Vertaling van "noch enige irritatie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

N.B. : Toegediend door slokdarmsondage aan ratten, onder vorm van suspensie met een hoeveelheid van 20 g/kg, veroorzaakte bariumsulfaat geen enkele mortaliteit, noch wijziging van het psychomotorisch gedrag (tot 14 dagen na toediening), noch enige irritatie van de maag-darmtractus bij autopsie.
N.B. Administré par sonde œsophagienne sous forme de suspension à raison de 20g/kg à un groupe de rats, le sulfate de baryum n’a provoqué aucune mortalité, aucune altération du comportement psychomoteur (14 jours après ingestion) ni aucune irritation du tractus gastro-intestinal à l’autopsie.

Overdosering : Aangezien bariumsulfaat niet wordt geresorbeerd, is er geen enkel toxisch effect van overdosering te vrezen. N.B. Toegediend aan ratten onder vorm van suspensie in hoeveelheid van 20 g/kg via een slokdarmsonde, veroorzaakte bariumsulfaat geen enkele mortaliteit, noch wijziging van het psychomotorisch gedrag (tot 14 dagen na toediening), noch enige irritatie van de maag-darmtractus bij autopsie.
N.B. Administré par sonde œsophagienne sous forme de suspension à raison de 20 g/kg à un groupe de rats, le sulfate de baryum n’a provoqué aucune mortalité, aucune altération du comportement psychomoteur (14 jours après ingestion) ni aucune irritation du tractus gastro-intestinal à l’autopsie.

5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Peroraal toegediend aan knaagdieren in een eenmalige dosis gaande tot 40 g/kg, of in herhaalde doses (gedurende maximum 21 dagen) bij de rat, de hond en het minivarken tot 40 g/kg/dag, veroorzaakte bariumsulfaat geen enkele mortaliteit, noch enige wijziging en irritatie van het maag-darmkanaal.
Le sulfate de baryum administré en dose unique par voie orale chez le rongeur à des doses allant jusqu'à 40 g/kg, ou en doses répétées (maximum pendant 21 jours) chez le rat, le chien et le mini-porc jusqu'à 40 g/kg/j n'a entraîné aucune mortalité, ni aucune altération et irritation du tractus gastro-intestinal.