Traduction de «niet reeds behandeld » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door onwillekeurige lozing van urine, zowel overdag als 's nachts, in afwijking van de norm voor de verstandelijke leeftijd van de betrokkene; en die niet het gevolg is van een gebrekkige controle over de blaas ten gevolge van een neurologische stoornis of van epileptische toevallen of van een anatomische afwijking van de urinewegen. De enuresis kan aanwezig geweest zijn vanaf de geboorte of kan ontstaan zijn na een periode van reeds-verworven blaasbeheersing. De enuresis kan al dan niet samengaan met een uitgebreidere emotionele stoornis of gedragsstoornis. | Neventerm: | enuresis (primair)(secundair) van niet-organische oorsprong | functionele enuresis | psychogene enuresis | urine-incontinentie van niet-organische oorsprong
Définition: Trouble caractérisé par une miction involontaire, diurne et nocturne, anormale compte tenu de l'âge mental de l'enfant et qui n'est pas lié à un trouble du contrôle vésical d'origine neurologique, à des crises épileptiques, ou à une anomalie organique de l'arbre urinaire. L'énurésie peut exister, de façon continue, depuis la naissance ou être précédée d'une période de contrôle de la fonction vésicale. Elle peut s'accompagner d'un trouble plus global des émotions ou du comportement. | Enurésie:fonctionnelle | (primaire) (secondaire) d'origine non organique | psychogène | Incontinence urinaire d'origine non organique

Omschrijving: Herhaaldelijke, willekeurige of onwillekeurige productie van feces, doorgaans van normale of vrijwel normale consistentie, op daartoe in de eigen socio-culturele omgeving niet bestemde plaatsen. De toestand kan een abnormale voortzetting betekenen van normale kinderlijke incontinentie of een verlies van continentie na reeds verworven sfincterbeheersing of de opzettelijke productie van feces op ongeschikte plaatsen ondanks normale fysiologische sfincterbeheersing. De toestand kan voorkomen als een monosymptomatische stoornis of kan deel uitmaken van een uitgebreidere stoornis, met name van een emotionele stoornis (F93.-) of een gedragsstoornis (F91.-). | Neventerm: | functionele encopresis | incontinentie voor feces van niet-organische oorsprong | psychogene encopresis
Définition: Trouble caractérisé par une émission fécale répétée, involontaire ou volontaire, habituellement de consistance normale ou quasi-normale, dans des lieux non appropriés à cet usage, compte-tenu du contexte socio-culturel du sujet. Il peut s'agir de la persistance anormale de l'incontinence infantile physiologique, ou de la perte du contrôle sphinctérien survenant après une période de continence fécale, ou encore d'une émission fécale délibérée dans des lieux non appropriés en dépit d'un contrôle sphinctérien normal. L'encoprésie peut constituer un trouble isolé, mono-symptomatique, ou faire partie d'un autre trouble, en particulier un trouble émotionnel (F93.-) ou un trouble des conduites (F91.-). | Encoprésie:fonctionnelle | psychogène | Incontinence fécale d'origine non organique

niet-gespecificeerde reeds bestaande hypertensie als complicatie van zwangerschap, bevalling en kraambed
Hypertension préexistante compliquant la grossesse, l'accouchement et la puerpéralité

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door zichtbaar haarverlies ten gevolge van een herhaaldelijk onvermogen om weerstand te bieden aan de drang om haren uit te trekken. Het uittrekken van het haar wordt doorgaans voorafgegaan door toenemende spanning en wordt gevolgd door een gevoel van opluchting of voldoening. Deze diagnose dient niet gesteld te worden indien er sprake is van een reeds eerder bestaande ontsteking van de huid of indien het haaruittrekken plaatsvindt in reactie op een waan of een hallucinatie.
Définition: Trouble caractérisé par une perte visible des cheveux, causée par une impossibilité répétée de résister aux impulsions à s'arracher les cheveux. L'arrachage des cheveux est habituellement précédé par une sensation croissante de tension et suivi d'un sentiment de soulagement ou de satisfaction. On ne porte pas ce diagnostic quand le sujet présente une affection inflammatoire pré-existante du cuir chevelu, ou quand il s'arrache les cheveux à la suite d'idées délirantes ou d'hallucinations.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.

In een recente, gerandomiseerde, cross-over, niet-placebo-gecontroleerde studie werden fentanyl (onder vorm van een pleister voor transdermale toediening) en morfine (onder vorm van een preparaat voor orale toediening met vertraagde vrijstelling) vergeleken bij niet-cancereuze patiënten die reeds behandeld waren met narcotische analgetica.
Une étude récente, randomisée croisée, sans contrôle par placebo, a comparé le fentanyl (sous forme d’emplâtre transdermique) et la morphine (sous une forme orale à libération prolongée) chez des patients non cancéreux qui avaient déjà été traités par des analgésiques morphiniques.

