Vertaling van "onderzoeken de neuromusculaire blokkade tijdens " (Nederlands → Frans) :

Lichte anesthesie: Wanneer in klinische onderzoeken de neuromusculaire blokkade tijdens de anesthesie met opzet werd opgeheven, werden soms tekenen van lichte anesthesie waargenomen (beweging, hoesten, grimassen en zuigen op de beademingstube).
Anesthésie légère : Au cours d’essais cliniques, une décurarisation après un bloc neuromusculaire par sugammadex a été réalisée volontairement à mi-anesthésie, des signes d’anesthésie légère ont alors pu être observés (mouvement, toux, grimaces et succion de la sonde endotrachéale). En cas de décurarisation après un bloc neuromusculaire en cours d’anesthésie, des doses supplémentaires d’anesthésiques et/ou d’opiacés devront être administrées si besoin.

Bij pediatrische patiënten van 2 tot 12 jaar geeft een dosis van 0,02 mg/kg (lichaamsgewicht) ongeveer 9 minuten extra klinisch effectieve neuromusculaire blokkade tijdens halothaananesthesie. Successieve aanvullende toediening veroorzaakt geen accumulatie van de neuromusculaire blokkade.
Chez l'enfant âgé de 2 à 12 ans, une dose de 0,02 mg/kg (de poids corporel) administrée au cours d'une anesthésie par l'halothane procure environ 9 minutes supplémentaires de curarisation

Een dosering van 0,03 mg/kg (lichaamsgewicht) geeft ongeveer 20 minuten extra klinisch effectieve neuromusculaire blokkade tijdens opiaat- of propofolanesthesie.
Une dose de 0,03 mg/kg (de poids corporel), administrée au cours d'une anesthésie par opioïdes ou propofol, procure environ 20 minutes supplémentaires de curarisation cliniquement efficace.

Zeer beperkte gegevens van klinische studies bij pediatrische patiënten jonger dan 2 jaar wijzen er echter op dat een onderhoudsdosis van 0,03 mg/kg de klinisch effectieve neuromusculaire blokkade tijdens opiaatanesthesie kan verlengen met tot 25 minuten.
Toutefois, des données très limitées provenant d’études cliniques menées chez l'enfant de moins de 2 ans suggèrent qu'une dose d'entretien de 0,03 mg/kg pourrait prolonger l’action clinique du bloc neuromusculaire d'une durée pouvant aller jusqu'à 25 minutes, lors d'une anesthésie par opioïdes.

Na een initiële intraveneuze injectie van 0,3 tot 0,6 mg/kg kan de neuromusculaire blokkade tijdens een lange heelkundige ingreep worden verlengd door een continu infuus van 0,3 tot 0,6 mg/kg/uur.
Après une injection intraveineuse initiale de 0,3 à 0,6 mg/kg, le blocage neuromusculaire peut être prolongé pendant les interventions chirurgicales de longue durée par une perfusion continue de 0,3 à 0,6 mg/kg/heure.

Hernieuwd optreden van een neuromusculaire blokkade: In klinische onderzoeken werd vooral bij toediening van suboptimale doses (in dose-finding onderzoeken) hernieuwd optreden van de neuromusculaire blokkade gerapporteerd.
Récurrence du bloc neuromusculaire : Dans les essais cliniques, une récurrence du bloc neuromusculaire a été rapportée principalement en cas d’administration de doses insuffisantes (études de recherche de dose).

Omkering van de neuromusculaire blokkade die optreedt door neuromusculair blokkerende stoffen kan geremd zijn of onvolledig zijn bij patiënten die magnesiumzouten bij toxemie tijdens de zwangerschap krijgen omdat magnesiumzouten de neuromusculaire blokkade verhogen.
L’inversion du blocage neuromusculaire induit par les agents de blocage neuromusculaire peut être inhibée ou insatisfaisante chez les patientes recevant des sels de magnésium en raison d’une toxémie gravidique, car les sels de magnésium intensifient le blocage neuromusculaire.

acute toestand, beantwoorden aan één van de volgende criteria 1) of overdag een PaCO 2 ≥ 47 mm Hg vertonen 2) of bij nachtelijke transcutane oxymetrie een daling van de SpO2 vertonen tot ≤ 90 % gedurende minstens 5 opeenvolgende minuten en een nachtelijke arteriële, transcutane of endtidal PCO2 ≥ 47 mm Hg vertonen gedurende minstens één uur in totaal van de tijd in bed. 3) of die lijden aan restrictief longlijden ten gevolge van een snel progressieve neuromusculaire aandoening en een verlies van minimum 10% van de waarde van de VC, gemeten tijdens twee opeenvolgende onderzoeken met maximum 1 jaar tussentijd vertonen, of lijden aan restrictief longlijden ten gevolge van een snel progressieve neuromusculaire aandoening en een maximale inspiratoire druk < 60 cm H 2 O of een VC < 50% van de voorspelde waarde hebben. c) Of patiënten die beantwoorden aan alle criteria voor AOT’s nachts door positieve druk op 2 niveaus, hieronder vermeld in C2, a), maar bij wie reeds tijdens de oppuntstelling of in de loop van de follow-up deze techniek blijkt niet verdragen te worden of niet te leiden tot een substantiële correctie van de nachtelijke PCO.
3) Soit présenter une affection pulmonaire restrictive suite à une affection neuromusculaire rapidement progressive et présenter, lors de deux examens successifs espacés d'un an maximum, une perte d'au moins 10 % de la valeur de la CV, ou présenter une affection pulmonaire restrictive suite à une maladie neuromusculaire rapidement progressive et présenter une pression inspiratoire maximale < 60 cm H 2 O ou une CV < 50 % de la valeur attendue. c) Ou patients répondant à tous les critères pour l’AVD nocturne par pression positive à 2 niveaux, mentionnés ci-dessous en C2, a), mais chez lesquels durant la mise au point ou en cours du suivi cette technique paraît ne pas être supportée ou ne pas mener à une correction substantielle de la PCO 2 nocturne.