Vertaling van "orale anticoagulantia aangewezen " (Nederlands → Frans) :

- Bij patiënten met een hoog trombo-embolisch risico (d.w.z. leeftijd > 75 jaar, arteriële hypertensie met systolische druk > 160 mmHg, hartfalen, hartkleplijden, linkerventrikeldisfunctie, trombo-embolische antecedenten of type 1-diabetes), zijn de orale anticoagulantia aangewezen (met een INR tussen 2,0 en 3,0), gezien de voordelen in het algemeen opwegen tegen de risico’s.
- Chez les patients avec un risque thromboembolique élevé (c.-à-d. âge > 75 ans, hypertension artérielle avec tension systolique > 160 mmHg, insuffisance cardiaque, valvulopathie, dysfonctionnement ventriculaire gauche, antécédents thrombo-emboliques ou diabète sucré), les anticoagulants oraux sont recommandés (avec un INR entre 2,0 et 3,0), vu que leurs avantages contrebalancent généralement leurs inconvénients.

Orale anticoagulantia zijn bij perifere arteriopathie niet aangewezen wegens afwezigheid van effect op de cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit.
Les anticoagulants oraux ne sont pas indiqués dans l’artériopathie périphérique vu l’absence d’effet sur la mortalité et la morbidité cardio-vasculaires.

Over het veiligheidsprofiel van melatonine is echter weinig bekend, en op basis van de huidige kennis lijkt het aangewezen melatonine te vermijden bij patiënten op orale anticoagulantia en patiënten met epilepsie.
Il existe cependant peu de données concernant l’innocuité de la mélatonine, et sur base des données actuelles, il paraît indiqué d’éviter la mélatonine chez les patients sous anticoagulants oraux ainsi que chez les patients épileptiques.

Bij kleplijden, vooral ter hoogte van de mitralisklep, is toediening van orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) aangewezen bij patiënten met voorkamerfibrillatie of met trombo-embolische antecedenten, alsook bij patiënten met mitralisstenose bij wie op echografie een trombus in de linkervoorkamer werd vastgesteld.
En présence d’une valvulopathie, surtout mitrale, l’administration d’anticoagulants oraux (INR entre 2,0 et 3,0) est indiquée en cas de fibrillation auriculaire ou d’antécédents thrombo-emboliques, ainsi que chez les patients atteints d’une sténose mitrale avec mise en évidence à l’échographie d’un thrombus dans l’oreillette gauche.

In primaire preventie bij patiënten met een hoog risico van trombo-embolie, en in secundaire preventie zijn orale anticoagulantia (INR tussen 2,0 en 3,0) aangewezen.
En prévention primaire chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, et en prévention secondaire, les anticoagulants oraux (INR entre 2,0 et 3,0) sont indiqués.

Gelijktijdig gebruik van NSAID’s en orale anticoagulantia is niet aangewezen (zie rubriek 4.4).
L’administration concomitante d’AINS et d’anticoagulants oraux n’est pas recommandée (voir rubrique 4.4).

De orale anticoagulantia (met INR tussen 2,0 en 3,0) zijn enkel aangewezen bij bestaan van voorkamerfibrillatie of een andere emboligene cardiopathie.
Les anticoagulants oraux (avec un INR entre 2,0 et 3,0) ne sont indiqués qu’en présence d’une fibrillation auriculaire ou d’une autre cardiopathie emboligène.