Traduction de «nierziekte werden » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

personen die in contact komen met gezondheidszorg voor specifieke verrichtingen die niet werden uitgevoerd
Sujets ayant recours aux services de santé pour des actes médicaux spécifiques, non effectués

nefropathie | nierziekte
néphropathie | affection des reins

hypertensieve nierziekte
maladie rénale hypertensive

nagel-patella-achtige nierziekte
maladie rénale nail-patella-like

cysteuze nierziekte
maladie kystique du rein

autosomaal dominante tubulo-interstitiële nierziekte
néphropathie tubulo-intersitielle autosomique dominante

autosomaal dominante polycystische nierziekte
polykystose rénale autosomique dominante

chronische nierziekte graad 3
maladie rénale chronique de stade 3

chronische nierziekte graad 4
maladie rénale chronique de stade 4

chronische nierziekte graad 5
maladie rénale chronique de stade 5

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij patiënten met hoge bloeddruk en type 2-diabetes met nierziekte werden tevens duizeligheid (bij het rechtstaan vanuit liggende of zittende houding), lage bloeddruk (bij het rechtstaan vanuit liggende of zittende houding), pijn in gewrichten of spieren en verlaagde spiegels van een eiwit in de rode bloedcellen (hemoglobine) gerapporteerd.
Chez les patients ayant une tension artérielle élevée et un diabète de type 2 avec maladie rénale, des vertiges lors du passage de la position couchée ou assise à la position debout, une tension artérielle basse lors du passage de la position couchée ou assise à la position debout, des douleurs articulaires ou musculaires et une diminution des taux d’une protéine dans les globules rouges (hémoglobine) ont également été rapportés.

Patiënten met nierziekte Bijwerkingen die werden gemeld bij patiënten met nierziekte in het eindstadium waren gelijk aan die werden gemeld in de algemene patiëntenpopulatie.
Patients avec pathologie rénale Les effets indésirables liés au traitement rapportés chez les patients présentant des antécédents de maladie rénale en phase terminale étaient similaires à ceux rapportés dans la population générale de patients.

Mutageniciteit en carcinogeniciteit In de perifere lymfocyten van leukemiepatiënten, bij een patiënt met niercelcarcinoom die met een niet nader gespecificeerde dosis 6-mercaptopurine werd behandeld en bij patiënten met een chronische nierziekte die werden behandeld met doses van 0,4–1,0 mg/kg/dag, werd een toename van chromosoomafwijkingen waargenomen.
Mutagénicité et carcinogénicité Des augmentations des anomalies chromosomiques ont été observées dans les lymphocytes périphériques de patients leucémiques, chez un patient atteint d’un carcinome des cellules rénales ayant reçu une dose non précisée de 6–mercaptopurine et chez des patients présentant une maladie rénale chronique, traités à des doses de 0,4 à 1,0 mg/kg/jour.

In een tweede gerandomiseerde studie met 75 kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar werden geen significante verhogingen van levertransaminasen of sterfgevallen gemeld bij de behandeling met valsartan. Hyperkaliëmie werd meer frequent gerapporteerd bij kinderen en adolescenten in de leeftijd van 6 tot 18 jaar met een onderliggende chronische nierziekte.
Dans une seconde étude ayant randomisée 75 enfants âgés de 1 à 6 ans, aucune élévation significative des transaminases hépatiques ou de décès ne sont survenus lors du traitement par valsartan.

Hypertensie en type 2-diabetes met nierziekte In een gecontroleerd klinisch onderzoek bij type 2-diabetici met proteïnurie (RENAAL-studie, zie rubriek 5.1) waren de meest gemelde geneesmiddelgerelateerde bijwerkingen die voor losartan werden gemeld de volgende:
Hypertension et diabète de type 2 avec insuffisance rénale Dans une étude clinique contrôlée menée chez des patients diabétiques de type 2 avec protéinurie (étude RENAAL, voir rubrique 5.1), les événements indésirables les plus fréquents, liés au losartan, sont les suivants :

Bij 1. 715 hypertensieve patiënten met type 2-diabetes, proteïnurie ≥ 900 mg/dag en een serumcreatinine van 1,0-3,0 mg/dl werden de langetermijneffecten (gemiddeld 2,6 jaar) van irbesartan op de progressie van de nierziekte en de totale mortaliteit onderzocht. De dosering van irbesartan werd stapsgewijze verhoogd van 75 mg tot een onderhoudsdosering van 300 mg, de dosering van amlodipine van 2,5 tot 10 mg of de placebo naargelang van de tolerantie.
En fonction de la tolérance, les patients ont été titrés de 75 mg à une dose d’entretien de 300 mg d’irbésartan, de 2,5 mg à 10 mg d’amlodipine, ou mis sous placebo.