Vertaling van "ofwel een combinatie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

combinatie | verbinding
combinaison | combinaison

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke emotionele-symptomen - zoals angst, dwanggedachten of dwanghandelingen, depersonalisatie of derealisatie, fobieën of hypochondrie. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een emotionele stoornis uit F93.- | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een neurotische stoornis uit F40-F48
Définition: Groupe de troubles catactérisés par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à des perturbations émotionnelles persistantes et marquées, par exemple une anxiété, des obsessions ou des compulsions, une dépersonnalisation ou une déréalisation, des phobies ou une hypocondrie. | Troubles des conduites en F91.- associés à un trouble:émotionnel en F93.- | névrotique en F40-F48

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Deze groep stoornissen wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend agressief-, dissociaal- of uitdagend gedrag met openlijke en duidelijke symptomen van depressie, angst of andere emotionele problemen. Aan zowel de criteria voor gedragsstoornissen bij kinderen (F91.-) als aan die voor òf emotionele stoornissen bij kinderen (F93.-) òf een neurose van het volwassen type (F40-F48) òf een stemmingsstoornis (F30-F39) moet zijn voldaan.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par la présence d'un comportement agressif, dyssocial ou provocateur, associé à des signes patents et marqués de dépression, d'anxiété ou d'autres troubles émotionnels. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre à la fois aux critères d'un trouble des conduites de l'enfant (F91.-) et d'un trouble émotionnel de l'enfant (F93.-) ou d'un trouble névrotique de l'adulte (F40-F48) ou d'un trouble de l'humeur (F30-F39).

Omschrijving: Dit wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend dissociaal- of agressief-gedrag (volgens de algemene criteria uit F91.- en niet louter bestaand uit opstandig, uitdagend en storend gedrag) met een in alle opzichten belangrijke stoornis in de omgang met andere kinderen. | Neventerm: | agressieve stoornis, niet in groepsverband | gedragsstoornis, solitaire agressieve vorm
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un comportement dyssocial ou agressif persistant (répondant aux critères généraux cités en F91.- et non limité à un comportement oppositionnel, provocateur ou perturbateur), associé à une altération significative et globale des relations avec les autres enfants. | Trouble (des):agressif, type mal socialisé | conduites, type solitaire-agressif

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekarakteriseerd door de essentiële kenmerken van een gegeneraliseerde angststoornis (F41.1), een paniekstoornis (F41.0) of een combinatie van beide, maar optredend als gevolg van een organische stoornis.
Définition: Trouble caractérisé par la présence des caractéristiques descriptives essentielles d'une anxiété généralisée (F41.1), d'un trouble panique (F41.0), ou d'une association des deux, mais secondaire à une maladie organique.

Omschrijving: combinatie van stoornissen die zijn gespecificeerd onder F44.0-F44.6
Association de troubles précisés en F44.0-F44.6

Omschrijving: Soms heeft iemand meer dan één abnormale seksuele-voorkeur en is geen ervan de belangrijkste. De meest voorkomende combinatie is die van fetisjisme, transvestitisme en sado-masochisme.
Définition: Parfois, une personne présente plusieurs anomalies de la préférence sexuelle sans qu'aucune d'entre elles soit au premier plan. L'association la plus fréquente regroupe le fétichisme, le travestisme et le sado-masochisme.

gehoorverlies door combinatie van geleidings- en perceptiestoornis, dubbelzijdig
Surdité bilatérale mixte de transmission et neurosensorielle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Volgens de Europese richtlijnen kan de arts reeds van bij de start bij de meeste patiënten opteren voor ofwel één enkel antihypertensivum ofwel een combinatie van antihypertensiva.
D’après les directives européennes, le médecin peut, chez la plupart des patients, déjà opter dès le début du traitement pour un seul antihypertenseur, ou pour une association d’antihypertenseurs.

Bij bacteriële endocarditis is het algemeen aanvaarde regime intraveneuze toediening van 1000 mg vancomycine elke 12 uur gedurende een periode van 4 weken ofwel alleen, ofwel in combinatie met andere antibiotica (gentamicine plus rifampine, gentamicine, streptomycine).
Pour l’endocardite bactérienne, le schéma généralement proposé est de 1 000 mg de vancomycine par voie intraveineuse toutes les 12 heures pendant 4 semaines, isolément ou en association avec d’autres antibiotiques (gentamicine plus rifampine, gentamicine, streptomycine).

Tijdens een andere klinische studie kregen patiënten met een diastolische arteriële druk tussen 98 en 114 mmHg waarbij een behandeling gedurende 3 weken met enkel eprosartan 600 mg onvoldoende bleek, ofwel een combinatie eprosartan/hydrochloorthiazide 600/12,5 mg ofwel 600 mg eprosartan gedurende acht weken toegediend.
Au cours d’un autre essai clinique, des patients ayant une tension artérielle diastolique comprise entre 98 et 114 mmHg ayant été traités sans réponse satisfaisante durant 3 semaines par l’éprosartan 600 mg utilisé seul, ont reçu une association d’éprosartan/hydrochlorothiazide 600 mg/12,5 mg ou 600 mg d’éprosartan seul pendant 8 semaines.

Ze volgen een opleiding tijdens hun « eerste professioneel leven » en bouwen geleidelijk een patiëntenbestand op. Wanneer dit voldoende groot is kunnen ze ofwel de combinatie van beide activiteiten behouden (bijvoorbeeld kinesitherapie en osteopathie), ofwel zich volledig aan de osteopathie wijden.
Ensuite, ils peuvent soit maintenir la combinaison des deux activités (par exemple kinésithérapie et ostéopathie) soit se consacrer exclusivement à l’ostéopathie.