C. Apixaban Op het moment van het schrijven van deze brief waren de resultaten van de AMPLIFY-studie over het effect van apixaban voor de acute behandeling van VTE nog niet gepubliceerd. Wel beschikken wij over de resultaten van een dubbelblinde RCT (AMPLIFY- EXT 62 ) met 2482 patiënten (gemiddelde leeftijd van 57 jaar, SD 15 jaar) reeds behandeld met een anticoagulans gedurende 6 tot 12 maanden (o.m. bij patiënten van de AMPLIFY-studie patiënten, 34% in totaal) en waarvoor het nut van het al dan niet verderzetten van een anticoagulatiebehandeling onzeker is.
Nous disposons cependant des résultats d’une RCT en double aveugle (AMPLIFY-EXT) 62 , incluant 2.482 patients (âge moyen de 57, ET 15 ans) déjà traités par anticoagulants durant 6 à 12 mois (dont des patients issus de l’étude AMPLIFY, 34% du total) et pour lequel l’intérêt de la poursuite d’un traitement anticoagulant est incertain, traités soit par apixaban (2,5 ou 5 mg 2x/j) soit par placebo (1 :1 :1) durant 12 mois..

Arteriële hypertensie: De aanbevolen aanvangsdosis van ACCURETIC bedraagt 10 mg/12,5 mg per dag bij patiënten zonder diuretica, al dan niet reeds behandeld met quinapril in monotherapie.
Hypertension artérielle : Chez les patients sans traitement diurétique, qu'ils aient déjà été traités ou non par quinapril en monothérapie, la dose initiale recommandée d'ACCURETIC est de 10 mg/12,5 mg par jour.

Wanneer u reeds behandeld wordt met Deca-Durabolin moet u ervoor zorgen dat u niet zwanger wordt en mag u geen borstvoeding geven.
Si vous êtes déjà traitée par Deca-Durabolin, vous devez veiller à ne pas tomber enceinte et vous ne pouvez pas allaiter.

Het effect op de intraoculaire druk of de bekende effecten van systemische bètablokkers kunnen versterkt zijn indien Xalacom toegediend wordt aan patiënten die reeds behandeld worden met een orale bèta-adrenerge blokker, en het gebruik van twee of meer topische bèta-adrenerge blokkers wordt niet aanbevolen.
L'effet sur la pression intraoculaire et les effets connus de bêta-bloquants systémiques peuvent être potentialisés lorsque Xalacom est administré à des patients recevant déjà un bêta-bloquant par voie orale. L'utilisation de deux ou plusieurs bêta-bloquants topiques n'est pas recommandée.

Klinische werkzaamheid en veiligheid De effecten van tenofovirdisoproxilfumaraat bij reeds eerder behandelde en nog niet eerder behandelde volwassenen die geïnfecteerd zijn met HIV-1, zijn aangetoond tijdens onderzoeken met een duur van respectievelijk 48 weken en 144 weken.
Efficacité et sécurité cliniques Les effets du fumarate de ténofovir disoproxil chez des patients adultes infectés par le VIH-1 prétraités et naïfs de traitement ont été démontrés au cours d’études cliniques d’une durée respective de 48 et 144 semaines.

Klinische werkzaamheid en veiligheid: De werkzaamheid van emtricitabine in combinatie met andere antiretrovirale middelen, waaronder nucleoside-analogen, non-nucleoside-analogen en proteaseremmers, is aangetoond bij de behandeling van HIV-infectie bij nog niet eerder behandelde patiënten en reeds eerder behandelde patiënten bij wie het virus onder stabiele controle is.
Efficacité et sécurité cliniques : l’emtricitabine administrée en association avec d’autres antirétroviraux, y compris des analogues nucléosidiques, des analogues non nucléosidiques et des inhibiteurs de protéase, s’est révélée efficace dans le traitement de l’infection par le VIH chez des patients naïfs de traitement ou prétraités et ayant une charge virale contrôlée.

Deze indicatie is gebaseerd op onderzoeken bij nog niet eerder behandelde patiënten en reeds eerder behandelde patiënten bij wie het virus onder stabiele controle is.
Cette indication est basée sur des études conduites chez des patients naïfs de traitement antirétroviral et des patients prétraités ayant une charge virale contrôlée.

Zeer intensieve controle De resultaten van de Accord-, Advance- en VADT-studies, uitgevoerd bij patiënten met reeds lang bestaande type 2-diabetes en een hoog cardiovasculair risico, toonden dat een zeer intensieve controle van de glykemie (HbA1c-waarde < 42 tot 48 mmol/mol, of < 6 of 6,5 %) het risico van cardiovasculaire complicaties en mortaliteit niet vermindert ten opzichte van een intensieve controle van de glykemie; in de Accord-studie werd zelfs een verhoging van de mortaliteit gezien in de zeer intensief behandelde groep [zie Folia oktober 2008 en november 2010].
Contrôle très intensif de la glycémie Les résultats des études Accord, Advance et VADT, menées chez des patients avec un diabète de type 2 de longue durée et un risque cardio-vasculaire élevé, ont montré qu’un contrôle très intensif de la glycémie (HbA1c < 42 à 48 mmol/mol ou < 6 ou 6,5%) ne diminue pas le risque de complications cardio-vasculaires ni la mortalité par rapport au traitement intensif de la glycémie, et dans l’étude Accord, une augmentation de la mortalité a même été observée dans le groupe sous traitement très intensif [voir Folia d’octobre 2008 et novembre 2010].