hebben aangetoond dat toevoeging van insuline lispro de HbA1c significant reduceert in vergelijking met sulfonylureumderivaten alleen.
Chez les patients diabétiques de type 2 traités avec des doses maximales de sulfamides hypoglycémiants, les études ont montré que l’association avec l’insuline lispro réduisait significativement les taux d’hémoglobine glycosylée comparativement aux sulfamides hypoglycémiants utilisés seuls.

In een fase I onderzoek met insuline glulisine, lispro en kortwerkende humane insuline bij patiënten met obesitas werd aangetoond dat insuline glulisine zijn snelle werkzaamheid behoudt.
Une étude de phase I réalisée avec l’insuline glulisine, l’insuline lispro et l’insuline rapide humaine dans une population obèse a démontré que l’insuline glulisine conserve ses propriétés d’action rapide.

Voor 2010 werd er ook een belangrijke groei in het aantal patiënten die behandeld worden met 2 andere analoge insulines, nl. het insuline glusisine (APIDRA) met zoals in 2009 een relatieve groei van 44,4%, en het insuline lispro (HUMALOG) met een relatieve groei van 23%. Behandelingen met insuline-analogen hebben een (veel) hogere kostprijs, terwijl we niet over voldoende bewijzen beschikken dat zo’n keuze een grotere benefit op lange termijn oplevert bij type 2 diabetes.
Pour 2010, il est aussi observé une croissance importante du nombre de patients traités par 2 autres analogues de l’insuline humaine, il s’agit de l’insuline glulisine (APIDRA), avec comme en 2009, une croissance relative de 44,4% et de l’insuline lispro (HUMALOG), avec une croissance relative de 23% Les traitements avec les analogues insuliniques ont un coût (beaucoup) plus élevé, alors que l’on ne dispose pas de preuves suffisantes qu’un tel choix apporte un grand bénéfice à long terme dans le diabète de type.