De adjuvante behandeling met paclitaxel dient as alternatief voor de verlengde AC-therapie te worden beschouwd. Paclitaxel is aangewezen voor de initiële behandeling van gevorderd of gemetastaseerd borstcarcinoom ofwel in combinatie met een anthracycline bij patiënten voor wie therapie met anthracycline geschikt is of in combinatie met trastuzumab, bij patiënten met een humane epidermale groei factor receptor 2 (HER-2) overexpressie bij een 3+ niveau zoals blijkt uit de immuunhistochemie en bij wie een antracycline faalt (zie rubriek 4.4 and 5.1)
Le traitement adjuvant de paclitaxel doit être considéré en alternative à la prolongation du traitement AC. Le paclitaxel est recommandé dans le traitement initial du cancer du sein localement avancé ou métastatique ou en association avec une anthracycline chez les patients chez lesquels les traitements à l’anthracycline s’avèrent appropriés ou en association avec du trastuzumab chez les patients présentant une surexpression du récepteur 2 du facteur de croissance épidermique humain (HER-2) de degré 3+ attesté par une immunohistochimie et chez lesquels l’anthracycline ne convient pas (voir rubriques 4.4 et 5.1)

- Bij vooraf behandelde patiënten werden in de vergelijkende fase III studie met 3 armen 821 patiënten, refractair voor de combinatie irinotecan + 5-FU/FA, gerandomiseerd ofwel naar 5- FU/FA alleen (LV5FU2, n=275), ofwel naar oxaliplatine in monotherapie (n=275), ofwel naar oxaliplatine in combinatie met 5-FU/FA (FOLFOX4, n=271).
- Chez des patients prétraités, une étude comparative de phase III, en 3 bras, a randomisé 821 patients réfractaires à l'association irinotécan + 5-FU/AF entre le 5-FU/AF seul (LV5FU2, n = 275), l'oxaliplatine seul (n = 275) et l'association d'oxaliplatine + 5-FU/AF (FOLFOX4, n = 271).

1 − Bij vooraf behandelde patiënten werden in de vergelijkende studie (EFC4584) met 3 armen 821 patiënten, refractair voor de combinatie irinotecan (CPT-11) + 5- fluorouracil/folinezuur, gerandomiseerd ofwel naar 5-fluorouracil/folinezuur alleen (LV5FU2, N = 275), ofwel naar oxaliplatine in monotherapie (N = 275), ofwel naar oxaliplatine in combinatie met 5-fluorouracil/folinezuur (FOLFOX4, N = 271).
- Chez les patients prétraités, l’étude comparative de phase III, à trois bras de traitement, EFC4584, a randomisé 821 patients réfractaires à une association irinotécan (CPT-11) + 5-FU/FA en vue de recevoir soit du 5-FU/FA seul (LV5FU2, N=275), soit de l’oxaliplatine en monothérapie (N=275), soit de l’oxaliplatine associé à du 5-FU/FA (FOLFOX4, N=271).

In één studie werden 341 patiënten met type 2 diabetes gerandomiseerd voor een behandeling met ofwel NovoMix 30 alleen ofwel NovoMix 30 in combinatie met metformine ofwel metformine in combinatie met sulfonylurea.
Dans une étude, 341 patients diabétiques de type 2 ont été randomisés entre un traitement par NovoMix 30 seul ou en association avec la metformine, ou un traitement par la metformine en association à un sulfamide hypoglycémiant.

Ter behandeling van een infectie veroorzaakt door de Helicobacter pylori bacterie bij patiënten met maagzweren (maagulcus) en zweren in hoogste deel van de dunne darm (duodenale ulcus), in combinatie met twee antibiotica (eradicatietherapie) De gebruikelijke dosering is 1 tablet (40 mg) tweemaal daags, in combinatie met twee antibiotica tabletten tweemaal daags, van ofwel amoxicilline, ofwel clarithromycine en metronidazol (of tinidazol). Neem de eerste tablet pantoprazol 1 uur voor het ontbijt en de tweede tablet pantoprazol 1 uur voor het avondmaal.
Pour traiter l’infection par la bactérie appelée Helicobacter pylori chez les patients avec des ulcères gastriques et duodénaux, en association avec deux antibiotiques (traitement d’éradication) Un comprimé, deux fois par jour, plus 2 comprimés d’antibiotiques soit amoxicilline, clarithromycine et métronidazole (ou tinidazole), à prendre 2 fois par jour avec votre comprimé de pantoprazole Prenez le premier comprimé de pantoprazole 1 heure avant le petit déjeuner et le deuxième comprimé de pantoprazole, 1 heure avant le repas du soir.

- Met betrekking tot contaminatie door residu’s en chemische contaminanten, kan de term detectie betrekking hebben op ofwel de detectie van een niet-conformiteit (bijvoorbeeld overschrijding van de MRL voor bestrijdingmiddelen), ofwel de aanwezigheid van een analyt in meetbare hoeveelheid in de gegeven matrix (zonder daarom een overschrijding van de norm als gevolg te hebben). In dit laatste geval, is het optreden op zich een parameter van relatief belang aangezien het de combinatie is van “gehalte in voedingsmiddel” en “consumptie van dit voedingsmiddel”, wat de blootstelling zal bepalen, en in voorkomend geval, het risico.
- Pour la contamination par des résidus et contaminants chimiques, le terme détection peut soit porter sur la détection d’une non-conformité (dépassement des LMR pour les pesticides, par exemple) soit porter sur la présence en quantités mesurables de l’analyte dans la matrice donnée (sans pour autant entraîner un dépassement de la norme).Dans ce dernier cas de figure, l’occurence en soi est un paramètre d’une importance relative car c’est la combinaison « teneur dans la denrée » et « consommation de cette denrée » qui va déterminer l’exposition et, le cas échéant, le risque.