Traduction de «oudere kinderen vanaf » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

problemen verband houdend met een ouderschapssituatie (opvoeden van kinderen) als alleenstaande ouder of andere situaties dan die van twee biologische-ouders die samenleven.
Définition: Difficultés liées à une situation parentale (éducation des enfants) telle que famille monoparentale ou autre que celle dans laquelle les deux parents biologiques cohabitent.

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zwemmen bij kinderen aangemoedigd Het zwemmen bij oudere kinderen (vanaf 1 jaar) wordt zeker aangemoedigd, zelfs in het geval van astma.
Encourager la natation chez les enfants La natation chez des enfants plus âgés (à partir d’1 an) doit certainement être encouragée, même en présence d’asthme.

Merk daarnaast het frequent gebruik en de relatief hoge kost op bij de jongste leeftijdsgroepen (0 tot 6 jaar) voor de middelen voor oog-, neus- en oorheelkundig gebruik. Bij de oudere kinderen (vanaf 6 jaar) nemen de geneesmiddelen die inwerken op het zenuwstelsel (slaapmiddelen, analgetica, psychoanaleptica,) een belangrijke plaats in.
Chez les enfants plus âgés (dès l’âge de 6 ans), les médicaments agissant sur le système nerveux (somnifères, analgésiques, psychoanaleptiques, etc) occupent une place importante.

Speciale patiëntenpopulaties Kinderen (vanaf 3 jaar) Beperkte farmacokinetische gegevens hebben aangetoond dat er geen grote verschillen zijn in halfwaardetijd (spreiding voor kinderen van 3 jaar en ouder: 1,7 - 2,2 uur) en plasmaklaring (spreiding voor kinderen van 3 jaar en ouder: 9 - 22 ml/min/kg) tussen kinderen en gezonde volwassenen die oraal ranitidine krijgen, na correctie voor lichaamsgewicht.
Populations particulières de patients Enfants (3 ans et plus) Des données pharmacocinétiques limitées ont révélé l'absence de différences significatives en termes de demi-vie (fourchette chez les enfants de 3 ans et plus : 1,7 - 2,2 h) et clairance plasmatique (fourchette chez les enfants de 3 ans et plus : 9 - 22 ml/min/kg) entre des enfants et des adultes en bonne santé traités par ranitidine orale, après correction en fonction du poids corporel.

Geschikt voor kinderen vanaf 3 jaar (kauwtabletten), geschikt voor kinderen ouder dan 4 jaar (bruistabletten)
Adapté aux enfants dès 3 ans (à croquer), adapté aux enfants de plus de 4 ans (effervescent)

Kinderen (vanaf 2 jaar) en adolescenten (jonger dan 18 jaar): Bij kinderen van twee jaar of ouder kan ondansetron worden toegediend als een enkele intraveneuze dosis onmiddellijk voor de chemotherapie, gevolgd door een perorale dosis van 4 mg 12 uur later.
Enfants (à partir de 2 ans) et adolescents (de moins de 18 ans) : Chez les enfants de plus de 2 ans, l’ondansétron peut être administré en dose intraveineuse unique juste avant la chimiothérapie, suivie de 4 mg par voie orale douze heures plus tard.

- De inhalator vereist een nauwkeurige coördinatie en kan doeltreffend gebruikt worden door oudere kinderen (ongeveer vanaf 8 jaar) en volwassenen.
- L'inhalateur exige une coordination précise et peut être efficacement utilisé par des enfants plus âgés (à partir d'environ 8 ans) et par des adultes.

kinderen (vanaf 12 jaar en ouder) en bejaarden.
ans et plus) et chez les personnes âgées.

UDosering bij kinderen vanaf 6 jaar en ouder
Enfants à partir de 6 ans

De populatie bestond voornamelijk uit kinderen met minimale hepatitis B. Bij kinderen met de leeftijd 2 tot 11 jaar werd een dosering van 3 mg / kg eenmaal daags (tot een maximum van 100 mg per dag) en bij adolescenten vanaf 12 jaar en ouder werd een dosering van 100 mg eenmaal daags gebruikt.
Les enfants inclus dans cette étude présentaient pour la plupart une hépatite B minime. Les enfants âgés de 2 à 11 ans ont reçu une dose de 3 mg/kg en une prise par jour (sans dépasser 100 mg par jour) et les adolescents de 12 ans et plus, une dose de 100 mg en une prise par jour.

Ongeacht de onderliggende of co-morbiede problematiek zouden de kinderen en jongeren ten laste kunnen worden genomen (dus niet alleen de jongeren met CVS), de labeling met CVS zou gemakkelijker vermeden kunnen worden (“is een levenslange aandoening waar je nooit meer vanaf raakt”), de strijd van de chronisch vermoeide ouder voor een label CVS voor zijn kind zou mogelijk ook vermeden kunnen worden, ..
De cette façon on pourrait constituer une réponse aux problèmes dont il est question cidessus pour le centre de référence SFC. Les enfants pourraient être pris en charge indifféremment de la problématique sous-jacente ou comorbide (donc pas uniquement les jeunes souffrant du SFC), l'étiquetage du SFC pourrait plus facilement être évité (« est une maladie qui dure toute la vie et dont on ne se sort jamais »), la lutte du parent qui souffre de fatigue chronique pour une reconnaissance du SFC de son enfants pourrait aussi être éventuellement évitée, .