Traduction de «orale anticoagulantia werd soms » (Néerlandais → Français) :

Orale anticoagulantia: bij gelijktijdige toediening van fluoxetine en orale anticoagulantia werd soms een wijziging van de antistollingseffecten (laboratoriumwaarden en/of klinische tekenen en symptomen) zonder consistent patroon, maar met meer bloedingen gerapporteerd.
Anticoagulants oraux: on a rapporté peu souvent une modification des effets anticoagulants (valeurs de laboratoire et/ou signes et symptômes cliniques), sans profil systématique, mais comportant une augmentation des hémorragies, lors d'administration concomitante de fluoxétine et d’anticoagulants oraux.

Orale anticoagulantia: soms werden gewijzigde antistollingseffecten (laboratoriumwaarden en/of klinische tekenen en symptomen) zonder consistent patroon maar met inbegrip van meer bloedingen gerapporteerd als fluoxetine tegelijk met orale anticoagulantia werd toegediend.
Anticoagulants oraux : on a rapporté peu souvent une modification des effets anticoagulants (valeurs de laboratoire et/ou signes et symptômes cliniques), sans profil systématique, mais comportant une augmentation des hémorragies, lors d'administration concomitante de fluoxétine et d’anticoagulants oraux.

Orale anticoagulantia: Gemeld is dat verandering van antistollingseffecten (laboratoriumwaarden en/of klinische tekenen en symptomen), soms, zonder consequent patroon maar wel met inbegrip van verhevigde bloeding, optreedt wanneer fluoxetine gelijktijdig met orale anticoagulantia wordt toegediend.
Anticoagulants oraux: une perturbation des effets anti-coagulants (biologiques et/ou cliniques valeurs obtenues en laboratoire et/ou signes et symptômes cliniques), variable selon les cas mais entraînant une augmentation des saignements, a rarement été rapportée lors de l’administration concomitante de fluoxétine et d’anticoagulants oraux.

De plaats van orale anticoagulantia in de secundaire preventie van myocardinfarct werd besproken in het themanummer over antitrombotische behandeling [Folia februari 2004]: orale anticoagulantia zijn na myocardinfarct niet systematisch gerechtvaardigd maar kunnen overwogen worden bij patiënten met hoog risico van veneuze trombo-embolie, b.v. in geval van uitgebreid anteriorinfarct.
La place des anticoagulants oraux dans la prévention secondaire après infarctus du myocarde a été discutée dans le numéro thématique sur le traitement antithrombotique [Folia de février 2004]: les anticoagulants oraux ne se justifient pas de manière systématique après un infarctus du myocarde mais peuvent être envisagés chez les patients avec un risque thrombo-embolique veineux élevé, par ex. en cas d’infarctus antérieur étendu.

Orale anticoagulantia: Een verstoring van de antistollingseffecten (biologische en/of klinische), variabel van geval tot geval maar leidend tot een toename van de bloedingen, werd zelden waargenomen bij gelijktijdige toediening van fluoxetine met orale anticoagulantia.
Anticoagulants oraux: Une perturbation des effets anticoagulants (biologiques et/ou cliniques), variable de cas à cas mais entraînant une augmentation des saignements, a été rarement observée en cas d’administration simultanée de fluoxétine et d’anticoagulants oraux.

- Tot nog toe werd geen interactie met orale anticoagulantia gerapporteerd; toch wordt aanbevolen om het protrombinegehalte, de cefalinetijd (PTT) en de INR te volgen bij gebruik van hoge doseringen (hoger dan 2.400 mg).
- A ce jour aucune interaction avec des anticoagulants oraux n'a été rapportée; il est néanmoins recommandé de surveiller le taux de prothrombine, le temps de céphaline (PTT) et de INR en cas d'utilisation de doses élevées (plus de 2400 mg).

- Tot op heden werd geen interactie met orale anticoagulantia gemeld.
A ce jour, aucune interaction avec un anticoagulant oral n’a été constatée.

werd met orale anticoagulantia voor de preventie van trombo-embolische accidenten bij voorkamerfibrillatie [Arch Intern Med 2006; 166: 1269-75].
tylsalicylique et les anticoagulants oraux en prévention des accidents thrombo-emboliques dans la fibrillation auriculaire a été publiée récemment [Arch Intern Med 2006; 166: 1269-75].

Bij kleplijden, vooral ter hoogte van de mitralisklep, is toediening van orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) aangewezen bij patiënten met voorkamerfibrillatie of met trombo-embolische antecedenten, alsook bij patiënten met mitralisstenose bij wie op echografie een trombus in de linkervoorkamer werd vastgesteld.
En présence d’une valvulopathie, surtout mitrale, l’administration d’anticoagulants oraux (INR entre 2,0 et 3,0) est indiquée en cas de fibrillation auriculaire ou d’antécédents thrombo-emboliques, ainsi que chez les patients atteints d’une sténose mitrale avec mise en évidence à l’échographie d’un thrombus dans l’oreillette gauche.

Alhoewel geen causaal verband werd aangetoond,wordt aangeraden om bij patiënten die gelijktijdig orale anticoagulantia innemen, de prothrombinetijd of de INR zorgvuldig te volgen.
Bien qu’aucun lien de causalité n’ait été établi, une surveillance étroite du taux de prothrombine ou de l'INR est recommandée chez les patients traités de façon concomitante avec des anticoagulants oraux.