Traduction de «niet-geïnduceerde patiënten twee » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In associatie met niet-enzyminductoren : Na toediening van een gegeven dosis tiagabine, is de waargenomen tiagabineplasmaconcentratie bij niet-geïnduceerde patiënten twee maal hoger dan bij patiënten die enzyminductoren werden toegediend.
En association avec des médicaments non-inducteurs enzymatiques : Après administration d’une dose donnée de tiagabine, la concentration plasmatique de tiagabine observée chez les patients non induits est plus de deux fois supérieure à celle observée chez les patients recevant des médicaments inducteurs enzymatiques.

De volgende bespreking verwijst naar twee grote onderzoeken in eerstelijns chemotherapie van ovariumcarcinoom (paclitaxel + cisplatine: meer dan 1050 patiënten), twee fase III onderzoeken bij de eerstelijns behandeling van gemetastaseerd mammacarcinoom: één onderzoek in combinatie met doxorubicine (paclitaxel + doxorubicine: 267 patiënten), één onderzoek naar de combinatie met trastuzumab (geplande subgroep analyse paclitaxel + trastuzumab: 188 patiënten) en twee fase III onderzoeken voor behandeling van gevorderd niet kleincellig longcarcinoom (paclitaxel + cisplatine: meer dan 360 patiënten) (Zie rubriek 5.1).
- Deux études de phase III évaluant le traitement de première ligne du carcinome mammaire métastatique : une étude évaluant l’association à la doxorubicine (paclitaxel + doxorubicine : 267 patients) et une seule étude évaluant l’association au trastuzumab (analyse d’un sous-groupe planifié, paclitaxel + trastuzumab : 188 patients).

Orgaran mag niet gebruikt worden als een in vitro test voor heparine-achtige-geïnduceerde antilicha - men in aanwezigheid van Orgaran positief is bij patiënten met trombocytopenie geïnduceerd door heparine of heparine-achtige anticoagulantia, tenzij er geen geschikte alternatieve antitrombotische behandeling beschikbaar is.
Orgaran ne peut pas être utilisé lorsqu’un test in vitro pour les anticorps induits par l’héparine s’avère positif en présence d’Orgaran chez des patients présentant une thrombocytopénie induite par l’héparine ou par des anticoagulants de type héparine, à moins qu’aucun autre traitement antithrombotique approprié ne soit disponible.

Om gelijkaardige tiagabine-plasmacontraties te bekomen als bij geïnduceerde patënten, dienen de niet-geïnduceerde patiënten lagere tiagabine doses, over een langere tijdsduur, in te nemen.
Pour obtenir des concentrations plasmatiques en tiagabine similaires à celles des patients induits, les patients non induits doivent prendre des doses de tiagabine plus faibles et plus espacées dans le temps.

Deze studies omvatten 426 eerder behandelde patiënten en 360 niet eerder behandelde patiënten die tweemaal daags de aanbevolen dosis van 300 mg kregen en nog eens 588 eerder en niet eerder behandelde patiënten die eenmaal daags 300 mg kregen. De beoordeling van behandelingsgerelateerde bijwerkingen is gebaseerd op gepoolde gegevens uit twee fase 2b/3-studies in eerder behandelde volwassen patiënten (MOTIVATE-1 en MOTIVATE -2) en één studie in niet eerder behandelde volwassen patiënten (MERIT) geïnfecteerd met CCR5-troop HIV-1(zie rubrieken 4.4 en 5.1).
Parmi ces patients, 426 patients prétraités par des anti-rétroviraux et 360 patients naïfs de traitement ont reçu la dose recommandée de 300 mg deux fois par jour et 588 patients pré-traités par des anti-rétroviraux ou naïfs de traitement ont reçu 300 mg une fois par jour pendant L’évaluation des événements indésirables liés au traitement est basée sur les données combinées provenant des deux études de phase 2b/3 chez des patients adultes prétraités par des anti-rétroviraux (MOTIVATE-1 et MOTIVATE-2) et une étude chez des patients adultes naïfs de traitement (MERIT) infectés par le VIH-1 à tropisme CCR5 (voir rubrique 4.4 et 5.1).

