Traduction de «niet zwarte mensen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze categorie omvat bepaalde gedragsstoornissen die niet onder andere categorieën zijn geclassificeerd. Ze worden gekenmerkt door herhalingen van handelingen zonder duidelijk beredeneerbare reden, die niet beheerst kunnen worden en doorgaans de belangen van de betrokkene zelf en die van andere mensen schaden. De betrokkene vertelt dat het gedrag samengaat met drang tot handelen. De oorzaak van deze stoornissen is onbegrepen en ze worden bij elkaar gegroepeerd op grond van het feit dat hun beschrijvingen in grote trekken overeenkomen, niet omdat er andere belangrijke overeenkomsten bekend zijn.
Définition: Cette catégorie comprend certains troubles du comportement qui ne peuvent pas être classés sous d'autres rubriques. Ils sont caractérisés par des actes répétés, sans motivation rationnelle claire, incontrôlables, et qui vont généralement à l'encontre des intérêts du sujet lui-même et de ceux d'autres personnes. Le sujet indique que son comportement est sous l'emprise d'impulsions à agir. La cause de ces troubles n'est pas connue. Ils ont été regroupés en raison de certaines similitudes dans leur tableau clinique, non parce qu'ils ont en commun d'autres caractéristiques importantes.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Een zich herhalende of aanhoudende neiging om de genitaliën aan vreemden (doorgaans van de andere sekse) of aan mensen op openbare plaatsen te vertonen, zonder tot nauwer contact uit te nodigen of daarop uit te zijn. Doorgaans, maar niet altijd, bestaat er seksuele opwinding tijdens de vertoning en de handeling wordt meestal gevolgd door masturbatie.
Définition: Tendance récurrente ou persistante à exposer les organes génitaux à des étrangers (en général du sexe opposé) ou à des gens dans des endroits publics, sans désirer ou solliciter un contact plus étroit. Il y a habituellement, mais non constamment, excitation sexuelle au moment de l'exhibition et l'acte est, en général, suivi de masturbation.

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Etnische verschillen: Zoals andere ACE-remmers, is perindopril blijkbaar minder doeltreffend om de bloeddruk te verlagen bij zwarte mensen dan bij niet zwarte mensen, mogelijk vanwege een hogere prevalentie van een lage-reninestatus in de zwarte populatie hypertensiepatiënten.
Différences ethniques: À l’instar des autres inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, le périndopril semble abaisser la tension artérielle des personnes noires de façon moins efficace que celles des non noires, du fait, peut-être, d'une plus haute prévalence de faibles taux de rénine dans la population noire hypertendue.

Net als andere ACE-remmers kan lisinopril de bloeddruk minder doeltreffend verlagen bij zwarte patiënten dan bij niet zwarte mensen, mogelijk vanwege een hogere prevalentie van aandoeningen door een laag reninegehalte in de zwarte populatie hypertensiepatiënten.
Comme d’autres IEC, le lisinopril peut être moins efficace pour réduire la tension artérielle des patients de race noire que celle des personnes appartenant à d’autres populations, peutêtre en raison d'une prévalence plus élevée de faibles taux de rénine au sein de la population noire hypertendue.

Zoals met andere ACE-remmers, kan Lisinopril-ratiopharm de bloeddruk minder doeltreffend verlagen bij zwarte patiënten dan bij niet zwarte mensen, mogelijk vanwege een hogere prevalentie van aandoeningen door een laag reninegehalte in de zwarte populatie hypertensiepatiënten.
Comme les autres IECA, il est possible que le Lisinopril-ratiopharm abaisse la tension artérielle de façon moins efficace chez les patients Noirs que chez les non-Noirs, peut-être du fait d'une prévalence plus élevée de patients à faible activité rénine dans la population des Noirs hypertendus.

