Vertaling van "niet zo moeilijk " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is geheugenverlies, doorgaans voor belangrijke recente gebeurtenissen, dat niet het gevolg is van een organische psychische stoornis en te groot is om verklaard te worden door gewone vergeetachtigheid of vermoeidheid. De amnesie betreft doorgaans traumatische gebeurtenissen, zoals ongelukken of onverwachte sterfgevallen en is gewoonlijk partieel en selectief. Volledige en gegeneraliseerde amnesie is zeldzaam en is doorgaans onderdeel van een fugue (F44.1). Als dat zo is, dient deze als zodanig geklasseerd te worden. De diagnose dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van organische hersenstoornissen, intoxicatie of buitengewone vermoeidheid.
Définition: La caractéristique essentielle est une perte de la mémoire, concernant habituellement des événements importants récents, non due à un trouble mental organique, et trop importante pour être mise sur le compte d'une simple mauvaise mémoire ou d'une fatigue. L'amnésie concerne habituellement des événements traumatisants, tels que des accidents ou des deuils imprévus et elle est le plus souvent partielle et sélective. Une amnésie complète et généralisée est rare, et elle accompagne habituellement une fugue (F44.1); dans ce cas, on doit faire un diagnostic de fugue. On ne doit pas faire ce diagnostic en présence d'un trouble cérébral organique, d'une intoxication, ou d'une fatigue extrême.

ouders die het kind dwingen afwijkend te zijn van de plaatselijke norm, hetzij qua sexe (b.v. het kleden van een jongen in meisjeskleding), hetzij qua leeftijd (b.v. een kind dwingen verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet passen bij de leeftijd) of anderszins onaangepast (b.v. het kind dwingen deel te nemen aan activiteiten die het niet wil of die te moeilijk zijn).
Définition: Parents forçant l'enfant à se comporter de façon différente de la norme locale, que ce soit par rapport à son sexe (en habillant un garçon en fille), par rapport à son âge (en forçant un enfant à prendre des responsabilités plus lourdes qu'il ne peut en assumer pour son âge) ou pour d'autres raisons (obligeant l'enfant à entreprendre des activités contre son gré ou des activités trop difficiles pour lui).

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Een duurzame persoonlijkheidsverandering sinds ten minste twee jaar, volgend op blootstelling aan catastrofale stress. De stress moet zo uitzonderlijk zijn dat het niet nodig is persoonlijke gevoeligheid te verdisconteren ten einde zijn diepgaande effect op de persoonlijkheid te verklaren. De stoornis wordt gekenmerkt door een vijandige of wantrouwende houding tegenover de wereld, sociale teruggetrokkenheid, gevoelens van leegte of hopeloosheid, een chronisch gevoel van 'op scherp staan' als bij voortdurende dreiging en van vervreemding. Posttraumatische stressstoornis (F43.1) kan aan dit type persoonlijkheidsverandering voorafgaan. | Neventerm: | persoonlijkheidsverandering na | concentratiekampervaringen | persoonlijkheidsverandering na | langdurige blootstelling aan levensbedreigende situaties, bijvoorbeeld als slachtoffer van terrorisme | persoonlijkheidsverandering na | langdurige gevangenschap onder reële doodsdreiging | persoonlijkheidsverandering na | marteling | persoonlijkheidsverandering na | rampen
Définition: Modification durable de la personnalité, persistant au moins deux ans, à la suite de l'exposition à un facteur de stress catastrophique. Le facteur de stress doit être d'une intensité telle qu'il n'est pas nécessaire de se référer à une vulnérabilité personnelle pour expliquer son effet profond sur la personnalité. Le trouble se caractérise par une attitude hostile ou méfiante envers le monde, un retrait social, des sentiments de vide ou de désespoir, par l'impression permanente d'être sous tension comme si on était constamment menacé et par un détachement. Un état de stress post-traumatique (F43.1) peut précéder ce type de modification de la personnalité. | Modification de la personnalité après:captivité prolongée avec risque d'être tué à tout moment | désastres | expériences de camp de concentration | exposition prolongée à des situations représentant un danger vital, comme le fait d'être victime du terrorisme | torture

Omschrijving: Naast het klinische beeld beschreven onder F30.1, zijn er wanen (doorgaans van een grootheidskarakter) of hallucinaties (doorgaans van stemmen die zich direct tot de betrokkene richten) of zijn de opwinding, overmatige motorische activiteit en gedachtenvlucht zo extreem dat de betrokkene onbegrijpelijk is of ontoegankelijk voor normale communicatie. | Neventerm: | manie met | psychotische symptomen in overeenstemming met de stemming (stemmingscongruent) | manie met | psychotische symptomen niet in overeenstemming met de stemming (stemmingsincongruent) | manische stupor
Définition: Présence, associée au tableau clinique décrit en F30.1, d'idées délirantes (habituellement de grandeur) ou d'hallucinations (habituellement à type de voix parlant directement au sujet), ou d'une agitation, d'une activité motrice excessive et d'une fuite des idées d'une gravité telle que le sujet devient incompréhensible ou hors d'état de communiquer normalement. | Manie avec symptômes psychotiques:congruents à l'humeur | non congruents à l'humeur | Stupeur maniaque

moeilijke bevalling door niet-gespecificeerde wanverhouding tussen foetus en bekken
Dystocie due à une disproportion fœto-pelvienne

