Vertaling van "partij de bestreden " (Nederlands → Frans) :

In het tweede onderdeel van het eerste middel verwijt de verzoekende partij de bestreden bepalingen dat zij een onevenredige eigendomsregeling uitmaken in de zin van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, omdat zij tot gevolg hebben dat de verzoekende partij, enerzijds, haar verzekeringsproducten niet meer op een zinvolle wijze kan aanbieden aan potentiële klanten, en, anderzijds, haar aanbod niet meer kan voortzetten ten aanzien van personen die reeds bij haar waren verzekerd.
Dans la seconde branche du premier moyen, la partie requérante reproche aux dispositions attaquées de constituer une réglementation du droit de propriété, au sens de l’article 1 er du Premier Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l’homme, qui serait disproportionnée en ce qu’elles ont pour effet que la partie requérante, d’une part, ne peut plus offrir utilement ses produits d’assurance à des clients potentiels et, d’autre part, ne peut plus continuer de les offrir aux personnes qui étaient déjà assurées auprès d’elle.

In het eerste onderdeel verwijt de verzoekende partij de bestreden bepalingen dat zij onvoldoende rekening houden met het bestaan van privaatrechtelijke verzekeringsondernemingen.
Dans la première branche, la partie requérante reproche aux dispositions attaquées de ne pas suffisamment tenir compte de l’existence des entreprises d’assurance privées.

Overwegende dat ook het betoog van de verzoekende partij met betrekking tot de “mogelijk te verwachten schade aan de goede reputatie van A” niet overtuigt; dat de “problemen” die zich “zouden” kunnen voordoen met de veiligheid en toxiciteit van de werkzame stof in het door de bestreden beslissing geregistreerde geneesmiddel, zeer hypothetisch zijn; dat trouwens dat geneesmiddel ook reeds in Denemarken werd geregistreerd met toepassing van dezelfde Europese regelgeving; dat daarenboven van de actoren in het veld van de gezondheidszorg moet worden verwacht dat zij voldoende technische onderlegdheid bezitten om een onderscheid te kunnen maken tussen het door de bestreden beslissing geregistreerde generisch geneesmiddel en het referentiegeneesmiddel van de verzoekende partij, zodat zij, in geval er zich daadwerkelijk “problemen” met het door de bestreden beslissing geregistreerde geneesmiddel, en niet met het geneesmiddel van de verzoekende partij, zouden voordoen, zij die problemen niet aan dit laatste geneesmiddel zullen toeschrijven;
Overwegende dat ook het betoog van de verzoekende partij met betrekking tot de " mogelijk te verwachten schade aan de goede reputatie van A" niet overtuigt; dat de " problemen" die zich " zouden" kunnen voordoen met de veiligheid en toxiciteit van de werkzame stof in het door de bestreden beslissing geregistreerde geneesmiddel, zeer hypothetisch zijn; dat trouwens dat geneesmiddel ook reeds in Denemarken werd geregistreerd met toepassing van dezelfde Europese regelgeving; dat daarenboven van de actoren in het veld van de gezondheidszorg moet worden verwacht dat zij voldoende technische onderlegdheid bezitten om een onderscheid te kunnen maken tussen het door de bestreden beslissing geregistreerde generisch geneesmiddel en het referentiegeneesmiddel van de verzoekende partij, zodat zij, in geval er zich daadwerkelijk " problemen" met het door de bestreden beslissing geregistreerde geneesmiddel, en niet met het geneesmiddel van de verzoekende partij, zouden voordoen, zij die problemen niet aan dit laatste geneesmiddel zullen toeschrijven;

Wat het tweede onderdeel van het enige cassatiemiddel betreft, waarin bezwaren worden geuit tegen het feit dat in het bestreden vonnis is beslist dat vanaf het ogenblik dat de ongeschiktheden van de aangeslotene van de eisende partij volgens de evaluatie in gemeen recht tot minder dan 66% waren verminderd, de door de eisende partij gestorte uitkeringen een eigen rechtsgrond hadden en niet toe te schrijven waren aan de fout van de aansprakelijke derde, terwijl de prestaties toegekend op basis van de Wet van 9 augustus 1963, die in dit geval van toepassing is, eenzelfde schade dekken en de omstandigheid dat de aangeslotene van de eisende partij langdurig werkloos was op het ogenblik van het ongeval niet tot gevolg heeft dat hij slechts een theoretische schade zou hebben geleden die de inperking van zijn recht op schadevergoeding zou wettigen.
Quant à la seconde branche du moyen unique de cassation, en ce qu’il fait grief au jugement attaqué d'avoir décidé qu'à partir du moment où les incapacités de l'affilié de la demanderesse ont été réduites selon l'évaluation en droit commun à des taux inférieurs à 66 %, les indemnités versées par la demanderesse avaient une cause juridique propre et étaient étrangères à la faute du tiers responsable, alors que les prestations accordées sur la base de la loi du 9 août 1963 applicable en l'espèce, couvrent un même dommage et que la circonstance que l'affilié de la demanderesse chômeur de longue durée au moment de l'accident n'a pas pour conséquence qu'il n'aurait subi qu'un dommage théorique justifiant la réduction de son droit à indemnisation.

