Traduction de «onderliggende ziekte zie » (Néerlandais → Français) :

Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Geelzucht en ernstige beschadiging van de lever met inbegrip van gevallen met fataal acuut leverfalen, hoofdzakelijk bij patiënten met een ernstige onderliggende ziekte (zie rubriek 4.4) Hepatitis Toxische epidermale necrolyse Stevensjohnsonsyndroom Erythema multiforme Fotosensitiviteitsreactie (zie rubriek 4.4) Leukocytoclastische vasculitis Stomatitis
Troubles tendineux (voir rubriques 4.3 et 4.4), y compris tendinite (p. ex. tendon d’Achille) Faiblesse musculaire, pouvant être particulièrement marquée chez les patients atteints de myasthénie (voir rubrique 4.4) Insuffisance rénale aiguë (provoquée p. ex. par une néphrite interstitielle)

Geelzucht en ernstige beschadiging van de lever met inbegrip van gevallen met fataal acuut leverfalen, hoofdzakelijk bij patiënten met een ernstige onderliggende ziekte (zie rubriek 4.4) Hepatitis Toxische epidermale necrolyse Stevensjohnsonsyndroom Erythema multiforme Fotosensitiviteitsreactie (zie rubriek 4.4) Leukocytoclastische vasculitis Stomatitis
Cas d’ictère et de lésions hépatiques sévères, y compris des cas d’insuffisance hépatique aiguë fatale, essentiellement chez des patients présentant des maladies sousjacentes sévères (voir rubrique 4.4) Hépatite

Lever- en galaandoeningen vaak: stijging van de leverenzymen (ALAT/ASAT, alkalische fosfatase, GGT); soms: stijging van het bilirubinegehalte zeer zelden: hepatitis niet bekend: geelzucht en ernstige leveraandoeningen, met inbegrip van gevallen van acuut leverfalen werden gerapporteerd met levofloxacine, vooral bij patiënten met een onderliggende ziekte (zie rubriek 4.4).
Affections hépatobiliaires fréquent: augmentation des enzymes hépatiques (ALAT/ASAT, phosphatase alcaline, GGT). peu fréquent: augmentation de la bilirubine. très rare: hépatite fréquence indéterminée: jaunisse et troubles hépatiques sévères, y compris des cas d’insuffisance hépatique aiguë, ont été rapportés avec la lévofloxacine, surtout chez des patients avec une maladie sousjacente (voir rubrique 4.4).

Lever- en galaandoeningen vaak: stijging van de leverenzymen (ALAT/ASAT, alkalische fosfatase, GGT); soms: stijging van het bilirubinegehalte zeer zelden: leverontsteking (hepatitis) niet bekend: geelzucht en ernstige leveraandoeningen, met inbegrip van gevallen van acuut leverfalen werden gerapporteerd met levofloxacine, vooral bij patiënten met een onderliggende ziekte (zie ook rubriek “Wees extra voorzichtig met Tavanic”).
Affections hépatobiliaires fréquent: augmentation des enzymes hépatiques (ALAT/ASAT, phosphatase alcaline, GGT) peu fréquent: augmentation de la bilirubine très rare: inflammation du foie (hépatite) fréquence indéterminée: jaunisse et troubles hépatiques sévères, y compris des cas d’insuffisance hépatique aiguë, ont été rapportés avec la lévofloxacine, surtout chez des patients avec une maladie sous-jacente (voir également rubrique ‘Faites attention avec Tavanic’).

Daar de kans bestaat van verslechtering van de onderliggende ziekte, dient men voorzichtig te zijn bij het geven van alendronaat aan patiënten met actieve problemen van het bovenste deel van het maagdarmkanaal zoals dysfagie, oesofageale ziekte, gastritis, duodenitis, zweren, of patiënten met een recente voorgeschiedenis (in het afgelopen jaar) van ernstige gastro-intestinale ziekte zoals een ulcus pepticum of actieve gastro-intestinale bloeding, of een andere chirurgische ingreep in het bovenste deel van het maagdarmkanaal dan pyloroplastiek (zie rubriek 4.3).
En raison du potentiel d’aggravation de la pathologie sous-jacente, la prudence est recommandée en cas d’administration d’alendronate chez les patients présentant des troubles gastro-intestinaux hauts en évolution, tels que dysphagie, lésions œsophagiennes, gastrite, duodénite, ulcères, ou des antécédents récents (au cours de l’année précédente) de pathologie gastro-intestinale majeure telle qu’un ulcère gastro-duodénal ou une hémorragie gastro-intestinale évolutive, ou encore une intervention chirurgicale sur le tractus gastrointestinal supérieur autre qu’une pyloroplastie (voir rubrique 4.3).