Andere waarschuwingen en voorzorgen Net zoals wordt gezien met remmers van het angiotensineconverterende enzym, zijn losartan en andere angiotensineantagonisten blijkbaar minder doeltreffend bij het verlagen van de bloeddruk bij zwarte mensen dan bij niet-zwarten, mogelijk door een hogere prevalentie van lagereninetoestand in de zwarte hypertensieve populatie.
Autres mises en garde et précautions d’emploi Comme c’est le cas pour les inhibiteurs de l’enzyme de conversion de l’angiotensine, le losartan et les autres antagonistes de l’angiotensine abaissent apparemment moins bien la tension artérielle chez les personnes à peau noire que chez les autres patients, ce qui pourrait être dû à une prévalence plus élevée d’hypertension à rénine basse chez la population hypertendue de peau noire.

Etnische verschillen Zoals andere remmers van het angiotensineconverterende enzym lijkt enalapril de bloeddruk minder goed te verlagen bij zwarte mensen dan bij niet-zwarten, mogelijk gezien een hogere prevalentie van lage reninetoestand bij de zwarte populatie met hypertensie.
Comme les autres inhibiteurs de l'enzyme de conversion de l'angiotensine, l'énalapril est apparemment moins efficace pour diminuer la pression artérielle chez les sujets de race noire que chez les sujets des autres races, probablement en raison d'une prévalence plus élevée des états de rénine basse dans la population hypertendue de race noire.

Etnische verschillen: Zoals andere angiotensine converterende enzyme-remmers verlaagt perindopril de bloeddruk minder doeltreffend bij zwarte mensen dan bij niet-zwarten, mogelijk gezien de hogere prevalentie van een lagereninetoestand bij zwarten met hypertensie.
Différences ethniques : Comme c’est le cas avec d’autres inhibiteurs de l'enzyme de conversion de l'angiotensine chez les personnes de race noire, le périndopril semble réduire moins efficacement la tension sanguine que chez les personnes appartenant à une autre race, ce qui peut s’expliquer par la prévalence plus élevée de taux faibles de rénine au sein de la population hypertendue de race noire.

Andere waarschuwingen en voorzorgen Zoals werd geobserveerd voor de ACE-remmers, blijken eprosartan en de andere antagonisten van angiotensine minder doeltreffend te zijn om de bloeddruk te doen dalen bij mensen van het zwarte ras t.o.v. de niet-zwarten, misschien omdat er een hogere prevalentie is van laag renine bij de hypertensieve zwarte populatie.
Autres avertissements et précautions Ainsi que cela a été observé pour les inhibiteurs de l'enzyme de conversion de l'angiotensine, l’éprosartan et les autres antagonistes de l’angiotensine sont apparemment moins efficaces pour abaisser la tension artérielle chez les personnes de race noire que chez les personnes appartenant à d’autres races, peut-être en raison d’une prévalence plus élevée de taux faibles de rénine parmi la population noire hypertendue.

Emile Ponnet, slechtziend: “Mensen dienen te weten dat wij ook gevoel voor humor hebben, en dus niet in een zwart gat leven!”
Emile Ponnet, malvoyant : “Nous avons de l'humour et ne vivons pas au fond d'un trou noir comme certains le pensent !”

De formule is niet gevalideerd bij patiënten jonger dan 18 jaar of ouder dan 75 jaar, patiënten met een extreem gewicht (BMI < 18,5 kg/m2 of> 30 kg/m2), zwangere vrouwen, patiënten met een spierziekte, paraplegische of quadriplegische patiënten, ondervoede patiënten of patiënten die een vegetarisch dieet volgen, evenals bij andere etnische groepen dan Caucasiërs en mensen van het zwarte ras.
La formule n’a pas été validée chez les patients âgés de moins de 18 ans ou de plus de 75 ans, les patients avec des poids extrêmes (BMI < 18,5 kg/m ou> 30 kg/m ), les femmes enceintes, les patients atteints d’une maladie musculaire, paraplégiques ou quadriplégiques, les patients sous-alimentés ou suivant un régime végétarien ainsi que dans des groupes ethniques autres que les caucasiens et les personnes de race noire.

“Mensen dienen te weten dat wij ook gevoel voor humor hebben, en dus niet in een zwart gat leven!”
“Nous avons de l'humour et ne vivons pas au fond d'un trou noir comme certains le pensent !”