Traduction de «patiënten en artsen was in vergelijking » (Néerlandais → Français) :

De algehele beoordeling van de allergische rhinitis door patiënten en artsen was in vergelijking met placebo significant verbeterd.
L’évaluation globale de la rhinite allergique par le patient et par le médecin a été significativement améliorée comparée au placebo.

In een onderzoek dat specifiek was opgezet om de incidentie van hoest te beoordelen bij patiënten die worden behandeld met losartan in vergelijking met patiënten die met ACE-remmers worden behandeld, was de incidentie van hoest die werd gemeld door patiënten die losartan of hydrochloorthiazide kregen ongeveer gelijk en significant lager dan bij patiënten die met een ACE-remmer werden behandeld. Daarnaast was in een algehele analyse van 16 dubbelblinde klinische studies bij 4131 patiënten de incidentie van spontaan gemelde hoest bij met losartan behandelde patiënten ongeveer gelijk (3,1 %) aan die bij patiënten die werden behandeld met placebo (2,6 %) of hydrochloorthiazide (4,1 %), terwijl de incidentie met ACE-remmers 8,8 % was.
Dans une étude destinée à évaluer spécifiquement l'incidence de la toux chez les patients traités par losartan et chez ceux traités par IEC, celle-ci était comparable chez les patients traités par losartan ou hydrochlorothiazide et était significativement inférieure à celle des patients traités par IEC. De plus, dans une analyse globale de 16 essais cliniques en double aveugle chez 4131 patients, l'incidence de la toux rapportée spontanément était comparable chez les patients traités par le losartan (3,1 %) et chez ceux traités par placebo (2,6 %) ou hydrochlorothiazide (4,1 %), alors que l'incidence de la toux chez les patients traités par IEC était de 8,8 %.

De mediane follow-up was 69 maanden. Alles omvattend hadden paclitaxel patiënten een significante afname van 18% van het risico voor ziekte recidief in vergelijking met patiënten die alleen AC kregen (p=0,0014), en een significante afname van 19% van het risico voor overlijden (p=0,0044) in vergelijking met patiënten die alleen AC kregen.
Ils présentaient également une réduction significative (19 %) du risque de décès (p=0,0044), par rapport aux patients traités par une monothérapie AC. Dans tous les sousgroupes de patients, les analyses rétrospectives ont démontré des avantages.

In alle kortdurende placebogecontroleerde onderzoeken met monotherapie bij patiënten bij wie het aantal neutrofielen bij de baseline ≥ 1,5 X 10 9 /l was, was de incidentie van minstens één voorval van een verschuiving naar een aantal neutrofielen < 1,5 X 10 9 /l, 1, 9% bij met quetiapine behandelde patiënten in vergelijking met 1,5% bij met placebo behandelde patiënten.
Lors de toutes les études cliniques à court terme contrôlées par placebo avec administration en monothérapie à des patients ayant un nombre de neutrophiles de base ≥ 1,5 x 10 9 /l, l’incidence d’au moins un changement du nombre de neutrophiles à une valeur < 1,5 x 10 9 /l était de 1,9 % chez les patients traités par la quétiapine, par rapport à 1,5% chez les patients traités par placebo.

Tabletten montelukast 10 mg, eenmaal daags ’s avonds toegediend aan 1189 patiënten in de leeftijd van 15 jaar en ouder met seizoensgebonden allergische rhinitis leidde tot een statistisch significante verbetering van de primaire variabele, overdag beoordeelde neussymptoomscore, en van de individuele componenten (neusverstopping, rinorroe, jeuk aan de neus en niezen); ’s nachts beoordeelde symptoomscore, en ook de individuele componenten (verstopte neus bij wakker worden, moeilijk in slaap vallen, en nachtelijk ontwaken); samengestelde symptoomscore (te weten nasale symptoomscore overdag en symptoomscore ’s nachts); en algehele beoordeling van de allergische rhinitis door patiënten en door artsen, in vergelijking met placebo.
Des comprimés de montelukast à 10 mg ont été administrés quotidiennement le soir à 1189 patients âgés de 15 ans et plus, présentant une rhinite allergique saisonnière. Il en résulte une amélioration significative d’un point de vue statistique de la variable primaire, du score de symptômes nasaux diurnes, et ses composantes individuelles (congestion nasale, rhinorrhée, prurit nasal et éternuement).

