Vertaling van "onder stress " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische-beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone tics van enkelvoudige motorische-aard, zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone tics van enkelvoudige vocale-aard, zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe-tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone tics van complexe vocale-aard zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).
Définition: Syndromes, caractérisés par la présence, au premier plan, d'un tic. Un tic est un mouvement moteur ou une vocalisation involontaire, rapide, récurrent et non rythmique (impliquant habituellement des groupes musculaires déterminés), survenant brusquement et sans but apparent. Les tics sont habituellement ressentis comme étant irrépressibles, mais peuvent en général être supprimés durant une période de temps variable. Ils sont souvent exacerbés par le stress et disparaissent durant le sommeil. Les tics moteurs simples banals comportent le clignement des yeux, les mouvements brusques du cou, les haussements d'épaules et les grimaces. Les tics vocaux simples banals comportent le râclement de gorge, l'aboiement , le reniflement et le sifflement. Les tics moteurs complexes banals concernent le fait de se frapper, de sauter et de sautiller. Les tics vocaux complexes banals comprennent la répétition de mots particuliers, avec parfois emploi de mots socialement réprouvés, souvent obscènes (coprolalie) et la répétition de ses propres sons ou mots (palilalie).

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

embolie | NNO | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | bloedstolsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | long | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | lucht | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | pyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | septisch of septicopyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | vruchtwater | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | zeep | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Embolie (due à):SAI | caillot sanguin | gazeuse | liquide amniotique | pulmonaire | pyohémique | savon | septique ou septicopyohémique | survenant après les états classés en O00-O07

endometritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | parametritisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | pelviperitonitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | salpingo-oöforitisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | sepsisna aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | septikemiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Choc septique | Endométrite | Ovarite | Paramétrite | Péritonite pelvienne | Salpingite | Salpingo-ovarite | Septicémie | Syndrome infectieux | survenant après les états classés en O00-O07

laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | blaas | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | cervix | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | darm | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | ligamentum latum | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | periurethraal weefsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | laceratie, scheur, perforatie of chemische beschadiging van | uterus | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Lacération, perforation, déchirure ou lésions d'origine chimique (de):col de l'utérus | intestin | ligament large | tissu périurétral | utérus | vessie | survenant après les états classés en O00-O07

nier | insufficiëntie (acuut) | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | decompensatie | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | nier | tubulusnecrose | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | oliguriena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | uremiena aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07
Anurie | Insuffisance rénale (aiguë) | Nécrose tubulaire | Oligurie | Urémie | survenant après les états classés en O00-O07

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In Frankrijk, beweert 72% van de werknemers aan stress onderhevig te zijn (bron Manpower september 2000), 86% van de kaderleden zeggen meer en meer onder stress te staan (bron Capital-CSA 2001) en in België meent 37 % van de ambtenaren momenteel slachtoffer te zijn van morele pesterijen (bron Fedra –Federale Administratie van België – november 2001).
En France, 72% des employés disent ressentir du stress (source Manpower septembre 2000), 86 % des cadres se disent de plus en plus stressé (source Capital- CSA 2001) et, en Belgique, 37 % des fonctionnaires se disent actuellement victimes de harcèlement moral (source Fedra –Administration Fédérale de Belgique-- novembre 2001).

Flexibiliteit en capaciteit om onder stress te werken
Flexibilité et capacité de travailler sous le stress

de artsen met problemen (‘troubled doctors’) ») 75 : ze vertegenwoordigen een vrij grote groep artsen die sterk te lijden hebben onder stress, zonder dat hen dit belet hun beroep uit te oefenen;
Les médecins ayant des problèmes (« troubled doctors ») 75 qui représentent un groupe assez large de médecins significativement affectés par le stress sans que cela les empêche d’exercer ;

In Europa lijdt tot 28% van de werknemers onder stress op het werk 27 .
Jusqu’à 28 % des travailleurs européens se disent exposés au stress sur leur lieu de travail 27 .

Het komt hoofdzakelijk voor bij (vrouwelijke) (pre)adolescenten; de overdracht gebeurt door visueel contact (wat insluit de media, gezondheidswerkers, sociale en familiale netwerken en de telefoon); de symptomen zijn afwezig in andere groepen die zich in hetzelfde milieu bevinden; de zieken vertonen ongewone fysische of mentale stress; de symptomen omvatten onder meer hyperventilatie, snelle verbetering en mogelijkheid tot terugvallen bij terugkomen in het milieu waarin de symptomen ontstonden.
Il apparaît essentiellement chez les jeunes adolescents de sexe féminin. La transmission s’effectue par le contact visuel (ce qui inclus les médias, le personnel d’hygiène, les réseaux sociaux et familiaux, ainsi que le téléphone).

