Vertaling van "onrechte betaald bedrag heeft ontvangen " (Nederlands → Frans) :

Het advies van de Raad van State voorafgaande aan de wet van 9 augustus 1963 (Parl. St., Kamer, 1962-1963, nr. 527/1, p. 56) stelt dat deze regel, wat de betrekkingen betreft tussen de verzekeringsinstelling en degene die van haar een ten onrechte betaald bedrag heeft ontvangen, wordt ingegeven door het algemene beginsel opgenomen in artikel 1376 van het Burgerlijk Wetboek: “Hij die bij vergissing of met zijn weten iets ontvangen heeft dat hem niet verschuldigd was, is verplicht het terug te geven aan degene van wie hij het ontvangen heeft zonder dat het verschuldigd was”.
L’avis du Conseil d’État précédant la loi du 9 août 1963 (Doc. parl., Ch., 1962-1963, n° 527/1, p. 56) indique que cette règle s’inspire, en ce qui concerne les relations de l’organisme assureur avec celui qui en a reçu une somme indûment payée, du principe général figurant à l’article 1376 du Code civil : “Celui qui reçoit par erreur ou sciemment ce qui ne lui est pas dû, s’oblige à le restituer à celui de qui il l’a indûment reçu”.

Op grond van artikel 17 van het Handvest van de sociaal verzekerde moet diegene die ten onrechte betaalde uitkeringen heeft geïnd als gevolg van een vergissing van de instelling die de uitkeringen heeft uitbetaald, daarentegen niets terugbetalen, na de termijn voor het instellen van een beroep tegen de beslissing die de verzekeringsinstelling bij vergissing heeft genomen, behalve wanneer die sociaal verzekerde wist of moest weten dat hij geen of niet langer recht had op het gehele bedrag van de prestatie.
En revanche, en vertu de l’article 17 de la charte de l’assuré social, celui qui a perçu des allocations indues en conséquence d’une erreur de l’institution qui a versé les allocations ne doit rien rembourser, au-delà du délai d’introduction d’un recours contre la décision prise par erreur par l’organisme assureur, sauf lorsque cet assuré savait ou devait savoir qu’il n’avait pas ou n’avait plus droit à l’intégralité de la prestation.

De administratieve handeling waarbij een verzekeringsinstelling aan de gerechtigde meedeelt dat hij ten onrechte ziekte-uitkeringen heeft ontvangen en waarbij de betrokkene wordt verzocht om het onverschuldigd ontvangen bedrag terug te betalen, verleent aan de verzekeringsinstelling geen uitvoerbare titel.
L’acte administratif, qui consiste pour un organisme assureur à communiquer au titulaire qu’il a indûment perçu des indemnités de maladie et à le prier de rembourser le montant indu ne confère pas à l’organisme assureur de titre exécutoire.

Met het voornoemde koninklijk besluit is artikel 327, §2, 1ste lid, van het GVU-besluit aangepast. De aanvraag om het bedrag te kunnen afschrijven door het als administratiekosten te boeken, kan slechts betrekking hebben op een bedrag van minstens 300 EUR of op een bedrag van minder dan 300 EUR als het het saldo is van een ten onrechte betaald bedrag van minstens 300 EUR.
L'arrêté royal précité a adapté l'article 327, §2, alinéa 1er de l'arrêté royal SSI. La demande de dispense du montant en frais d'administration ne peut porter que sur un montant d'au moins 300 EUR ou sur un montant de moins de 300 EUR qui serait le solde d'un montant indûment payé d'au moins 300 EUR.

Met het voornoemde koninklijk besluit is artikel 327, §2, 1ste lid van het GVU-besluit aangepast. De aanvraag om het bedrag te kunnen afschrijven door het als administratiekosten te boeken, kan slechts betrekking hebben op een bedrag van minstens 300 EUR of op een bedrag van minder dan 300 EUR als het het saldo is van een ten onrechte betaald bedrag van minstens 300 EUR.
L’arrêté royal précité a adapté l’article 327, §2, alinéa 1er de l’arrêté royal SSI. La demande de dispense du montant en frais d’administration ne peut porter que sur un montant d’au moins 300 EUR ou sur un montant de moins de 300 EUR qui serait le solde d’un montant indûment payé d’au moins 300 EUR.

