Vertaling van "patiënten gemelde bijwerkingen " (Nederlands → Frans) :

De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (aspartaat aminotransferase (ASAT)/alanine aminotransferase (ALAT)) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les effets indésirables le plus fréquemment signalés sous un traitement par gemcitabine comprennent : nausées, accompagnées ou non de vomissements, et élévation des taux des transaminases hépatiques (aspartate aminotransférase (ASAT) ou alanine aminotransférase (ALAT)) et des phosphatases alcalines, chez environ 60 % des patients ; protéinurie et hématurie dans environ 50 % des cas ; dyspnée chez 10 à 40 % des patients (la plus forte incidence concerne les patients atteints d’un cancer du poumon) ; éruptions cutanées de nature allergique dans environ 25 % des cas, associées à un prurit chez 10 % des patients.

De meest gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60 % van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50 % van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25 % van de patiënten en bij 10 % van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les réactions médicamenteuses les plus fréquemment rapportées en relation avec le traitement par la gemcitabine sont notamment : nausées avec ou sans vomissements, élévation des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et de la phosphatase alcaline, rapportées chez environ 60% des patients ; protéinurie et hématurie, rapportées chez environ 50% des patients ; dyspnée rapportée chez 10 à 40% des patients (incidence plus élevée chez les patients atteints de cancer bronchique) ; éruptions cutanées allergiques survenant chez environ 25% des patients et qui sont associées à des démangeaisons chez 10% des patients.

De meeste gemelde bijwerkingen bij behandeling met gemcitabine zijn onder meer: misselijkheid met of zonder braken, verhoogde levertransaminasen (ASAT/ALAT) en alkalische fosfatase, gemeld bij ongeveer 60% van de patiënten, proteïnurie en hematurie gemeld bij ongeveer 50% van de patiënten, dyspneu gemeld bij 10-40 % van de patiënten (hoogste incidentie bij patiënten met longcarcinoom) en allergische huiduitslag die zich voordoet bij ongeveer 25% van de patiënten en bij 10% van de patiënten gepaard gaat met jeuk.
Les effets indésirables liés au traitement par gemcitabine les plus couramment rapportés sont des nausées, accompagnées ou non de vomissements, une élévation des taux des transaminases hépatiques (ASAT/ALAT) et des phosphatases alcalines, chez environ 60% des patients ; une protéinurie et une hématurie chez environ 50% des patients ; une dyspnée chez 10 à 40% des patients (plus forte incidence chez les patients atteints d’un cancer du poumon) ; des éruptions cutanées de nature allergique surviennent chez environ 25% des patients, et sont associées à un prurit chez 10% des patients.

De meest frequent gemelde bijwerkingen in klinische studies met Tasigna Niet-hematologische bijwerkingen (laboratoriumafwijkingen uitgezonderd) die zijn gemeld bij ten minste 5% van de patiënten behandeld met 300 mg nilotinib tweemaal daags in het gerandomiseerde fase III-onderzoek, zijn weergegeven in Tabel.
Effets indésirables les plus fréquemment rapportés au cours des études cliniques de Tasigna Les effets indésirables extra-hématologiques (à l’exception des anomalies biologiques) rapportés chez au moins 5 % des patients traités par 300 mg de nilotinib deux fois par jour lors de l’étude randomisée de phase III sont décrites dans le tableau.

De meest frequent gemelde bijwerkingen in klinische studies met Tasigna Niet-hematologische bijwerkingen (laboratoriumafwijkingen uitgezonderd) die zijn gemeld bij ten minste 5% van de patiënten in klinisch onderzoek met Tasigna zijn weergegeven in Tabel.
Effets indésirables les plus fréquemment rapportés au cours des études cliniques de Tasigna Les effets indésirables extra-hématologiques (à l’exception des anomalies biologiques) rapportés chez au moins 5 % des patients lors d’études cliniques menées avec Tasigna sont décrites dans le tableau.

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij gebruik van Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz zijn dyskinesieën die voorkwamen bij ongeveer 19% van de patiënten; gastro-intestinale symptomen inclusief misselijkheid en diarree kwamen voor bij respectievelijk ongeveer 15% en 12% van de patiënten; spierpijn, skeletspierpijn en bindweefselpijn kwam voor bij ongeveer 12% van de patiënten en onschadelijke roodachtig-bruine verkleuring van de urine (chromaturie) kwam voor bij ongeveer 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportées lors de traitements par Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz sont les suivantes : dyskinésies, chez environ 19% des patients; symptômes digestifs, notamment nausées et diarrhées, chez respectivement près de 15% et 12% des patients, douleurs musculaires, musculo-squelettiques et du tissu conjonctif, chez environ 12% des patients et, enfin, coloration brun-rougeâtre des urines non cliniquement significative (chromaturie) chez environ 10% des patients.

Incidentie van bijwerkingen (MedDRA) in studies TT01 en TT02 (n=80 patiënten) (N.B.: aantallen voor Bloed- en lymfestelselaandoeningen zijn vermeld in een aparte tabel voor laboratoriumonderzoeken) De gemelde bijwerkingen zijn gerangschikt op basis van de volgende frequentiegroepen: Zeer vaak (≥ 1/10) Vaak (≥ 1/100, < 1/10) Soms (≥ 1/1000, < 1/100) Zelden (≥ 1/10.000, < 1/1000) Zeer zelden (< 1/10.000)
Incidence des réactions indésirables (convention MedDRA) observées dans les études TT01 et TT02 (n = 80 patients) (Les chiffres concernant les troubles se rapportant aux affections hématologiques et à celles du système lymphatique sont regroupés avec les valeurs biologiques) Les réactions indésirables rapportées ci-dessous le sont selon leur fréquence de survenue : Très fréquents : ≥ 1/10 Fréquents : ≥ 1/100 à < 1/10 Peu fréquents : ≥ 1/1000 à < 1/100 Rares : ≥ 1/10 000 à < 1/1000 Très rares : < 1/10 000

Gemelde bijwerkingen bij patiënten die metformine als monotherapie kregen en die niet werden waargenomen bij patiënten die Jentadueto kregen
Effets indésirables rapportés chez les patients ayant reçu la metformine en monothérapie et n'ayant pas été observés chez les patients ayant reçu Jentadueto

In een 1-jarig, gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek bij patiënten met niettransfusie-afhankelijke thalassemiesyndromen en ijzerstapeling waren diarree (9,1%), rash (9,1%) en misselijkheid (7,3%) de meest gemelde bijwerkingen gerelateerd aan de onderzoeksmedicatie bij patiënten die 10 mg/kg/dag EXJADE kregen.
Au cours d’une étude d’un an, randomisée, en double aveugle, versus placebo, chez des patients présentant des syndromes thalassémiques non dépendants des transfusions et une surcharge en fer, les diarrhées (9,1 %), les rashs (9,1 %) et les nausées (7,3 %) ont été les événements indésirables liés à la prise du médicament les plus fréquemment rapportés chez les patients recevant EXJADE à la posologie de 10mg/kg/jour.

Gemelde bijwerkingen bij patiënten die Jentadueto kregen (frequenties bepaald aan de hand van gepoolde analyse van placebo-gecontroleerde onderzoeken) in klinisch onderzoek en op basis van post-marketingervaring
Effets indésirables rapportés chez les patients ayant reçu Jentadueto (fréquences identifiées à partir d'une analyse poolée des études contrôlées versus placebo) lors d'essais cliniques et depuis la commercialisation