Overwegende, wat de aangevoerde materiële nadelen betreft, dat die erop neerkomen dat de verzoekende partij “een belangrijk deel van de markt definitief dreigt te verliezen”; dat die partij, die deel uitmaakt van “een internationaal concern dat actief is in het onderzoek naar, de ontwikkeling van, en het op de markt brengen van geneesmiddelen”, echter geen enkel gegeven verschaft omtrent het aandeel dat het geneesmiddel A. vertegenwoordigt in haar globaal geneesmiddelenpakket, zodat geenszins blijkt dat, zelfs in de veronderstelling dat de marktpositie van dat geneesmiddel ernstig in het gedrang zou worden gebracht – waarbij evenwel in rekening dient te worden gebracht dat de verzoekende partij hoe dan ook nog altijd over de registratie beschikt van dat geneesmiddel in een verpakking van 30 tabletten en in een siroopversie -, de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de bestreden beslissing haar voortbestaan bedreigt; dat derhalve niet is aangetoond dat dit financieel nadeel ernstig en moeilijk te herstellen is, ook al kan het thans, zoals in principe steeds het geval is met een verlies van marktaandeel, moeilijk precies becijferd worden;
Overwegende, wat de aangevoerde materiële nadelen betreft, dat die erop neerkomen dat de verzoekende partij " een belangrijk deel van de markt definitief dreigt te verliezen" ; dat die partij, die deel uitmaakt van " een internationaal concern dat actief is in het onderzoek naar, de ontwikkeling van, en het op de markt brengen van geneesmiddelen" , echter geen enkel gegeven verschaft omtrent het aandeel dat het geneesmiddel A. vertegenwoordigt in haar globaal geneesmiddelenpakket, zodat geenszins blijkt dat, zelfs in de veronderstelling dat de marktpositie van dat geneesmiddel ernstig in het gedrang zou worden gebracht - waarbij evenwel in rekening dient te worden gebracht dat de verzoekende partij hoe dan ook nog altijd over de registratie beschikt van dat geneesmiddel in een verpakking van 30 tabletten en in een siroopversie -, de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de bestreden beslissing haar voortbestaan bedreigt; dat derhalve niet is aangetoond dat dit financieel nadeel ernstig en moeilijk te herstellen is, ook al kan het thans, zoals in principe steeds het geval is met een verlies van marktaandeel, moeilijk precies becijferd worden;

De bestreden bepalingen zijn bovendien geïnspireerd op een advies van de Hoge Raad voor de Justitie van 29 juni 2005 “betreffende zeven wetsvoorstellen tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek voor wat betreft het deskundigenonderzoek”, waarin de Hoge Raad voor de Justitie het wenselijk achtte “de rechter toe te laten de partij aan te duiden die de provisie, geheel of gedeeltelijk, moet consigneren, er het bedrag en de termijn van vast te stellen, en waarbij het hem toegelaten is eveneens de partij aan te duiden die, geheel of gedeeltelijk, het bedrag moet betalen dat aan de deskundige moet worden betaald en dat nodig is om zijn kosten te dekken” (Parl.
Les dispositions attaquées se sont par ailleurs inspirées d’un avis du Conseil supérieur de la justice du 29 juin 2005 “sur sept propositions de loi modifiant le Code judiciaire en ce qui concerne l’expertise”, dans lequel le Conseil supérieur de la justice estimait souhaitable de “permettre au juge de désigner la partie qui devra consigner, en tout ou en partie, la provision, d’en fixer le montant et le délai, tout en lui permettant de désigner également la partie qui devra payer, en tout ou en partie, le montant qui doit être payé à l’expert et qui est nécessaire à couvrir ses frais” (Doc. parl., Ch.

Uit de ontwikkeling van het verzoekschrift en uit de memorie van antwoord van de verzoekende partij blijkt dat het eerste, het tweede, het vierde en het vijfde middel de wijze bekritiseren waarop de Koning gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid, vervat in artikel 69, § 5, van de wet van 14 juli 1994, om deelbudgetten voor geneesmiddelen vast te stellen waardoor de in de met het beroep bestreden bepaling gevestigde bijdrage door de verzoekende partij verschuldigd zou kunnen zijn.
Les développements de la requête et du mémoire en réponse de la partie requérante font apparaître que les premier, deuxième, quatrième et cinquième moyens critiquent l'usage qu'a fait le Roi de la possibilité, inscrite à l'article 69, § 5, de la loi du 14 juillet 1994, de fixer des budgets partiels pour les médicaments, ce qui pourrait avoir pour effet que la partie requérante soit redevable de la cotisation établie par la disposition entreprise.