Vertaling van "ongeveer 10-12 " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

ongeval dat in laatste 12 maanden medische aandacht vereiste
accident exigeant une attention médicale dans les derniers 12 mois

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Minder dan 1 jaar 0,05-0,1 ml 1-2 jaar (ongeveer 10 kg) 0,1 ml 2-3 jaar (ongeveer 15 kg) 0,15 ml 4-6 jaar (ongeveer 20 kg) 0,2 ml 7-10 jaar (ongeveer 30 kg) 0,3 ml 11-12 jaar (ongeveer 40 kg) 0,4 ml 13 jaar en ouder 0,4-0,5 ml
Moins de 1 ans 0,05-0,1 ml 1-2 ans (environ 10 kg) 0,1 ml 2-3 ans (environ 15 kg) 0,15 ml 4-6 ans (environ 20 kg) 0,2 ml 7-10 ans (environ 30 kg) 0,3 ml 11-12 ans (environ 40 kg) 0,4 ml 13 ans et plus 0,4-0,5 ml

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij gebruik van Stalevo zijn dyskinesieën die voorkwamen bij ongeveer 19% van de patiënten; gastro-intestinale symptomen inclusief misselijkheid en diarree kwamen voor bij respectievelijk ongeveer 15% en 12% van de patiënten; spierpijn, skeletspierpijn en bindweefselpijn kwam voor bij ongeveer 12% van de patiënten en onschadelijke roodachtig-bruine verkleuring van de urine (chromaturie) kwam voor bij ongeveer 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportées lors de traitements par Stalevo sont les suivantes : dyskinésies, chez environ 19% des patients; symptômes digestifs, notamment nausées et diarrhées, chez respectivement près de 15% et 12% des patients, douleurs musculaires, musculosquelettiques et du tissu conjonctif, chez environ 12% des patients et, enfin, coloration brun-rougeâtre des urines non cliniquement significative (chromaturie) chez environ 10% des patients.

De meest frequent gemelde bijwerkingen bij gebruik van Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz zijn dyskinesieën die voorkwamen bij ongeveer 19% van de patiënten; gastro-intestinale symptomen inclusief misselijkheid en diarree kwamen voor bij respectievelijk ongeveer 15% en 12% van de patiënten; spierpijn, skeletspierpijn en bindweefselpijn kwam voor bij ongeveer 12% van de patiënten en onschadelijke roodachtig-bruine verkleuring van de urine (chromaturie) kwam voor bij ongeveer 10% van de patiënten.
Les effets indésirables les plus fréquemment rapportées lors de traitements par Levodopa/Carbidopa/Entacapone Sandoz sont les suivantes : dyskinésies, chez environ 19% des patients; symptômes digestifs, notamment nausées et diarrhées, chez respectivement près de 15% et 12% des patients, douleurs musculaires, musculo-squelettiques et du tissu conjonctif, chez environ 12% des patients et, enfin, coloration brun-rougeâtre des urines non cliniquement significative (chromaturie) chez environ 10% des patients.

Laboratoriumresultaten In klinische studies zijn asymptomatische, lichte en voorbijgaande verlagingen van het serumcalcium en -fosfaat waargenomen bij resp. ongeveer 18 en 10% van de patiënten die alendronaat 10 mg/dag gebruikten, versus ongeveer 12 en 3% van de patiënten die placebo gebruikten.
Résultats des tests de laboratoire Dans les études cliniques, on a observé des baisses asymptomatiques, légères et transitoires des taux de calcium et de phosphate sériques chez environ 18 et 10 %, respectivement, des patients prenant 10 mg alendronate par jour, et chez environ 12 et 3 % des patients sous placebo.

In een embryo/foetus-ontwikkelingsonderzoek bij ratten werd een verhoogde incidentie van verwijde ureters, misvormde sternebrae en niet-geossificeerde falangen van de voorpoten waargenomen na blootstellingen aan ongeveer 12 (valsartan) en 10 (amlodipine) maal de klinische doses van 160 mg valsartan en 10 mg amlodipine.
Dans une étude du développement embryo-fœtal chez le rat, une augmentation de l'incidence de dilatation des uretères, de malformation des sternèbres et de non ossification des phalanges des pattes avant a été observée à des expositions d'environ 12 (valsartan) et 10 (amlodipine) fois les doses cliniques de 160 mg de valsartan et de 10 mg d'amlodipine.

De aanbevolen innamen worden bij kinderen van 1 tot 3 jaar op 3 mg/dag en bij oudere kinderen en jongeren op 5 tot 10 mg/dag geraamd, terwijl bij volwassenen de innamen die in de verschillende Europese landen worden gedocumenteerd en als geschikt worden beschouwd tussen 5 en 12 mg/dag schommelen (Tabel 28 bis) De darmabsorptie geschiedt door een actief verzadigbaar transport en ongeveer 50 % van het via de voeding ingenomen pantotheenzuur wordt daadwerkelijk opgenomen.
Les apports alimentaires conseillés (Tableau 28 bis) sont estimés à 3 mg/jour chez l’enfant de 1 à 3 ans, de 5 à 10 mg/jour chez les enfants plus âgés et les adolescents, alors que chez les adultes les apports documentés dans plusieurs pays européens et considérés comme appropriés varient de 5 à 12 mg/jour. L’assimilation intestinale se fait par un transport actif saturable, et 50 % environ de l’acide pantothénique apporté dans l’alimentation sont effectivement absorbés.

Met beide doses van canagliflozine werden verhogingen van het serumcreatinine van 10-11% en van BUN van ongeveer 12% waargenomen.
Des augmentations de la créatininémie de 10 à 11 % et de l’urémie d'environ 12 % ont été observées avec les deux doses de canagliflozine.

Er is een lineaire relatie tussen lichaamsgewicht en de geschatte thalidomide-klaring; bij patiënten met multipel myeloom met een lichaamsgewicht van 47-133 kg liep de thalidomide-klaring uiteen tussen ongeveer 6 en 12 l/u, hetgeen overeenkomt met een verhoging van de thalidomide-klaring van 0,621 l/u per 10 kg toename in lichaamsgewicht..
Il existe une relation linéaire entre le poids et la clairance estimée du thalidomide. Chez des patients atteints d’un myélome multiple pesant de 47 à 133 kg, la clairance du thalidomide a été d’environ 6 à 12 l/h, ce qui représente une augmentation de la clairance de 0,621 l/h pour chaque augmentation du poids de 10 kg.

Orale toediening met een doseringsbereik van 10 mg tot 30 mg imepitoïne per kg lichaamsgewicht tweemaal daags, met een interval van ongeveer 12 uur.
Voie orale à une dose allant de 10 mg à 30 mg d’imépitoïne par kg de poids corporel deux fois par jour, à environ 12 heures d’intervalle.

Kenmerkend was dat deze verschijnselen begonnen gedurende de eerste maand van de behandeling (ongeveer 30% van de honden vertoonde tenminste eenmaal braken en 12% vertoonde één van de andere verschijnselen) en gestaag minder werden in de loop van de behandeling. Sommige honden (minder dan 10%) vertoonden herhaaldelijk braken (bv gemiddeld meer dan één keer in een periode van 20 dagen).
Certains chiens (moins de 10 %) ont vomi de façon répétée (plus d’une fois tous les 20 jours en moyenne).