Vertaling van "patiënt laten braken wanneer " (Nederlands → Frans) :

De patiënt laten braken wanneer hij/zij daartoe in staat is en er na het innemen minder dan 4 uur verstreken is, of maagspoelen (minder dan 4 uur na inname).
Faire vomir le patient s'il est en état de le faire et si le délai entre la prise et l'intervention est inférieur à 4 heures ou lavage d'estomac (délai inférieur à 4 heures).

Als behandeling kan men, als de patiënt bij bewustzijn is, de patiënt laten braken of een maagspoeling uitvoeren, actieve houtskool of een purgeermiddel toedienen met een algemene ondersteunende behandeling. Na normalisatie van de bloedspiegels dient de patiënt zijn ZARONTIN behandeling te hervatten.
Après normalisation des taux dans le sang, le patient doit reprendre son traitement avec ZARONTIN.

Na een overdosis orale benzodiazepinen moet men de patiënt laten braken (binnen het uur) indien de patiënt bij bewustzijn is, of moet een maagspoeling worden verricht (met bescherming van de luchtwegen) als de patiënt bewusteloos is.
Après un surdosage par des benzodiazépines orales, il faut provoquer un vomissement (dans l’heure suivant l’ingestion), si le patient est conscient ou, s’il ne l’est pas, effectuer un lavage gastrique (avec protection des voies respiratoires).

Als de patiënt bij bewustzijn is en ingeval van recente inname (1 uur) is het gebruikelijk de patiënt te laten braken. Als er geen enkel voordeel is om de maag te ledigen, kan men actieve koolstof toedienen om de absorptie te reduceren.
Si le patient est conscient et en cas de prise récente (1 heure), il est d'usage de

Behandeling Zo snel mogelijk na inname wordt aanbevolen om de patiënt te laten braken indien hij bij bewustzijn is, of, indien de patiënt bewusteloos is, een maagspoeling uit te voeren en daarbij de luchtwegen te beschermen door intubatie.
Traitement Aussitôt après l'ingestion, il est recommandé de faire vomir le patient s'il est conscient ou, si le patient est inconscient, de pratiquer un lavage gastrique tout en protégeant les voies aériennes par une intubation.

Als de patiënt bewust is en geen convulsies vertoont zal men de patiënt laten braken.
Si le patient est conscient et ne présente pas de convulsions, on le fera vomir.

Niet bekend (frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Overgevoeligheidsreactie op de plaats waar de pleister was aangebracht, zoals blaren of ontstoken huid De klachten van de ziekte van Parkinson worden erger – zoals beven, stijfheid en schuifelen Ontsteking aan de alvleesklier – de klachten die hiermee gepaard gaan zijn o.a. ernstige pijn in de bovenbuik, vaak samen met misselijkheid of braken (overgeven) Snelle of onregelmatige hartslag Hoge bloeddruk Toevallen (epileptische aanvallen) Leveraandoeningen (gele huid, geelkleuring van het oogwit, abnormaal donkere urine of onverklaarbare misselijkheid, braken, vermoeidheid en verlies van eetlust) Veranderingen in onderzoeken die laten zien hoe goed uw lever werkt Zich rusteloos voelen Verwijder de pleister en neem onmiddellijk contact op met uw arts, wanneer u een van bovenstaande bijwerkingen opmerkt.
Fréquence indéterminée (fréquence ne pouvant être estimée sur la base des données disponibles) Réaction allergique au niveau du site d’application, par exemple vésicules ou inflammation cutanée Les signes d’une aggravation d’une maladie de Parkinson – tels que tremblements, raideur, troubles de la marche Inflammation du pancréas – les signes incluent une douleur importante du haut de l’estomac, souvent accompagnée d’un mal au coeur (nausées) ou de vomissements Accélération ou irrégularité des battements cardiaques Augmentation de la pression artérielle Crises convulsives Troubles du foie (jaunissement de la peau, jaunissement du blanc des yeux, coloration anormalement foncée des urines ou nausées inexpliquées, vomissements, fatigue et perte d’appétit) Modifications des tests de votre fonction hépatique Sensation d’impatience Retirez immédiatement le dispositif transdermique et prévenez immédiatement votre médecin, si vous constatez l’un de ces effets indésirables.

Overeenkomstig het recht op het lijk (Nys, 2006) kan de familie niet verplicht worden om eender welke diagnostische test te laten uitvoeren bij de overleden patiënt, zelfs wanneer deze patiënt een potentiële bron van besmetting kan zijn.
Conformément au droit sur le corps d’un défunt (Nys, 2006), on ne peut exiger de la famille qu’elle laisse effectuer n’importe quel test diagnostique chez le patient décédé, même lorsque celui-ci peut être une source potentielle de contamination.

Wanneer een patiënt voor onderhoudstherapie van chelatietherapie wordt overgeschakeld op Wilzin, dient de chelatietherapie voortgezet te worden en gedurende 2 tot 3 weken gelijktijdig toegediend te worden daar dit de tijd is die nodig is om de zinkbehandeling maximale metallothioneïne-inductie te laten induceren en de koperabsorptie volledig te blokkeren.
Lors du relais d’un traitement chélateur par Wilzin comme traitement d’entretien, l’agent chélateur doit être poursuivi et co-administré pendant 2 à 3 semaines, c’est-à-dire le temps nécessaire pour que le traitement par zinc produise une induction maximale de la métallothionéine et un blocage complet de l’absorption du cuivre.