Vertaling van "patiënten belgië " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

België
Belgique

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer wordt ingezoomd op patiënten met schildklierkanker, ligt het cijfer voor patiënten met duidelijke tekenen van thyreotoxicosis in het jaar voorafgaand aan hun eerste operatieve ingreep laag (4,6% in België), maar er kunnen duidelijke verschillen wordt vastgesteld tussen het Vlaams en Waals gewest (6,2 vs 3,0%).
Avant l'âge de 75 ans, le risque cumulé s’élève jusqu’à 6,5% en Wallonie, 4,5% à Bruxelles et seulement 2,7% en Flandre. Comme on s'y attendait, la chirurgie a été réalisée sur une minorité seulement des patients thyrotoxiques (7,7% pour la Belgique).

Een betere verspreiding van de recentste internationale guidelines voor patiënten met schildkliernoduli en gedifferentieerde schildklierkanker 11 en voor patiënten met thyreotoxicosis 25 zou beslist eveneens kunnen bijdragen tot de terugloop van de variabiliteit qua diagnostische en therapeutische aanpak in België.
La diffusion des dernières recommandations internationales relatives à la prise en charge des patients présentant des nodules thyroïdiens et des cancers de la thyroïde différenciés 11 ainsi que des patients atteints d'une thyrotoxicose 25 pourrait très certainement permettre de contribuer à la réduction de la variabilité des stratégies diagnostiques et thérapeutiques en Belgique.

De Vereniging van hemofilie- en Von Willebrand-patiënten heeft 1640 patiënten geïnventariseerd, waarvan 658 patiënten die lijden aan hemofilie A, 137 patiënten die lijden aan hemofilie B, 715 gevallen van de ziekte van Von Willebrand en 130 andere meer zeldzame vormen (gegevens op 15.3.2005) Er zijn ongeveer 600 tot 650 ernstige hemofilie-patiënten in België.
L’Association de l’Hémophilie et des Malades de Von Willebrand a recensé 1640 patients : 658 hémophiles A, 137 hémophiles B, 715 cas de maladie de Von Willebrand, et 130 autres formes plus rares (données au 15/03/2005) Il y a environ 600 à 650 hémophiles sévères en Belgique.

Dat laatste wordt berekend door voor elke patiëntengroep met eenzelfde leeftijd, geslacht en ZIV-statuut het aandeel patiënten in België met minstens één voorschrift tijdens het jaar (berekend op basis van het geneesmiddelenverbruik van alle patiënten van alle huisartsen) te vermenigvuldigen met het aantal patiënten in uw toegewezen patiëntenbestand, en de bekomen aantallen te sommeren (zie ook verklarende woordenlijst achteraan).
Pour obtenir ce nombre attendu, on prend, pour chaque groupe d'âge et de sexe, le pourcentage moyen de prescriptions d'antihypertenseurs en Belgique (calculé sur la base de tous les patients de tous les généralistes) et on multiplie ce chiffre par les effectifs réels dans votre patientèle pour chacun de ces groupes. Il suffit alors d'additionner ces chiffres pour obtenir le nombre attendu (cfr glossaire).

Niet-behandelde patiënten zijn niet terug te vinden in onze gegevensbank, wat leidt tot een onderschatting van de gerapporteerde incidentie van deze pathologie in België voor de onderzochte periode.
Les patients non traités ne sont pas repérables dans notre base de données, entraînant une sous-estimation de l’incidence de cette pathologie rapportée en Belgique pour la période considérée.

Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) onderzocht de situatie van de palliatieve patiënten in België, in samenwerking met de federaties voor palliatieve zorg en universitaire teams (K.U.Leuven, Universiteit Antwerpen, UCL en UGent).
Le Centre fédéral d’expertise des soins de santé (KCE) s’est penché sur la situation des patients palliatifs en Belgique, en collaboration avec les Fédérations des Soins Palliatifs et des équipes universitaires (K.U.Leuven, Universiteit Antwerpen, UCL et UGent).

Deze studie zal nagaan of en hoe verbeteringen kunnen aangebracht worden in het beleid rond screening en management van hepatitis C patiënten in België.
Le but de cette étude est de déterminer si et comment des améliorations peuvent être apportées au dépistage et à la prise en charge actuelle des patients atteints d’hépatite C en Belgique.

Het project zal naast het in kaart brengen van het profiel van de hepatitis C patiënten in België (karakteristieken, prevalentie, kost per ziektestadium, management,.) ook een evaluatie omvatten van de meest optimale opties voor screening en management van hepatitis C. Studie afgerond.
Ce projet tentera d’obtenir une idée précise de cette pathologie en Belgique (caractéristique des patients, prévalence, management, coût pas stade de la maladie) et évaluera les meilleures options de dépistage et de prise en charge de l’hépatite C. Etude clôturée

Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) raamt dat ten gevolge van ziekenhuisinfecties in België elk jaar ruim 2600 patiënten voortijdig sterven tijdens het ziekenhuisverblijf.
Le Centre fédéral d’expertise des soins de santé (KCE) estime qu’environ 2600 patients par an décèdent prématurément durant leur séjour hospitalier des suites d’une infection nosocomiale.

Bij gezonde patiënten jonger dan 50 waarbij ingegroeide tanden onder verdoving uitgesneden moeten worden, onderging tot 70 % van de patiënten een elektrocardiogram in de 30 dagen voor de ingreep terwijl dit slechts gemiddeld 8 % is in België.
Prenons le cas de patients sains de moins de 50 ans, auxquels des dents impactées doivent être arrachées sous anesthésie. Jusqu’à 70% d’entre eux ont subi un électrocardiogramme dans les 30 jours précédant l’intervention, alors que la moyenne en Belgique n’est que de 8%.