Volwassen patiënten: De veiligheid van Rebetol capsules is beoordeeld op grond van gegevens uit vier klinische onderzoeken met patiënten die niet eerder met interferon behandeld werden (" interferon-naïeve" patiënten): in twee onderzoeken werd Rebetol in combinatie met interferon-alfa-2b bestudeerd, en in de andere twee onderzoeken werd Rebetol in combinatie met peginterferon-alfa-2b bestudeerd.
Patients adultes : La sécurité de Rebetol en gélules a été évaluée à partir des données issues de quatre études cliniques chez des patients sans exposition préalable à l’interféron (patients naïfs à l’interféron) : deux études sur Rebetol en association avec interféron alfa-2b, deux études sur Rebetol en association avec peginterféron alfa-2b.

Nochtans is het raadzaam bij patiënten met multiple myeloma en bij patiënten met tumor-geïnduceerde hypercalciëmie, een dosis van 90 mg in 500 ml over 4 uur niet te overschrijden.
Néanmoins, dans le cas de patients avec myélome multiple ainsi que dans les cas d’hypercalcémie d’origine tumorale; il est recommandé de ne pas dépasser 90 mg en 4 heures dans 500 ml.

Anderzijds maakt het de vergelijking van de verdelingscurven van de twee armen van de studie ongeldig als de O- patiënten een tendens vertonen tot toegenomen bloedingen en ze misschien ook meer concentraten dan andere ontvangen hebben. ▪ De conclusies zijn gedeeltelijk gebaseerd op niet bijgestelde variabelen (overlevingscurve van Kaplan Meier). ▪ Er zijn duidelijke verschillen in morbiditeit tussen de twee groepen die betrekking hebben op significante parameters (linkerhartkamerfunctie, perifere vasculopathieën, mitrale regurgitatie). ▪ De patiënten die oudere concentraten hebben ontvangen, werden op een later tijdstip geopereerd dan de andere.
D’autre part, si les patients O ont une tendance au saignement augmentée, ils ont peut être également reçu davantage de concentrés que les autres, ce qui fausserait la comparaison des courbes de distribution dans les deux bras de l’étude. ▪ Les conclusions sont basées partiellement sur des variables non ajustées (courbe de survie Kaplan Meier). ▪ Il existe des différences nettes de morbidité entre les deux groupes, portant sur des paramètres significatifs (fonction ventriculaire gauche, vasculopathies périphériques, régurgitation mitrale). ▪ Les patients ayant reçu des concentrés plus âgés ont été opérés plus récemment que les autres, ils ont donc reçu une proportion beaucoup plus importante de concentrés déleucocytés.

Die immunoglobulinen zijn met name aangewezen bij de preventie van herbesmetting door HBV bij patiënten die een transplantatie hebben ondergaan wegens een door hepatitis B geïnduceerde leverinsufficiëntie. Er zijn voor het ogenblik geen gegevens voorhanden om de doeltreffendheid van die immunoglobulinen bij de preventie van besmetting door het hepatitis B-virus bij een niet-gevaccineerde persoon te bewijzen.
Cependant, l’indication de ces immunoglobulines est la prévention de la réinfection par le VHB chez des patients transplantés dans le cadre d’une insuffisance hépatique induite par une hépatite B. Il n’y a actuellement pas de données prouvant l’efficacité de ces immunoglobulines dans le cadre de la prévention de l’infection par le virus de l’hépatite B chez une personne non vaccinée.

Andere diagnoses die bij sommige jongeren vastgesteld werden (maar waarvan de registratie niet voorzien was in het kader van de evaluatie van de overeenkomsten) zijn een autismespectrumstoornis (met zekerheid bij twee jongeren en waarschijnlijk ook bij een derde patiënt) en een aandachts- en concentratiestoornis (ADD/ADHD) (bij twee patiënten).
Les autres diagnostics constatés chez certains jeunes (mais dont l’enregistrement n’était pas prévu dans le cadre de l’évaluation des conventions) sont des troubles du spectre de l’autisme (avec certitude dans le cas de deux jeunes et aussi probablement chez un troisième patient) et des troubles de l’attention et de la concentration (ADD/ADHD) (chez deux patients).