Vertaling van "nierfunctie patiënten onder " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dosering in geval van onvoldoende nierfunctie Patiënten onder hemodialyse en patiënten met een matige tot ernstige nierinsufficiëntie moeten 600 mg per dag of om de twee dagen innemen, volgens de graad van nierinsufficiëntie.
Les patients sous hémodialyse et ceux qui présentent une insuffisance rénale modérée à sévère doivent prendre 600 mg par jour ou tous les deux jours, selon le degré d’insuffisance rénale.

Effecten op de nieren Gelet op het belang van de prostaglandinen voor het behoud van de renale irrigatie en aangezien vochtretentie en oedeem gemeld werden na behandeling met NSAID’s, waaronder diclofenac, is bijzondere voorzichtigheid geboden bij patiënten met een aantasting van de hart- of nierfunctie, een voorgeschiedenis van hypertensie, bij bejaarden, bij patiënten onder diuretica of geneesmiddelen die de nierfunctie aanmerkelijk kunnen aantasten en bij patiënten met een depletie van het extra-cellulair volume, welke ook de oorzaak hiervan is (b.v. tijdens de peri- of postoperatieve fase van ware heelkundige ingrepen) (zie rubriek 4.3 Contra-indicaties).
Effet sur les reins Compte tenu de l’importance des prostaglandines pour le maintien de l’irrigation rénale et de la notification d’une rétention liquidienne et d’un œdème après un traitement par des AINS, dont le diclofénac, une prudence particulière est de mise chez les patients dont la fonction cardiaque ou rénale est altérée, chez les patients qui ont des antécédents d’hypertension, chez les personnes âgées, chez les sujets prenant des diurétiques ou des médicaments qui peuvent altérer considérablement la fonction rénale et chez les patients présentant une déplétion du volume de liquide extracellulaire, quelle qu’en soit la cause (p.ex. au cours de la phase per- ou postopératoire d’interventions chirurgicales majeures (voir rubrique 4.3 Contre-indications).

Aangezien de waarschijnlijkheid van verminderde nierfunctie hoger is bij oudere patiënten, is voorzichtigheid geboden bij het selecteren van de dosering bij deze patiënten en moet de nierfunctie onder controle blijven (zie rubriek 4.8 en 5.2).
Comme la probabilité de souffrir d'une réduction de la fonction rénale est plus élevée chez les patients âgés, la prudence est de rigueur lorsqu'on choisit la dose pour ces patients, et leur fonction rénale doit être surveillée (voir rubriques 4.8 et 5.2).

Bij ernstig hartfalen en bij andere patiënten die worden aanzien als patiënten met een hoog risico (patiënten met een verstoorde nierfunctie en een neiging tot elektrolytenstoornissen, patiënten die gelijktijdig behandeld worden met diuretica en/of vasodilaterende middelen), dient de behandeling opgestart te worden onder nauwgezet toezicht (zie rubriek 4.4).
Chez les patients ayant une insuffisance cardiaque sévère, et chez ceux considérés à haut risque (patients avec une insuffisance rénale et une tendance à avoir des troubles électrolytiques, patients recevant un traitement concomitant par des diurétiques et/ou des vasodilatateurs), le traitement devra être instauré sous stricte surveillance médicale (voir rubrique 4.4).

Effecten op de nier: Vanwege het belang van prostaglandines voor het behoud van de nierirrigatie, is er bijzondere voorzichtigheid geboden voor patiënten bij wie de hart- of nierfunctie sterk aangetast is, tijdens behandeling van bejaarde patiënten, patiënten onder diuretica en patiënten die een aanzienlijke vermindering vertonen van het extracellulaire vocht, bijvoorbeeld na een ingrijpende operatie.
Effets rénaux : Étant donné l’importance des prostaglandines pour le maintien du flux sanguin rénal, il faut être particulièrement prudent lors de la prescription de diclofénac à des patients qui souffrent d’une insuffisance cardiaque ou rénale, ainsi que lors du traitement de personnes âgées ou de sujets qui reçoivent un diurétique ou qui présentent un déficit de liquide extracellulaire, consécutif, par exemple, à une intervention chirurgicale majeure.

De nierfunctie kan verminderen bij slechts geringe veranderingen van het serumcreatinine. Bij deze patiënten moet de behandeling onder zorgvuldige medische supervisie worden ingesteld met lage doses, voorzichtige titratie en controle van de nierfunctie.
Chez ces patients, le traitement sera initié sous surveillance médicale étroite avec de faibles doses, une augmentation progressive de la posologie, et un contrôle de la fonction rénale.

De plasma klaring van As III in patiënten met ernstige nierfunctiestoornissen (creatinine klaring onder de 30 mL/min) was 40% lager vergeleken met patiënten met een normale nierfunctie (zie rubriek 4.4).
La clairance plasmatique de l’As III chez les patients ayant une insuffisance rénale sévère (clairance de la créatinine inférieure à 30 mL/min) était 40% inférieure à celle de patients ayant une fonction rénale normale (voir rubrique 4.4).

Bij patiënten met lichte tot matige nierinsufficiëntie zijn de Cmax en de oppervlakte onder de curve van candesartan bij herhaalde toediening bij benadering met respectievelijk 50% en 70% verhoogd, maar de halfwaardetijd was niet gewijzigd in vergelijking met patiënten met een normale nierfunctie.
Chez les patients atteints d’insuffisance rénale légère à modérée, la Cmax et l’ASC du candésartan ont augmenté, lors d’administrations répétées, d’approximativement 50% et 70% respectivement, mais le t½ n’a pas été modifié par comparaison à des patients ayant une fonction rénale normale.

Patiënten met een verminderde nierfunctie moeten eltrombopag met voorzichtigheid en onder nauwkeurige controle gebruiken, bijvoorbeeld door het bepalen van serumcreatinine en/of door een analyse van de urine (zie rubriek 5.2).
Eltrombopag doit être utilisé avec précaution chez les patients ayant une fonction rénale altérée, et une surveillance étroite de ces patients doit être réalisée, en contrôlant par exemple le taux de créatinine sérique et/ou en réalisant une analyse d'urine (voir rubrique 5.2).