Van de 153 met Aclasta behandelde patiënten en de 115 met risedonaat behandelde patiënten die deelnamen in de verlengde observationele studie, behielden, na een gemiddelde follow-up duur van 3,8 jaar vanaf het moment van dosering, was het deel van de patiënten waarbij de Verlengde Observatie Periode werd beëindigd vanwege de noodzaak van herbehandeling (klinisch oordeel) hoger voor risedronaat (48 patiënten, of 41,7%) in vergelijking met zoledroninezuur (11 patiënten, of 7,2%).
Après une durée moyenne de suivi de 3,8 ans à partir de la perfusion initiale, sur 153 patients traités par Aclasta et 115 patients traités par le risédronate inclus dans l’étude d’observation prolongée, la proportion de patients sortis de la phase d’observation prolongée du fait de la nécessité de suivre un nouveau traitement (d’après un jugement clinique) a été plus élevée pour le risedronate (48 patients, ou 41,7%) que pour l’acide zolédronique (11 patients, ou 7,2%).

In het GISSI-3 onderzoek, dat een 2 x 2 faculteit ontwerp gebruikt om de effecten van Lisinopril en glyceryltrinitaat, gegeven als monotherapie of in combinatie gedurende 6 weken, te vergelijken met de controle bij 19394 patiënten bij wie de behandeling binnen 24 uur na een acuut myocardinfarct toegediend, produceerde Lisinopril een statistisch significante risicoverlaging van mortaliteit van 17% in vergelijking met de controlegroep (2p = 0,03).De risicoverlaging met glyceryltrinitraat was niet significant, maar de combinatie van Lisinopril en glyceryltrinitraat produceerde een significante risicoverlaging van mortaliteit van 11% in vergelijking met de controlegroep (2p = 0.02).
Au cours de l’étude GISSI-3, utilisant un projet facultaire 2 x 2 afin de comparer les effets du Lisinopril et de la nitroglycérine, administrés en monothérapie ou en association pendant 6 semaines, avec ceux du contrôle, chez 19394 patients traités dans les 24 heures suivant un infarctus aigu du myocarde, Lisinopril induisait une réduction statistiquement significative du risque de mortalité de 17 %, par rapport au groupe contrôle (2 p = 0,03). Avec la nitroglycérine, la réduction du risque n’était pas significative, mais l’association Lisinopril / nitroglycérine induisait une réduction significative du risque de mortalité de 11 %, par rapport au groupe contrôle (2p = 0,02).

Het geschatte cumulatieve 2-jaarsrisico op progressie tot AML bij patiënten met een geïsoleerde del(5q) afwijking was 13,8%, in vergelijking met 17,3% voor patiënten met del(5q) en één bijkomende cytogenetische afwijking en 38,6% bij patiënten met een complex karyotype.
Le risque estimé cumulé à 2 ans de progression en LAM était de 13,8 % chez les patients porteurs d’une anomalie del 5q isolée versus 17,3 % chez les patients porteurs de la délétion 5q et d’une autre anomalie cytogénétique et 38,6 % chez les patients présentant un caryotype complexe.

Leverfunctiestoornis Na één enkele dosis ruxolitinib van 25 mg bij patiënten met verschillende gradaties van leverfunctiestoornissen was de gemiddelde AUC van ruxolitinib gestegen bij patiënten met een lichte, matige en ernstige leverfunctiestoornis met respectievelijk 87%, 28% en 65% in vergelijking met patiënten met een normale leverfunctie.
Insuffisance hépatique Après administration d’une dose unique de 25 mg de ruxolitinib chez des patients présentant différents degrés d’insuffisance hépatique, l’ASC moyenne du ruxolitinib est augmentée d’environ 87 %, 28 % et 65 % respectivement chez les patients présentant une insuffisance hépatique légère, modérée et sévère par rapport aux patients ayant une fonction hépatique normale.

Bij patiënten jonger dan 65 jaar was de mediane totale overleving 12 maanden (95% CI 9,9,14,2) met een risicoratio van 0,67 (0,95% CI 0,52-0,87) in vergelijking met de patiënten die behandeld werden met IFN-α.
Chez les patients âgés de moins de 65 ans, la médiane de survie globale était de 12 mois (IC 95% : 9,9 - 14,2) avec un risque relatif de 0,67 (IC 95% : 0,52 - 0,87) par rapport à ceux traités par l'IFN- .