Gezien het risico van verergering van de onderliggende ziekte is voorzichtigheid geboden bij toediening van alendroninezuur aan patiënten met actieve problemen van het bovenste maag-darmkanaal zoals dysfagie, slokdarmziekte, gastritis, duodenitis, ulcera of met een recente geschiedenis (het afgelopen jaar) van ernstige maag-darmziekte zoals peptisch ulcus of een actieve maag-darmbloeding of heelkunde van het bovenste maag-darmkanaal, met uitzondering van pyloroplastiek of chirurgie aan het bovenste deel van het spijsverteringskanaal anders dan pyloroplastiek (zie rubriek 4.3).
Etant donné le risque d’aggravation de la maladie sous-jacente, la prudence est de mise lorsque l’acide alendronique est administré à des patients qui présentent des problèmes actifs au niveau de la partie supérieure de l’appareil digestif, tels que dysphagie, affection oesophagienne, gastrite, duodénite, ulcères, ou qui ont des antécédents récents (dans l’année qui précède) de pathologie gastro-intestinale majeure, comme un ulcère peptique ou une hémorragie digestive active, ou de chirurgie au niveau du tractus gastro-intestinal supérieur autre qu'une pyloroplastie ou de chirurgie digestive supérieure, autre qu’une pyloroplastie (voir rubrique 4.3).

Bij LPLD-patiënten is gebruik van orale anticonceptiva gecontra-indiceerd (zie rubriek 4.3) omdat dit de onderliggende ziekte kan verergeren.
L’utilisation de contraceptifs oraux est contre-indiquée chez les patients souffrant d’un déficit en LPL (voir rubrique 4.3) car ces contraceptifs peuvent exacerber la maladie concomitante.

Naast de noodzaak om een colonoscopie met verwijdering van poliepen uit te voeren bij de start van de behandeling (zie rubriek 4.4), dient iedere patiënt geëvalueerd te worden op de noodzaak tot een versterkt controleschema, gebaseerd op de patiëntkenmerken (bv. leeftijd en onderliggende ziekte, eerder voorkomen van poliepen etc.).
Outre la nécessité d’une coloscopie avec ablation de polypes au moment de l’instauration du traitement (voir rubrique 4.4), la nécessité d’un accroissement de la fréquence de la surveillance doit être déterminée chez chaque patient sur la base de ses caractéristiques (âge et maladie sous-jacente, antécédents de polypes, etc).

Omdat er een kans is dat de onderliggende ziekte wordt verergerd, moet voorzichtigheid worden betracht als alendronaat wordt gegeven aan patiënten met een actieve aandoening van het bovenste deel van het maag-darmkanaal, zoals dysfagie, aandoening van de oesofagus, gastritis, duodenitis, ulcera of met een recente voorgeschiedenis (in het afgelopen jaar) van gastro-intestinaal lijden zoals ulcus pepticum, of actieve gastro-intestinale bloeding, of chirurgie aan het bovenste deel van het spijsverteringskanaal anders dan pyloroplastiek (zie rubriek 4.3 ).
Vu l’existence d’un risque d'aggravation de la pathologie sous-jacente, la prudence est de rigueur lorsqu'on administre l'alendronate aux patientes ayant une affection gastro-intestinale supérieure active (telle qu’une dysphagie, une affection de l’œsophage, une gastrite, une duodénite ou un ulcère) ou présentant des antécédents récents (dans l’année précédente) d’affection gastro-intestinale (telle qu’un ulcère peptique), d’hémorragie gastro-intestinale active ou de chirurgie digestive supérieure, autre qu’une pyloroplastie (voir rubrique 4.3).