de zorgverstrekker wordt gesanctioneerd met een forfaitaire en automatische teruggave terwijl de andere burgers die een onverschuldigd bedrag moeten terugbetalen, het recht hebben om slechts de waarde van enkel de verrijking zonder oorzaak terug te geven? de zorgverstrekker een forfaitaire en automatische teruggave moet garanderen, terwijl de andere burgers die door hun fout voor een door een derde terug te geven ten onrechte betaald bedrag aansprakelijk zijn, het recht hebben de omvang van het herstel aan te passen volgens de door de rechter beoordeelde omstandigheden?
le dispensateur de soins est sanctionné par une restitution forfaitaire et automatique alors que tout citoyen, devant restituer un indu, dispose du droit de voir cette restitution limitée à la valeur du seul enrichissement sans cause ? le dispensateur de soins doit garantir une réparation forfaitaire et automatique alors que tout citoyen fautif responsable d’un indu à restituer par un tiers, dispose du droit de voir l’ampleur de sa réparation calibrée suivant les circonstances appréciées par le juge?

Bij aangetekende brief van 17 oktober 2001 deelde appellant aan eerste geïntimeerde mede dat hij een bedrag van 14 863,65 EUR ten onrechte had ontvangen over de periode van 1 januari 1995 tot 31 augustus 2001 en dat appellant wettelijk verplicht was om de ten onrechte betaalde uitkeringen terug te vorderen.
Bij een controlebezoek afgelegd van 27 tot 30 augustus 2001 stelde de Dienst voor administratieve controle van het RIZIV vast dat de appellant had nagelaten om de ziekte-uitkeringen te verminderen met de dagbedragen van het arbeidsongeval voor de ongeschiktheidsgraad van 12 % (rente arbeidsongeval) en 20 % (aanpassingsbijslag) volgens de beschikbare bijdragebons, waardoor aan eerste geïntimeerde een bedrag van 14.863,65 EUR (599.997 frank) ten onrechte werd uitbetaald over de periode van 1 januari 1995 tot 31 augustus 2001. Bij aangetekende brief van 17 oktober 2001 deelde appellant aan eerste geïntimeerde mede dat hij een bedrag van 14.863,65 EUR ten onrechte had ontvangen over de periode van 1 januari 1995 tot 31 augustus 2001 en dat appellant wettelijk verplicht was om de ten onrechte betaalde uitkeringen terug te vorderen.

Een belangrijk gevolg van een all-in financiering zou zijn dat de ziekenhuisartsen niet meer eerst zouden worden betaald om vervolgens een deel van hun honorarium aan de ziekenhuizen af te staan, maar dat het de ziekenhuizen zouden zijn die een forfaitair bedrag ontvangen om de artsen mee te betalen.
Un effet important du financement « All-in » serait que dans un tel système, ce ne serait plus les médecins qui seraient d’abord payés et puis ristourneraient une partie de leurs honoraires aux hôpitaux mais bien les hôpitaux qui recevraient un montant forfaitaire avec lequel ils devraient notamment payer les médecins.

Indien de honoraria (inbegrepen de terugbetaling van de kosten), niet contant betaald worden, dient bij de verstrekking een getuigschrift voor verstrekte hulp aan de patiënt uitgereikt te worden en dient het ontvangstbewijs doorstreept en bewaard te worden; bij de betaling op de post of bankrekening van de arts dient geen formulier ingevuld te worden maar wordt het ontvangen bedrag rechtstreeks ingeschreven in het dagboek (Commentaar op het Wetboek van de inkomstenbelastingen (Com.IB) nr. 320/25).
Si les honoraires (y compris le remboursement des frais) ne sont pas payés au comptant, une attestation de soins doit être remise au patient lors de la prestation, et le reçu doit être barré et conservé; si le paiement est effectué par compte chèque postal ou par compte bancaire, aucun formulaire ne doit être rempli, mais le montant perçu doit être inscrit directement au livre-journal (Commentaire du Code des Impôts sur les Revenus (Comm. IR) n° 320/25).

In verband hiermee kan nog opgemerkt worden dat het bedrag dat door de patiënt zou betaald worden bij niet-nakoming van een afspraak een schadevergoeding is en geen honorarium. De arts heeft immers voor die patiënt geen medische prestatie verricht en het is alleen voor geleverde prestaties dat een arts recht heeft op honoraria (art. 15 al. 1 K.B. nr. 78 van 10 november 1967 betreffende de uitoefening van de geneeskunst, de verpleegkunde, de paramedische beroepen en de geneeskundige commissies).
En effet, le médecin n'a pas effectué de prestation médicale pour ce patient, et un médecin n'a droit à des honoraires que pour les prestations médicales qu'il a fournies (art. 15, 1er alinéa, de l'arrêté royal n° 78 du 10 novembre 1967 relatif à l'exercice de l'art de guérir, de l'art infirmier, des professions paramédicales et aux Commissions médicales).