Vertaling van "over twee doseringen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom
Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique

Omschrijving: Een persoonlijkheidsverandering, ten minste twee jaar bestaand, die toegeschreven kan worden aan de traumatische ervaring van het lijden aan een ernstige psychiatrische-ziekte. De verandering kan niet verklaard worden door een voorafgaande persoonlijkheidsstoornis en dient gedifferentieerd te worden van een schizofrene resttoestand en andere toestanden van onvolledig herstel van een voorafgaande psychische stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door een overmatige afhankelijkheid van en een veeleisende houding tegenover anderen; door de overtuiging veranderd of gestigmatiseerd te zijn door de ziekte, leidend tot een onvermogen om nauwe en vertrouwelijke betrekkingen met anderen aan te gaan en te onderhouden en tot sociale isolatie; door passiviteit, verminderde interesses en afgenomen betrokkenheid bij voorheen-beoefende vrijetijdsbesteding; door aanhoudende klachten over ziek zijn die kunnen samengaan met hypochondrische beweringen en ziektegedrag; door dysfore of labiele stemming, niet ten gevolge van een actuele psychische stoornis of voorafgaande psychische stoornis met affectieve resttoestand; en door een beduidende stoornis in sociaal en beroepsgebonden functioneren.
Définition: Modification de la personnalité, persistant au moins deux ans, imputable à l'expérience traumatique d'une maladie psychiatrique sévère. Le changement ne peut pas s'expliquer par un trouble antérieur de la personnalité et doit être différencié d'une schizophrénie résiduelle et d'autres états morbides consécutifs à la guérison incomplète d'un trouble mental antérieur. Ce trouble se caractérise par une dépendance et une attitude de demande excessives vis-à-vis des autres, par la conviction d'avoir été transformé ou marqué par la maladie au point de ne pas parvenir à établir ou maintenir des relations interpersonnelles étroites et confiantes et de s'isoler socialement, par une passivité, une perte des intérêts et un engagement moindre dans les activités de loisir, par des plaintes persistantes de se sentir souffrant, parfois associées à des plaintes hypocondriaques et à un comportement de malade, par une humeur dysphorique ou labile non due à un trouble mental actuel ni aux symptômes affectifs résiduels d'un trouble mental antérieur et par des problèmes à long terme du fonctionnement social et professionnel.

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dit mag in één keer worden ingenomen of verdeeld over twee doseringen per dag.
Cette quantité peut être administrée en une seule prise ou en deux doses réparties sur la journée.

In een placebogecontroleerde studie van 8 weken met vier vaste doseringen van risperidon (2, 6, 10 en 16 mg/dag verdeeld over twee giften) hadden de vier doseringen van risperidon alle een beter effect op de totale PANSS-score (Positive and Negative Syndrome Scale) dan de placebo.
Au cours d’une étude de 8 semaines contrôlée par placebo comportant l’utilisation de quatre doses fixes de rispéridone (2, 6, 10 et 16 mg/jour, administrées deux fois par jour), les 4 groupes rispéridone se sont avérés supérieurs au placebo en termes de score total à l’échelle PANSS (Positive and Negative Syndrome Scale, échelle des syndromes positifs et négatifs).

In een dosisvergelijkingsstudie van 8 weken met vijf vaste doseringen van risperidon (1, 4, 8, 12 en 16 mg/dag verdeeld over twee giften per dag) hadden de doseringen van 4, 8 en 16 mg/dag een beter effect op de totale PANSS-score dan de dosering van 1 mg.
Au cours d’une étude comparative de 8 semaines évaluant cinq doses fixes de rispéridone (1, 4, 8, 12 et 16 mg/jour, administrées deux fois par jour), les groupes rispéridone 4, 8 et 16 mg/jour se sont avérés supérieurs au groupe rispéridone 1 mg en termes de score total à l’échelle PANSS.

In functie van de duur van de infusie, worden er twee verschillende doseringen aanbevolen voor een behandeling met paclitaxel: 175 mg/m 2 paclitaxel wordt toegediend als een intraveneuze infusie over een periode van drie uur gevolgd door 75 mg/m 2 cisplatine en de behandeling wordt herhaald met een interval van telkens 3 weken, of 135 mg/m 2 paclitaxel wordt toegediend als een intraveneus infuus over een periode van 24 uur gevolgd door 75 mg/m 2 cisplatine en de behandeling wordt herhaald met een interval van 3 weken (zie rubriek 5.1).
En fonction de la durée de la perfusion, deux posologies sont recommandées pour le traitement au paclitaxel : 175 mg/m 2 de paclitaxel administré par perfusion intraveineuse sur une période de trois heures suivi de 75 mg/m 2 de cisplatine toutes les 3 semaines, ou 135 mg/m 2 de paclitaxel administré en perfusion intraveineuse sur une période de 24 heures suivi de 75 mg/m 2 de cisplatine toutes les 3 semaines (voir rubrique 5.1).

De gebruikelijke totale dagelijkse dosering is 1 mg/kg lichaamsgewicht/dag verdeeld over twee doseringen.
La dose quotidienne totale habituelle est de 1 mg/kg de poids corporel/jour, divisée en 2 prises.

Pasgeboren baby’s (0-2 maanden) Per kilogram lichaamsgewicht van de baby zal 25 tot 60 milligram Ceftazidim Mylan per dag gegeven worden, verdeeld over twee doseringen.
Nouveau-nés (0-2 mois) La dose par kg de poids corporel du bébé est de 25 à 60 mg de Ceftazidim Mylan par jour répartis en 2 doses.

Pasgeboren baby’s (0-2 maanden) Per kilogram lichaamsgewicht van de baby zal 25 tot 60 milligram Ceftazidim Fresenius Kabi per dag gegeven worden, verdeeld over twee doseringen.
Nouveau-nés (0-2 mois) La dose par kg de poids corporel du bébé est de 25 à 60 mg de Ceftazidim Fresenius Kabi par jour répartis en 2 doses sans dépasser la dose de 6 g par jour.

Die doseringen kunnen in één enkele keer worden gegeven of worden verdeeld over twee of drie giften.
Ces doses peuvent être données en une seule prise ou réparties en deux ou trois prises.