Vertaling van "over de bepalingen geen overleg had " (Nederlands → Frans) :

> Op de opmerking dat over de bepalingen geen overleg had plaatsgevonden, dat zou zijn gegarandeerd via artikel 23 van de Grondwet, repliceerde het Hof dat het onbevoegd was om de naleving van de vormvoorschriften vereist voor de totstandkoming van een wetsbepaling na te gaan.
> En réponse à la remarque selon laquelle il n’y a pas eu de négociation au sujet des dispositions comme le garantit l’article 23 de la Constitution, la Cour a répliqué qu’elle n’était pas compétente pour contrôler le respect des prescriptions formelles requises pour la réalisation d’une disposition légale.

dat best een overleg had plaatsgevonden tussen het Agentschap en de sectoren vooraleer over te gaan tot de verzending van de 2 de mailing.
il vaudrait mieux qu’une concertation entre l’Agence et les secteurs ait lieu avant de procéder à l’envoi du deuxième mailing.

Haar getuigenis over wat er gebeurd zou zijn als ze geen veiligheidsschoenen had gedragen, werd gebruikt in de interne communicatie.
Son témoignage quant à ce qu’il serait advenu si elle n’avait pas porté ses chaussures de sécurité a été utilisé dans notre communication interne.

(°) van toepassing vanaf 15-5-2007 (K.B. 11-5-07 – B.S. 1-6 – art. 1) (°°) Arrest Grondwettelijk Hof nr. 66/2012 van 24-5-2012; rolnummer 5123 In zake : de prejudiciële vraag over artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals dat artikel werd gewijzigd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheid, gesteld door de Arbeidsrechtbank te Brussel. zegt voor recht : Artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie (B.S. 2-8-12 – ed.
(°) d'application à partir du 1-1-2008 (°°) d’application à partir du 15-5-2007 (A.R. 11-5-07 – M.B. 1-6 – art. 1) (°°°) [Arrêt de la Cour constitutionnelle n° 66/2012 du 24-5-2012 ; numéro du rôle : 5123 En cause : la question préjudicielle concernant l'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que cet article a été modifié par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, posée par le Tribunal du travail de Bruxelles. dit pour droit : L'article 174, alinéa 3, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu'il a été inséré par l'article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d'invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d'une erreur imputable aux organismes et pour autant que l'assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu'il n'avait pas ou plus droit à la prestation versée (M.B. 2-8-12 – ed.

Het bestreden vonnis, dat beslist dat de vergoedingen die de eiser betaald heeft, een eigen rechtsgrond hadden vanaf het tijdstip waarop de ongeschiktheden van zijn aangeslotene op grond van de volgens het gemeen recht gedane raming verminderd werden tot minder dan 66 pct. en dat zij geen verband hielden met de fout van de verzekerde van de verweerster, zodat de eiser geen terugbetaling meer kon vorderen gelet op de vergoedingen die hij had betaald aan zijn aangeslotene, wiens schade vanaf dat tijdstip theoretisch was, schendt bijgevolg de in het middel bedoelde bepalingen van de Wet van 9 augustus 1963 tot instelling en organisatie van een regeling voor verplichte ziekte- en invaliditeitsverzekering, en schendt daarenboven de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek.
Il s'ensuit que, en décidant qu'à partir du moment où les incapacités de l'affilié de la demanderesse ont été réduites, selon l'évaluation en droit commun, à des taux inférieurs à 66 p.c., les indemnités versées par la demanderesse avaient une cause juridique propre et étaient étrangères à la faute de l'assuré de la défenderesse, en sorte que la demanderesse ne pouvait plus prétendre à des remboursements tenant compte des indemnités qu'elle avait payées à son affilié, dont le dommage était, à partir de ce moment, théorique, le jugement attaqué viole les dispositions de la loi du 9 août 1963 instituant et organisant un régime d'assurance obligatoire contre la maladie et l'invalidité, visées au moyen, et, en outre, les articles 1382 et 1383 du Code civil.

