Traduction de «onderzoek geen wervelfractuur hadden gehad » (Néerlandais → Français) :

Fit 2: Een vier jaar durend onderzoek met 4432 patiënten die een lage botmassa hadden, maar aan het begin van het onderzoek geen wervelfractuur hadden gehad.
FIT 2 : Une étude d’une durée de 4 ans menée auprès de 4432 patientes ayant une faible masse osseuse mais sans fracture vertébrale préexistante.

FIT 2: een vier jaar durend onderzoek met 4432 patiënten die een lage botmassa hadden, maar aan het begin van het onderzoek geen wervelfractuur hadden gehad.
FIT 2 : Une étude d’une durée de 4 ans menée auprès de 4432 patientes ayant une faible masse osseuse mais sans fracture vertébrale préexistante.

FIT-2: Een vierjarig onderzoek met 4432 patiënten die een lage botmassa hadden maar geen wervelfractuur hadden gehad bij aanvang van het onderzoek.
FIT 2: étude d’une durée de quatre ans menée auprès de 4432 patients présentant une masse osseuse faible mais n’ayant eu aucune fracture vertébrale au début de l’étude.

Het primaire doel was om te beoordelen hoeveel patiënten geen terugval hadden gehad in week 24, onder wie de patiënten bij wie de dosering was verhoogd.
L'objectif principal était d'évaluer la proportion de patients sans rechute à la semaine 24, y compris les patients chez qui la dose avait été augmentée.

Een driejarig onderzoek naar 2.027 patiënten die bij baseline ten minste één wervelfractuur hadden (compressiefractuur).
FIT 1: étude de trois ans, portant sur 2 027 patients ayant au moins une fracture vertébrale (tassement) avant traitement.

In de Stroke Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels (SPARCL) studie werd het effect van 80 mg atorvastatine per dag of een placebo op beroerte geëvalueerd bij 4731 patiënten die een beroerte of TIA (transient ischemic attack) hadden gehad in de voorafgaande 6 maanden en geen voorgeschiedenis van coronaire hartziekte (CHZ) hadden.
Dans l'étude SPARCL (Stroke Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels), l'effet de 80 mg d'atorvastatine ou d'un placebo sur la récidive des AVC a été évalué chez 4 731 patients ayant présenté un AVC ou un accident ischémique transitoire (AIT) au cours de 6 mois précédents et sans antécédents de cardiopathie coronarienne.

In de Stroke Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels (SPARCL) -studie werd het effect van atorvastatine 80 mg per dag of placebo op beroerte geëvalueerd bij 4731 patiënten die een beroerte of tijdelijk ischemisch accident (TIA) hadden gehad binnen de laatste 6 maanden en geen voorgeschiedenis hadden van coronaire hartziekte (CHD).
Accident vasculaire cérébral récurrent Au cours de l’étude SPARCL (Stroke Prevention by Aggressive Reduction in Cholesterol Levels), les effets d’une dose de 80 mg d’atorvastatine par jour ou d’un placebo sur l’accident vasculaire cérébral ont été évalués chez 4 731 patients ayant eu un accident vasculaire cérébral ou un accident ischémique transitoire (AIT) au cours des 6 mois précédents, mais n’ayant aucun antécédent de cardiopathie ischémique (CPI).

Eenentwintig patiënten die geen splenectomie hadden ondergaan en 18 patiënten die splenectomie hadden ondergaan, kregen medicamenteuze ITP-behandelingen (voornamelijk corticosteroïden) bij aanvang van het onderzoek.
Au début de l’étude, 21 patients nonsplénectomisés et 18 splénectomisés recevaient certains de ces traitements concomitants (principalement des corticostéroïdes).

Ouderen Leeftijd had volgens analyse van fase I- en fase II-gegevens uit een populatiefarmacokinetisch onderzoek geen klinisch relevante invloed op de farmacokinetiek van linagliptine. Ouderen (65 tot 80, oudste patiënt 78 jaar) hadden vergelijkbare plasmaconcentraties linagliptine vergeleken met jongere proefpersonen.
Sujets âgés L'âge n'a pas eu d'impact cliniquement significatif sur la pharmacocinétique de la linagliptine, selon l'analyse pharmacocinétique de population effectuée à partir des données de phases I et II. Les sujets âgés (classe d'âge de 65 à 80 ans où le patient le plus âgé avait 78 ans) avaient des concentrations plasmatiques de linagliptine comparables à celles des sujets plus jeunes.

Onderzoek S1 (212) evalueerde patiënten die geen splenectomie hadden ondergaan en een inadequate respons vertoonden op of intolerant waren voor eerdere behandelingen.
L’étude S1 (212) a évalué des patients non-splénectomisés ayant une réponse non satisfaisante ou ayant présenté une intolérance aux précédents traitements.