Vertaling van "patiënten die nog niet werden behandeld volwassen " (Nederlands → Frans) :

Patiënten die nog niet werden behandeld Volwassen patiënten: Ribavirine Sandoz 200 mg capsules, hard is geïndiceerd in combinatie met interferon alfa-2b of peginterferon alfa-2b voor de behandeling van volwassen patiënten met chronische hepatitis C die nog niet werden behandeld, zonder leverdecompensatie, met verhoogde alanineaminotransferase (ALT), die positief zijn op HCV-RNA in het serum (zie rubriek 4.4).
Patients naïfs Patients adultes : En association avec l’interféron alpha-2b ou le peginterféron alpha-2b, Ribavirine Sandoz 200 mg gélules est indiqué pour le traitement des patients adultes atteints d’hépatite C chronique, n’ayant pas été traités au préalable, sans décompensation hépatique, ayant des taux élevés d’alanine aminotransférase (ALT) et positifs pour l’ARN-VHC (voir rubrique 4.4).

Klinisch onderzoek naar HIV-1: De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
Études cliniques sur le VIH-1 : L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

De beoordeling van bijwerkingen uit gegevens van klinisch onderzoek naar HIV-1 is gebaseerd op ervaring in twee onderzoeken onder 653 eerder behandelde volwassen patiënten die gedurende 24 weken behandeld werden met tenofovirdisoproxilfumaraat (n = 443) of placebo (n = 210), in combinatie met andere antiretrovirale geneesmiddelen en ook in een dubbelblind vergelijkend gecontroleerd onderzoek waarin 600 nog niet eerder behandelde volwassen patiënten gedurende 144 weken behandeld werden met 245 mg tenofovirdisoproxil (als fumaraat) (n = 299) of stavudine (n = 301) in combinatie met lamivudine en efavirenz.
L’évaluation de la tolérance issue des données d’études cliniques sur le VIH-1 est basée sur l’expérience acquise au cours de deux études, l’une réalisée chez 653 patients adultes prétraités, recevant pendant 24 semaines, en association avec d’autres antirétroviraux, un traitement comprenant le fumarate de ténofovir disoproxil (n = 443) versus placebo (n = 210), et l’autre, étude comparative contrôlée en double aveugle, réalisée chez 600 patients adultes naïfs recevant un traitement par le 245 mg de ténofovir disoproxil (sous forme de fumarate) (n = 299) ou la stavudine (n = 301) en association avec la lamivudine et l’éfavirenz pendant 144 semaines.

Patiënten die nog niet werden behandeld In drie studies werd het gebruik van interferon onderzocht bij patiënten die nog niet waren behandeld: twee met ribavirine + interferon alfa-2b (C95-132 en I95-143) en éen met ribavirine + peginterferon alfa-2b (C/I98-580).
Patients naïfs Trois études ont évalué l’utilisation de l’interféron chez des patients naïfs, deux études avec l’association ribavirine + interféron alpha-2b (C95-132 et I95-143) et une étude avec l’association ribavirine + peginterféron alpha-2b (C/I98-580).

Carboplatine injectie mag alleen via intraveneuze weg worden gebruikt. De aanbevolen dosering van carboplatine injectie bij volwassen patiënten met een normale nierfunctie die nog niet werden behandeld, is 400 mg/m² als een enkele intraveneuze dosis toegediend via een infuus van 15-60 minuten.
La posologie recommandée de carboplatin injection chez les patients adultes préalablement non traités, ayant une fonction rénale normale, est de 400 mg/m 2 en dose intraveineuse unique, administrée au moyen d’une perfusion de 15 à 60 minutes.

Duur van de behandeling - patiënten die nog niet werden behandeld Voorspelbaarheid van een aanhoudende virologische respons: patiënten met een genotype 1-virusinfectie bij wie het HCV-RNA niet daalt tot onmeetbaar lage waarden of die geen adequate virologische respons vertonen na 4 of 12 weken, zullen naar alle waarschijnlijkheid geen aanhoudende virologische respons bereiken. Bij die patiënten moet worden overwogen om de behandeling stop te zetten (zie ook rubriek 5.1).
Durée du traitement – Patients naïfs Prédictibilité d’une réponse virologique prolongée : Chez les patients infectés par un virus de génotype 1 et n’ayant pas obtenu des taux indétectables d’ARN-VHC ni une réponse virologique adéquate à la semaine 4 ou 12, il est très improbable d’obtenir une réponse virologique prolongée et l’interruption du traitement doit être évaluée (voir également rubrique 5.1).

Patiënten die vroeger al werden behandeld Volwassen patiënten: Ribavirine Sandoz 200 mg capsules, hard is geïndiceerd in combinatie met interferon alfa-2b bij de behandeling van volwassen patiënten met chronische hepatitis C die hebben gereageerd op een vroegere behandeling (met normalisering van ALT op het einde van de behandeling) op interferon alfa in monotherapie, maar die nadien zijn gerecidiveerd.
Patients adultes : En association avec l’interféron alpha-2b, Ribavirine Sandoz 200 mg gélules est indiqué pour le traitement des patients adultes atteints d’hépatite C chronique ayant déjà répondu à une monothérapie d’interféron alpha (avec une normalisation des taux d’ALT à la fin du traitement) mais ayant ensuite présenté une récidive.

De onderzoekers vestigen evenwel de aandacht op het feit dat een verlenging van de overleving dankzij anastrozol enkel in de subgroep van vrouwen met hormoonreceptor-positieve borstkanker werd gezien, en dat de studieresultaten enkel van toepassing zijn op patiënten met recent gediagnosticeerde, niet-gemetastaseerde borstkanker die werden behandeld met chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie, maar die nog niet waren behandeld met tamoxifen.
Les investigateurs attirent toutefois l’attention sur le fait que l’effet de l’anastrozole sur la survie n’a été observé que dans le groupe de femmes atteintes d’un cancer du sein avec des récepteurs hormonaux, et que ces données ne s’appliquent qu’aux patientes chez lesquelles un cancer du sein non métastasé a été récemment diagnostiqué et traité par chirurgie, radiothérapie et/ou chimiothérapie, mais qui n’ont pas encore été traitées par le tamoxifène.

De onderzoekers berekenden dat op 255 patiënten die gedurende 4 jaar met een statine werden behandeld, er één patiënt meer diabetes ontwikkelde dan wanneer niet werd behandeld met een statine (Number Needed to Harm of NNH = 255).
Les investigateurs ont calculé que, sur 255 patients traités par une statine pendant 4 ans, un patient supplémentaire a développé un diabète par rapport à l’absence de traitement par une statine (Number Needed to Harm ou NNH = 255).

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.