Een lage seleniuminname zou de volgende gevolgen kunnen hebben: een verlaagde weerstand aan oxiderende stress, een verhoogde gevoeligheid voor infecties (waaronder virusinfecties), een hogere frequentie van kankers of hart- en vaatziekten, vruchtbaarheidsstoornissen, enz. Er wordt op dit ogenblik bijzondere aandacht geschonken aan de kankerwerende eigenschappen van selenium, onder andere ten aanzien van prostaatkanker (Brown et al., 2001; Moghadaszadeh et al., 2006).
Un faible apport en sélénium pourrait avoir comme conséquences: une diminution de la résistance au stress oxydant, une augmentation de la sensibilité aux infections (dont des infections virales), une fréquence accrue de cancers ou de maladies cardio-vasculaires, des troubles de la fertilité, etc. On attache actuellement une attention toute particulière aux propriétés anticancéreuses du sélénium, notamment vis-à-vis du cancer de la prostate (Brown et al., 2001; Moghadaszadeh et al., 2006).

De Nederlandse Gezondheidsraad classificeerde deze effecten en oordeelde dat er voldoende bewijskracht is voor aan stress gerelateerde gezondheidseffecten (onder meer hypertensie en ischemische hartaandoeningen), psychosociale effecten en slaapverstoring (GR, 1994).
Le Gezondheidsraad des Pays-Bas a classé ces effets et a estimé qu’il existait des preuves suffisantes d’effets sanitaires liés au stress (notamment l’hypertension et les affections cardiaques ischémiques), d’effets psychosociaux et de troubles du sommeil (GR, 1994).

Enkel door mechanische of thermische stress (bijvoorbeeld electrocauter of crematie) kan het omhulsel breken en radioactiviteit vrijkomen onder de vorm van gas [Liauw et al, 2006].
Seul un stress mécanique ou thermique (par exemple électrocautère ou crémation) peut briser l’enveloppe et libérer la radioactivité sous forme de gaz [Liauw et al, 2006].

3) Alcoholisme bij volwassenen Op dit gebied werden meer evaluaties uitgevoerd dan voor diverse andere verslavingen bij volwassenen. Ze hadden betrekking op de volgende therapeutische aanpakken bij de hulpverlening aan gezinnen: therapie om de aanpassing aan stress te verbeteren (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); aanpak van de twaalf stappen van Al-Anon voor het gezin (Miller et al, 1999) of in groepen (Dittrich et Trapold, 1984); psycho-educatie van de niet aan drank verslaafde familieleden (CRAFT) (Miller et al, 1999); eenzijdige familiale aanpak van de niet aan drank verslaafde partner (Thomas et al, 1990); aanpak voor een verandering onder druk (Barber et al, 1996, 1998); koppeltherapieën van het gedragstherapeutische type, gericht op het controleren van het nemen van disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) of een andere overeenkomst (Fals et al, 2001, 2002); familie- of koppeltherapeutische aanpak van het meer klassieke type (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).
3) L’alcoolisme chez l’adulte Les évaluations ont été, ici, plus nombreuses que dans le cas de toxicomanies diverses chez l’adulte et ont porté sur les approches thérapeutiques suivantes, en ce qui concerne l’aide aux familles : thérapie pour améliorer l’adaptation au stress (Rychtarik et McGillicuddy, 1998); approche des 12 étapes d’Al-Anon pour la famille (Miller et al, 1999) ou en groupe (Dittrich et Trapold, 1984); psychoéducation des membres non alcooliques de la famille (CRAFT) (Miller et al, 1999); approche familiale unilatérale pour le conjoint non alcoolique (Thomas et al, 1990); approche pour un changement sous pression (Barber et al, 1996, 1998); thérapies de couple de type comportemental, centrés sur le contrôle de la prise de disulfiram (Azrin, 1976; Azrin et al, 1982; O’Farell et al, 1992, 1993, 1998) ou sous un autre contrat (Fals et al, 2001, 2002); approche familiale ou de couple plus classique (McCrady et al, 1979; Orchen, 1983; Grigg, 1994; Shoham et al, 1998).

Vooral wanneer gewerkt wordt onder tijdsdruk en in situaties van stress is het risico hoog.
Le risque est important principalement quand on est pressé par le temps et lors de situations de stress.