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Afslanken doe je zo Het principe is niet zo moeilijk: om te vermageren moet wat er ingaat (wat u eet) omlaag en wat er uitgaat (de calorieën die u verbrandt) omhoog.
Les clés de l’amaigrissement Le principe est simple : pour maigrir, il faut diminuer les entrées (ce que l’on mange) et augmenter les sorties (ce que l’on dépense en calories).

die de sector goed kennen niet zo moeilijk zijn te achterhalen welk concreet ziekenhuis in de
aux personnes qui connaissent bien le secteur d'identifier concrètement l’hôpital décrit dans les

Het is met andere woorden niet zo moeilijk om voldoende beschermd te zijn.
Autrement dit, il n'est pas si difficile d'être convenablement protégé.

Patiënten zijn niet in staat om zich de naam van de geneesmiddelen te herinneren die ze een paar weken eerder namen: “U weet wel, dokter, het zijn zo van die blauwe pillen, moeilijk om door te slikken..”.
Et les patients sont incapables de se rappeler le nom des médicaments qu´ils ont pris quelques semaines auparavant : « Vous savez bien, docteur, ce sont des comprimés bleus, difficiles à avaler».

Voor een ernstig ziek kind is het soms moeilijk - zo niet onmogelijk - om naar school te gaan.
Lorsqu’un enfant est gravement malade, il lui est parfois difficile, voire impossible, d’aller à l’école.

Het is ook heel moeilijk om dergelijke dieren te houden en bovendien zijn mensen die zo’n dier als huisdier willen vaak niet op hoogte van hoe het te verzorgen.
Il est également très difficile d’élever ce type d’animaux, d’autant que les personnes souhaitant ce type d’animal domestique ne savent souvent pas comment s’en occuper correctement.

Rekening gehouden met de specifieke gevoeligheid van zwangere vrouwen en jonge kinderen voor de effecten van de meeste xenobiotica, de relatief moeilijk op te sporen schadelijke effecten bij deze specifieke groepen en rekening gehouden met het onvolledig karakter van de kennis in dit domein, acht de HGR het voorzichtig om zwangere vrouwen en kleine kinderen aan te bevelen de blootstelling van niet alleen aan biociden, maar aan alle xenobiotica zo veel mogelijk te vermijden.
Compte tenu de la sensibilité particulière des femmes enceintes et des jeunes enfants à l’égard des effets de la plupart des xénobiotiques, de la relative difficulté de dépister des effets délétères dans ces groupes spécifiques, et tenant compte du caractère fragmentaire des connaissances dans ce domaine, le CSS estime prudent de recommander aux femmes enceintes et aux jeunes enfants d’éviter autant que possible l’exposition non seulement aux biocides mais à tous les xénobiotiques.

Voor de patiënt is dit een moeilijk onderscheid, maar ook vele artsen vinden er zich niet gemakkelijk in terug (zo bijvoorbeeld zijn sommige preparaten op basis van Sint-Janskruid als geneesmiddel beschikbaar, andere zijn beschikbaar als voedingssupplement).
Pour le patient, la distinction est parfois difficile à faire, et même de nombreux médecins ne s’y retrouvent pas facilement (ainsi, certaines préparations à base de millepertuis sont enregistrées comme médicaments, d’autres sont disponibles comme suppléments alimentaires).

Het RIVM rapport 601 503 014 “cancer risk assessment of azo dyes and aromatic amines from garment and footwear” (1999) vermeldt dat wassen en contactfrequentie een grote invloed hebben en moeilijk precies te kwantificeren zijn en dat zweetleaching proeven in het laboratorium de realiteit niet zo goed weergeven.
Le rapport du RIVM 601 503 014 “cancer risk assessment of azo dyes and aromatic amines from garment and footwear” (1999) mentionne que le lavage et la fréquence de contact exercent une grande influence et sont difficiles à quantifier précisément et que les tests de transpiration en laboratoire ne reflètent pas très bien la réalité.

Rekening gehouden met de specifieke gevoeligheid van zwangere vrouwen en jonge kinderen (< 6 jaar) voor de effecten van de meeste xenobiotica, de relatief moeilijk op te sporen schadelijke effecten bij deze specifieke groepen en rekening gehouden met het onvolledig karakter van de kennis in dit domein, acht de HGR het voorzichtig om aan te bevelen de blootstelling van zwangere vrouwen en kleine kinderen niet alleen aan biociden, maar aan alle xenobiotica zo veel mogelijk te vermijden.
Compte tenu de la sensibilité particulière de la femme enceinte et du jeune enfant (< 6 ans) aux effets de la plupart des xénobiotiques, de la relative difficulté de dépister des effets délétères dans ces groupes particuliers, et tenant compte du caractère fragmentaire des connaissances dans le domaine, le CSS estime prudent de recommander d’éviter autant que possible l’exposition de la femme enceinte et des enfants en bas âge à tous les xénobiotiques, pas uniquement aux biocides.