Traduction de «opioïdantagonist » (Néerlandais → Français) :

In sommige gevallen zal men de combinatie vermijden (bv. als het gaat om het samen geven van een opioïdagonist met een opioïdantagonist of een gemengde agonist-antagonist, zie verder).
Dans certains cas, on évitera l’association (par ex. s’il s’agit d’une association d’un opioïde avec un antagoniste de cet opioïde, ou d’un agoniste-antagoniste mixte ; voir plus loin).

Alle effecten van alfentanil zijn snel en volledig omkeerbaar met een specifieke opioïdantagonist zoals naloxon.
Tous les effets de l’alfentanil sont rapidement et entièrement réversibles par l’administration d’un antagoniste spécifique des opioïdes comme la naloxone.

Intraveneuze toediening van een opioïdantagonist, zoals naloxon, kan worden toegediend als een specifiek antidotum om ernstige ademhalingsdepressie en spierrigiditeit te behandelen.
On peut avoir recours à l'administration intraveineuse d'un antagoniste morphinique tel que la naloxone comme antidote spécifique pour traiter une dépression respiratoire sévère et une rigidité musculaire.

- Het effect van een opioïd vermindert wanneer dit samen met een opioïdantagonist (bv. naloxon, naltrexon) of met een gemengde agonist-antagonist (bv. pentazozine, buprenorfine) wordt toegediend: dergelijke combinaties dienen vermeden te worden. Zo mogen bv. methadon en buprenorfine niet samen worden gebruikt.
- L’effet d’un opioïde diminue quand un antagoniste (p. ex. naloxone, naltrexone) et un agoniste-antagoniste mixte (p.ex. pentazozine, buprénorphine) sont administrés concomitamment : de telles associations doivent être évitées ; l’association de méthadone et de buprénorphine est par exemple contre-indiquée.

Intraveneuze toediening van een opioïdantagonist, zoals naloxon, kan worden toegediend als een specifiek antidotum om ernstige ademhalingsdepressie en spierstijfheid te behandelen.
En cas de dépression respiratoire grave et de rigidité musculaire, un antagoniste morphinique, comme la naloxone, peut être administré par voie intraveineuse à titre d'antidote spécifique.

Voor behandeling van een overdosis (accidentele ingestie) bij een persoon die niet eerder met opioïden is behandeld, moet intraveneuze toegang worden verkregen en moet indien klinisch geïndiceerd naloxon of een andere opioïdantagonist worden toegediend.
Le traitement du surdosage chez une personne qui n'a jamais reçu de traitement morphinique (ingestion accidentelle), nécessite de mettre en place une voie d'abord veineuse et administrer de la naloxone ou un autre antagoniste des morphiniques, selon l'état clinique.

Na deze maatregelen kan een specifieke opioïdantagonist zoals naloxon worden toegediend.
Ces actions peuvent être suivies par l’administration d’un antagoniste spécifique des opioïdes tel que la naloxone.

Een verstandig gebruik van naloxon of van een andere opioïdantagonist kan in sommige gevallen gerechtvaardigd zijn, maar dit gaat gepaard met het risico van het versnellen van een acuut onthoudingssyndroom.
Dans certains cas, l'utilisation judicieuse de naloxone ou d'autres antagonistes des morphiniques peut être justifiée, mais elle est associée à un risque de déclenchement d'un syndrome de sevrage aigu.

De duur van de ademhalingsdepressie na een overdosis kan langer zijn dan de effecten van de werking van de opioïdantagonist (de halfwaardetijd van naloxon varieert bijvoorbeeld van 30 tot 81 minuten) en herhaalde toediening kan noodzakelijk zijn.
La durée de la dépression respiratoire due au surdosage peut être plus longue que les effets de l'antagoniste morphinique (ex. la demi-vie de la naloxone est comprise entre 30 et 81 minutes) et il peut donc être nécessaire de répéter l'administration de l'antidote.