De bestreden bepalingen waarbij het aantal PET-scanners wordt beperkt dat mag worden uitgebaat in de ziekenhuizen, doen geen afbreuk aan het recht van de patiënten om daarop een beroep te doen, indien ze die nodig hebben – waarbij in die bepalingen overigens is voorzien in een verdeling tussen de ziekenhuizen welke die toestellen kunnen uitbaten over het hele grondgebied van het Rijk – noch aan hun recht op tenlasteneming door de ziekte- en invaliditeitsverzekering van de kosten en honoraria veroorzaakt door de met die toestellen verrichte verstrekkingen.
Les dispositions attaquées qui limitent le nombre de scanners PET que l’on peut exploiter dans les hôpitaux ne portent pas atteinte au droit des patients d’y avoir recours s’ils en ont besoin - ces dispositions ayant au demeurant prévu une répartition des hôpitaux qui peuvent exploiter ces appareils sur tout le territoire du Royaume - ni a leur droit de voir les frais et les honoraires engendrés par les prestations effectuées par ces appareils couverts par 1’assurance maladie-invalidité.

- dat appellant perfect weet over welke feiten het ging blijkt afdoende uit zijn verweerschrift dat hij op 19 september 1997 aan geïntimeerde liet geworden - en door de vermelding van de toepasselijke wettelijke bepalingen, het bedrag van de verzekeringstegemoetkoming voor de prestaties die niet conform zijn met deze wettelijke bepalingen en het feit dat geen goede trouw wordt weerhouden.
Een afdoende motivering is een motivering die haar doel bereikt, namelijk een motivering die de bestuurde in staat stelt te begrijpen op grond van welke feitelijke en juridische gegevens de beslissing is genomen. Het opleggen van een administratieve geldboete werd ten dezen dan ook afdoende geschraagd door de verwijzing naar de materiële vaststellingen gedaan in het proces-verbaal – dat appellant perfect weet over welke feiten het ging blijkt afdoende uit zijn verweerschrift dat hij op 19 september 1997 aan geïntimeerde liet geworden – en door de vermelding van de toepasselijke wettelijke bepalingen, het bedrag van de verzekeringstegemoetkoming voor de prestaties die niet conform zijn met deze wettelijke bepalingen en het feit dat geen goede trouw wordt weerhouden.

Het opleggen van een administratieve geldboete werd ten dezen dan ook afdoende geschraagd door de vermelding van de vaststellingen gedaan in het proces-verbaal - dat appellant perfect weet over welke feiten het ging blijkt afdoende uit zijn verweerschrift dat hij op 4 februari 1999 aan geïntimeerde liet geworden - en door de vermelding van de toepasselijke wettelijke bepalingen, het bedrag van de verzekeringstegemoetkoming voor de prestaties die niet conform zijn met deze wettelijke bepalingen en het feit dat geen goede trouw wordt weerhouden.
Het opleggen van een administratieve geldboete werd ten dezen dan ook afdoende geschraagd door de vermelding van de vaststellingen gedaan in het proces-verbaal – dat appellant perfect weet over welke feiten het ging blijkt afdoende uit zijn verweerschrift dat hij op 4 februari 1999 aan geïntimeerde liet geworden – en door de vermelding van de toepasselijke wettelijke bepalingen, het bedrag van de verzekeringstegemoetkoming voor de prestaties die niet conform zijn met deze wettelijke bepalingen en het feit dat geen goede trouw wordt weerhouden.

De Algemene Directie Toezicht op het Welzijn op het Werk (AD TWW), dit is een inspectiedienst van de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg, start een campagne in de winkels voor kleinhandel om te toetsen in welke mate de werkgevers gevolg hebben gegeven aan die nota en aan andere wettelijke bepalingen over brandveiligheid.
La Direction générale Contrôle du bien-être au travail (DG CBE), qui est un service d’inspection du SPF Emploi, Travail et Concertation sociale, lance une campagne dans les magasins pour la vente au détail afin de tester dans quelle mesure les employeurs ont donné suite à cette note ainsi qu’à d’autres dispositions légales sur la sécurité incendie.

Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.
Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.