Vertaling van "patiënten de caps-studies " (Nederlands → Frans) :

Samenvatting van het veiligheidsprofiel Meer dan 2.300 personen, onder wie ongeveer 250 kinderen (in de leeftijd van 2 tot 17 jaar), zijn behandeld met Ilaris in interventionele studies bij patiënten met CAPS, patiënten met SJIA, patiënten met jichtartritis of patiënten met andere IL-1 bèta gemedieerde ziektes en gezonde vrijwilligers.
Synthèse du profil de sécurité d'emploi Plus de 2 300 sujets, dont environ 250 enfants (âgés de 2 à 17 ans), ont été traités par Ilaris dans le cadre d’études interventionnelles incluant des patients atteints de CAPS, d’AJIs, d’arthrite goutteuse ou présentant d’autres pathologies médiées par l'IL-1 bêta ainsi que des volontaires sains.

Farmacodynamische effecten CAPS In klinische studies laten CAPS-patiënten, die een ongecontroleerde overproductie van IL-1 bèta hebben, een snelle respons op de behandeling met canakinumab zien, bijvoorbeeld laboratoriumparameters zoals hoog C-reactief proteïne (CRP) en serumamyloïd A (SAA), hoge aantallen neutrofielen en trombocyten, en leukocytose normaliseerden snel.
Effets pharmacodynamiques CAPS Lors des études cliniques, il a été observé chez les patients atteints de CAPS qui présentaient une surproduction non contrôlée de l’IL-1 bêta, une réponse rapide au traitement par le canakinumab ; , des paramètres biologiques comme une élévation du taux de protéine C réactive (CRP) et de protéine amyloïde sérique A (SAA), un nombre élevé de neutrophiles et de plaquettes et une hyperleucocytose s’étant rapidement normalisés.

CAPS Een totaal van 194 volwassen en pediatrische CAPS-patiënten (waaronder FCAS/FCU, MWS en NOMID/CINCA) hebben in klinische studies Ilaris gekregen.
CAPS Au total, 194 patients adultes et enfants présentant un CAPS (incluant FCAS/FCU, MWS et NOMID/CINCA) ont été traités par Ilaris dans le cadre d’essais cliniques.

CAPS: Volwassenen, jongeren en kinderen van 2 jaar en ouder De aanbevolen startdosis van Ilaris voor CAPS-patiënten is: Volwassenen, jongeren en kinderen in de leeftijd van ≥ 4 jaar: 150 mg voor patiënten met een lichaamsgewicht > 40 kg 2 mg/kg voor patiënten met een lichaamsgewicht ≥ 15 kg en ≤ 40 kg 4 mg/kg voor patiënten met een lichaamsgewicht ≥ 7,5 kg en < 15 kg Kinderen in de leeftijd van 2 tot < 4 jaar: 4 mg/kg voor patiënten met een lichaamsgewicht ≥ 7,5 kg
CAPS : adultes, adolescents et enfants âgés de 2 ans et plus Chez les patients présentant un CAPS, la dose initiale recommandée d’Ilaris est la suivante : Adultes, adolescents et enfants âgés de 4 ans et plus: 150 mg chez les patients pesant strictement plus de 40 kg 2 mg/kg chez les patients pesant entre 15 kg et 40 kg 4 mg/kg chez les patients pesant entre 7,5 kg et 15 kg Enfants âgés de 2 à moins de 4 ans : 4 mg/kg chez les patients pesant au moins 7,5 kg

Pediatrische patiënten De CAPS-studies met Ilaris bevatten een totaal van 69 pediatrische patiënten met een leeftijdsrange van 2 tot 17 jaar (ongeveer de helft van hen werd op basis van mg/kg behandeld).
Population pédiatrique Au total, 69 patients pédiatriques âgés de 2 à 17 ans (dont la moitié environ ont été traités avec une posologie adaptée en fonction du poids) ont été inclus dans les études CAPS avec Ilaris.

Bij ongeveer 12% van de CAPS-patiënten bij wie in klinische studies een gezuiverd eiwitderivaat (PPD)-huidtest gedaan is, leverden vervolgtesten tijdens behandeling met Ilaris een positief testresultaat op zonder dat er klinisch bewijs was voor een latente of actieve tuberculose-infectie.
Dans les études cliniques, 12% des patients atteints de CAPS ayant eu une IDR (intra dermo réaction), ont montré un résultat positif pendant le traitement par Ilaris, sans signes cliniques de tuberculose latente ou active.

Het doel van de studie was om de werkzaamheid, veiligheid en verdraagbaarheid van Ilaris (150 mg of 2 mg/kg iedere 8 weken) te beoordelen bij patiënten met CAPS.
L’objectif de l’étude était d’évaluer l’efficacité, la sécurité d’utilisation et la tolérance d’Ilaris (150 mg ou 2 mg/kg toutes les 8 semaines) chez les patients atteints de CAPS.

Antibiotica bij pneumonie opgelopen buiten het ziekenhuis (Community Acquired Pneumonia of CAP) Hoewel er geen gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studies beschikbaar zijn over de behandeling van CAP, is er consensus dat een antibiotische behandeling dient gestart te worden zodra de diagnose gesteld is.
Antibiotiques dans la pneumonie acquise en communauté (CAP) Bien qu’on ne dispose pas d’études randomisées contrôlées par placebo sur le traitement de la CAP, le consensus est qu’un traitement antibiotique doit être instauré dès que ce diagnostic est posé.

Met een tussentijd van twee maand (december 2002 en februari 2003) verschenen twee studies over de startbehandeling van hypertensie en het optreden van cardiovasculaire accidenten: de ALLHAT-studie (bij meer dan 30.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum chloortalidon, de ACE-inhibitor lisinopril en de calciumantagonist amlodipine) en de ANBP2-studie (bij ongeveer 6.000 patiënten, met vergelijking van het diureticum hydrochloorthiazide en de ACE-inhibitor enalapril).
Deux études sur le traitement initial de l’hypertension et l’apparition d’accidents cardio-vasculaires ont été publiées à deux mois d’intervalle (décembre 2002 et février 2003): l’étude ALLHAT (chez plus de 30.000 patients, comparant le diurétique chlorthalidone, l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine lisinopril et l’antagoniste du calcium amlodipine) et l’étude ANBP2 (chez environ 6.000 patients, comparant le diurétique hydrochlorothiazide et l’inhibiteur de l’enzyme de conversion de l’angiotensine énalapril).

Op basis van observationele studies is gesuggereerd dat clopidogrel minder doeltreffend zou zijn bij patiënten die ook behandeld worden met een protonpompinhibitor (PPI), en meerdere studies ex vivo (meten van de plaatjesreactiviteit) toonden een vermindering van het anti-aggregerend effect van clopidogrel bij patiënten behandeld met een PPI. Dat deze interactie van belang zou zijn i.v.m. het optreden van cardiovasculaire events, wordt niet ondersteund door twee recente klinische studies.
Il a été suggéré sur base d’études d’observation que le clopidogrel pourrait être moins efficace chez les patients traités concomitamment par un inhibiteur de la pompe à protons (IPP), et plusieurs études mesurant la réactivité plaquettaire ont montré une diminution de l’effet antiagrégant du clopidogrel, mesuré ex vivo, chez les patients traités par un IPP. Deux études cliniques récentes n’apportent toutefois pas de preuves d’un impact de cette interaction sur la survenue d’événements cardio-vasculaires.