Traduction de «patiënten die gedurende 12 maanden klassieke neussprays » (Néerlandais → Français) :

Verder werd aangetoond dat Phytosun NASODREN® effectief is in de behandeling van een verstopte neus bij patiënten die gedurende 12 maanden klassieke neussprays gebruikten: 86% van hen geeft aan deze neussprays niet meer te moeten gebruiken na een kuur met Phytosun NASODREN®.
Il a été prouvé que Phytosun NASODREN® dégage efficacement le nez bouché des patients qui ont utilisé des sprays nasaux classiques durant 12 mois: 86% d’entre eux ont indiqué ne plus devoir utiliser de spray nasal après une cure de Phytosun NASODREN®.

Verder werd aangetoond dat Phytosun NASODREN ® effectief is in de behandeling van een verstopte neus bij patiënten die gedurende 12 maanden klassieke neussprays gebruikten: 86% van hen geeft aan deze neussprays niet meer te moeten gebruiken na een kuur met Phytosun NASODREN ® .
Il a été prouvé que Phytosun NASODREN ® dégage efficacement le nez bouché des patients qui ont utilisé des sprays nasaux classiques durant 12 mois: 86% d’entre eux ont indiqué ne plus devoir utiliser de spray nasal après une cure de Phytosun NASODREN ® .

Ook twee andere studies hebben het effect van dabigatran onderzocht bij patiënten met VTE waarvoor zij reeds gedurende 6 maanden behandeld werden met een anticoagulans (klassiek of dabigatran).
Deux études ont également évalué l’efficacité du dabigatran chez des patients ayant présenté une TEV pour lesquels ils avaient été traités par anticoagulant (classique ou dabigatran) déjà pendant 6 mois.

Onderzoek bij patiënten die van agalsidase beta overschakelen op Replagal (agalsidase alfa) 103 patiënten (therapienaïeve patiënten (N=29) of patiënten die eerder behandeld waren met agalsidase beta en die op Replagal overschakelden (n=62)) werden gedurende 12 maanden in een open-label, ongecontroleerd onderzoek behandeld.
Etude des patients traités par Replagal (agalsidase alfa) en relais d’agalsidase bêta Cent trois (103) patients (patients naïfs de traitement (N=29) ou patients précédemment traités par agalsidase bêta (N=62)) ont été traités pendant 12 mois par Replagal au cours d’une étude ouverte, non contrôlée.

De patiënten kregen apixaban (2,5 of 5 mg 2 x per dag) of placebo (1:1:1) gedurende 12 maanden. Voor de samengestelde primaire uitkomstmaat (recidief van VTE en overlijden door eender welke oorzaak) was apixaban werkzamer dan placebo: incidentie van 3,8%, 4,2% en 11,6% over de behandelingsduur; met apixaban 2,5 mg (RR 0,33; 95%BI van 0,22 tot 0,48), met apixaban 5 mg (RR 0,36; 95%BI van 0,25 tot 0,53) versus placebo.
L’apixaban se montre plus efficace qu’un placebo pour le critère de jugement primaire composite, récidive de TEV et décès de toute cause : incidences de 3,8%, 4,2% et 11,6% sur la durée de traitement ; Risque Relatif sous apixaban 2,5 mg de 0,33 (avec IC à 95% de 0,22 à 0,48), sous apixaban 5 mg de 0,36 (avec IC à 95% de 0,25 à 0,53) versus placebo.

Deze studie evalueert, over een verloop van 12 maanden, het nut van het verderzetten van een behandeling met donepezil, al dan niet met toevoeging van memantine aan de behandeling, bij 295 niet-geïnstitutionaliseerde patiënten wiens ziekte van Alzheimer evolueerde naar het ernstige stadium (ge standaardiseerde MMSE-score van 5-13; gemiddelde score: 9, waarvoor donepezil overigens niet meer de indicatie heeft).De geïncludeerde patiënten namen allen reeds donepezil gedurende minstens 3 maanden, waarvan minstens 6 weken aan een dagelijkse dosis van 10 mg.
Cette étude évalue l’intérêt de poursuivre le donépézil et/ou d’y ajouter de la mémantine chez 295 patients non institutionnalisés évoluant vers une forme modérée à sévère (score de 5 à 13 au MMSE standardisé, score moyen de 9 soit une maladie d’Alzheimer sévère pour laquelle le donépézil ne possède pas l’indication), sur une période de 12 mois. Les patients inclus sont tous des sujets sous donépézil pris depuis au moins 3 mois, à dose de 10 mg depuis au moins 6 semaines.

Patiënten werden behandeld met rivaroxaban (eerst 2 x 15 mg/d gedurende 3 weken en nadien 20 mg/d gedurende in het totaal 3, 6 of 12 maanden) of met enoxaparine gevolgd door een VKA gedurende dezelfde periode.
Les patients sont traités soit par rivaroxaban (d’abord 2 x 15 mg/j durant 3 semaines puis 1 x 20 mg/j durant un total de 3, 6 ou 12 mois) soit par énoxaparine puis antagoniste de la vitamine K pour la même durée.

C. Apixaban Op het moment van het schrijven van deze brief waren de resultaten van de AMPLIFY-studie over het effect van apixaban voor de acute behandeling van VTE nog niet gepubliceerd. Wel beschikken wij over de resultaten van een dubbelblinde RCT (AMPLIFY- EXT 62 ) met 2482 patiënten (gemiddelde leeftijd van 57 jaar, SD 15 jaar) reeds behandeld met een anticoagulans gedurende 6 tot 12 maanden (o.m. bij patiënten van de AMPLIFY-studie patiënten, 34% in totaal) en waarvoor het nut van het al dan niet verderzetten van een anticoagulatiebehandeling onzeker is.
Nous disposons cependant des résultats d’une RCT en double aveugle (AMPLIFY-EXT) 62 , incluant 2.482 patients (âge moyen de 57, ET 15 ans) déjà traités par anticoagulants durant 6 à 12 mois (dont des patients issus de l’étude AMPLIFY, 34% du total) et pour lequel l’intérêt de la poursuite d’un traitement anticoagulant est incertain, traités soit par apixaban (2,5 ou 5 mg 2x/j) soit par placebo (1 :1 :1) durant 12 mois..

Deze patiënten kregen (dubbelblind) rivaroxaban 20 mg/d of placebo gedurende 6 tot 12 maanden extra.
Ces patients reçoivent (en double-aveugle) 20 mg de rivaroxaban par jour, soit un placebo, durant 6 à 12 mois supplémentaire.

De EINSTEIN-extensie studie bij 1197 patiënten (gemiddelde leeftijd van 58 jaar, SD 16 jaar), die gedurende 6 tot 12 maanden behandeld werden met acenocoumarol, warfarine of rivaroxaban en zonder formele indicatie om deze behandeling voort te zetten.
TEV fatal ou non (HR de 0,68 avec IC à 95% de 0,44 à 1,04; p< 0,001) mais non supérieur, sans différence pour les saignements majeurs ou non majeurs mais cliniquement pertinents (associés à une intervention médicale, à un contact non prévu avec un médecin, à une interruption de traitement, à de la douleur ou un obstacle aux activités quotidiennes). L’étude EINSTEIN-extension concerne 1197 patients (âge moyen de 58, ET 16 ans) ayant été traités pendant 6 à 12 mois par acénocoumarol, warfarine ou rivaroxaban et sans indication formelle de devoir poursuivre ce traitement.