Vertaling van "oudere patiënten aangezien " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Oudere patiënten Aangezien slechts beperkte informatie beschikbaar is over het gebruik van PREZISTA bij patiënten van 65 jaar of ouder, is voorzichtigheid geboden bij de toediening van PREZISTA aan oudere patiënten, vanwege de hogere frequentie van verminderde leverfunctie en van concomitante aandoeningen of andere therapieën (zie rubrieken 4.2 en 5.2).
Sujets âgés L’information disponible sur l’utilisation de PREZISTA chez les patients âgés de 65 ans ou plus étant limitée, PREZISTA doit être utilisé avec précaution chez les patients âgés chez lesquels la diminution de la fonction hépatique, les maladies concomitantes ou les traitements associés sont plus fréquents (voir rubriques 4.2 et 5.2).

Voorzichtigheid is geboden bij bestaande constipatie, in het bijzonder bij oudere patiënten aangezien retentie van bariumsulfaat in het colon kan optreden met risico op vorming van een fecoliet.
La plus grande prudence est requise dans le cas d’une constipation existante, en particulier chez des sujets âgés étant donné que la rétention colique du sulfate de baryum peut entraîner un durcissement des selles.

Bij bestaande constipatie, in het bijzonder bij oudere patiënten aangezien het achterblijven van bariumsulfaat in het colon kan optreden met risico op vorming van steenharde stoelgang.
Dans le cas d’une constipation existante, en particulier chez des sujets âgés étant donné que la rétention colique du sulfate de baryum peut entraîner un durcissement des selles.

Gebruik bij oudere patiënten met dementie: Valdoxan mag niet gebruikt worden voor de behandeling van depressieve episoden bij oudere patiënten met dementie aangezien de veiligheid en werkzaamheid van Valdoxan niet zijn vastgesteld bij deze patiënten.
Chez le sujet âgé atteint de démence : Valdoxan ne doit pas être utilisé dans le traitement des épisodes dépressifs majeurs du sujet âgé atteint de démence, la sécurité d’emploi et l’efficacité de Valdoxan n’ayant pas été établies chez ces patients.

Ouderen Aangezien er maar beperkte gegevens zijn over het gebruik van fludarabinefosfaat bij oudere mensen (> 75 jaar), is voorzichtigheid geboden bij de toediening van fludarabinefosfaat bij die patiënten.Bij patiënten van 65 jaar of ouder moet de creatinineklaring worden gemeten voor de start van de behandeling, zie nierinsufficiëntie en rubriek 4.2 Kinderen en adolescenten Er zijn geen gegevens beschikbaar betreffende het gebruik van Fludarabinefosfaat bij kinderen en adolescenten.
Sujets âgés Les données concernant l'utilisation de phosphate de fludarabine chez les patients âgés (> 75 ans) étant limitées, la prudence est de rigueur lorsqu'on administre du phosphate de fludarabine chez ces patients.

Het risico op een hypokaliëmie moet worden voorkomen bij bepaalde risicopatiënten (in het bijzonder oudere patiënten, ondervoede patiënten, cirrosepatiënten, patiënten met een aandoening van de kransslagaders en patiënten met onvoldoende hartwerking) aangezien hypokaliëmie de harttoxiciteit kan verhogen van bepaalde andere geneesmiddelen (in het bijzonder de digitalisglycosiden) en de kans op hartritmestoornissen kan verhogen, in het bijzonder kan dit leiden tot een zeer snelle hartwerking (torsades de pointes).
Le risque d’hypokaliémie doit être évité chez certains patients à risque (en particulier, chez les patients âgés, les patients sous-alimentés, les patients souffrant de cirrhose, les patients souffrant des artères coronaires et les patients présentant une insuffisance cardiaque), étant donné que l’hypokaliémie peut augmenter la toxicité cardiaque de certains autres médicaments (notamment, les glycosides digitaliques) et le risque de troubles du rythme cardiaque; il peut notamment provoquer une très forte accélération du rythme cardiaque (torsades de pointes).

Aangezien de volgende situaties tot een verhoogd risico op ventriculaire aritmieën (met inbegrip van torsade de pointes) kunnen leiden, die een hartstilstand kunnen veroorzaken, moet azitromycine met voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten met aanhoudende proaritmische aandoeningen (vooral vrouwen en oudere patiënten) zoals patiënten:
Par conséquent, comme les situations suivantes peuvent entraîner un risque accru d'arythmies ventriculaires (y compris des torsades de pointes) susceptibles de conduire à un arrêt cardiaque, l'azithromycine sera utilisée avec prudence chez les patients qui présentent des troubles proarythmiques (en particulier chez les femmes et les patients âgés), tels que les patients :

Over het algemeen dient de dosering voor oudere patiënten zorgvuldig te worden bepaald, aangezien bij ouderen vaker sprake is van een verminderde nierfunctie.
En règle générale, il conviendra de faire preuve de prudence lors de la détermination de la dose à administrer aux patients âgés, en raison de la diminution plus fréquente de la fonction rénale chez les sujets âgés.