Vertaling van "patiënten die oraal onvoldoende elektrolyten innemen " (Nederlands → Frans) :

De kans op hypokaliëmie is het hoogst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een snelle diurese, bij patiënten die oraal onvoldoende elektrolyten innemen, en bij patiënten die worden behandeld met corticosteroïden of ACTH (zie Interacties met andere geneesmiddelen).
Le risque d’hypokaliémie est le plus élevé chez les patients avec cirrhose hépatique, diurèse rapide, les patients qui ont un apport électrolytique oral insuffisant et les patients traités simultanément par corticostéroïdes ou ACTH (voir Interactions avec d’autres médicaments).

De kans op hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterke diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten innemen en bij patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH.
Le risque d’hypokaliémie est plus important chez les patients porteurs d’une cirrhose hépatique, chez les patients présentant une diurèse importante, chez les patients qui reçoivent des prises orales inadéquates d’électrolytes et chez les patients traités simultanément par des corticostéroïdes ou par l’ACTH.

Het risico op een hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrhose, een snelle diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten oraal innemen en patiënten die gelijktijdig behandeld worden met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).
Le risque d’hypokaliémie est surtout marqué chez les patients atteints d’une cirrhose hépatique, chez les patients avec diurèse importante, chez les patients qui reçoivent une quantité insuffisante d’électrolytes par voie orale et chez les patients recevant une thérapie concomitante par corticostéroïdes ou ACTH (voir rubrique 4.5).

De kans op hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, patiënten met forse diurese, patiënten die onvoldoende elektrolyten binnenkrijgen, en patiënten die gelijktijdig worden behandeld met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).
Les thiazides, y compris l’hydrochlorothiazide, peuvent entraîner un déséquilibre hydroélectrolytique (notamment une hypokaliémie, une hyponatrémie et une alcalose hypochlorémique).

Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met snelwerkende diurese, bij patiënten die onvoldoende elektrolyten binnenkrijgen en bij patiënten die een gelijktijdige behandeling met corticosteroïden of ACTH krijgen (zie rubriek 4.5).
Le risque d'hypokaliémie est le plus grand chez les patients atteints d'une cirrhose du foie, les patients subissant une diurèse rapide, les patients avec une prise orale inadéquate d'électrolytes et les patients recevant un traitement concomitant de corticostéroïdes ou de corticostimuline (voir rubrique 4.5).

Het risico van hypokaliëmie is groter bij patiënten met levercirrose, bij patiënten die een hoge diurese hebben, bij patiënten met een onvoldoende orale inname van elektrolyten en bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met corticosteroïden of adrenocorticotroop hormoon (ACTH) (zie rubrieken 4.5 en 4.8).
Le risque d’hypokaliémie est plus élevé chez les patients présentant une cirrhose hépatique, les patients présentant une diurèse importante, les patients ayant un apport oral d’électrolytes inadéquat et les patients recevant un traitement concomitant avec des corticoïdes ou l’hormone adrénocorticotrope (ACTH) (voir rubriques 4.5 et 4.8).

Het risico van hypokaliëmie is het grootst bij patiënten met levercirrose, bij patiënten met een sterk verhoogde diurese, bij patiënten met onvoldoende orale inname van elektrolyten en bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met corticosteroïden of ACTH (zie rubriek 4.5).
Le risque d’hypokaliémie est maximal en cas de cirrhose du foie, de diurèse abondante, d’une prise orale inadéquate d’électrolytes et de traitement concomitant par corticostéroïdes ou ACTH (voir rubrique 4.5).

Het gaat om meer dan 400.000 diabetici, die metformine innemen: 213.845 patiënten in monotherapie, 127.120 patiënten in vrije combinatie met een ander oraal of injecteerbaar antidiabeticum zoals de analoge van GLP-1 (exenatide en liraglutide) en 66.090 patiënten met een insulinotherapie.
On compte plus de 400.000 diabétiques qui reçoivent de la metformine, 213.845 patients en monothérapie, 127.120 patients en combinaison libre avec un autre antidiabétique oral ou injectable tel que les analogues du GLP-1 (exénatide et liraglutide) et 66.090 patients avec une insulinothérapie

De glitazonen zijn enkel aangewezen in associatie met metformine bij obese patiënten, of in associatie met een hypoglykemiërend sulfamide in geval van contra-indicatie of intolerantie aan metformine, en dit bij de patiënten die onvoldoende worden gecontroleerd door een oraal hypoglykemiërend middel aan de maximale dosis.
Les glitazones ne sont indiquées qu’en association à la metformine chez les patients obèses, ou à un sulfamidé hypoglycémiant en cas de contre-indication ou d’intolérance à la metformine, et ce, chez les patients insuffisamment contrôlés par un antidiabétique oral à sa dose maximale.