In antwoord op de argumenten die verwijzen naar een dreigend financieel onevenwicht van de sociale zekerheid enerzijds, en de noodzaak om voor iedereen een evenwichtige en toegankelijke medische en ziekenhuisdienstverlening te behouden alsmede een verzorgingscapaciteit en een medische competentie op het nationaal grondgebied anderzijds, heeft het benadrukt dat hoewel dergelijke beschouwingen redenen tot afwijking van het principe van het vrij verrichten van diensten kunnen betekenen, ze hier de betwiste reglementering niet kunnen rechtvaardigen.
Répondant aux arguments tirés d’un risque d’atteinte à l’équilibre financier de la sécurité sociale, d’une part, et de la nécessité de maintenir un service médical et hospitalier équilibré et accessible à tous ainsi qu’une capacité de soins et une compétence médicale sur le territoire national, d’autre part, elle a souligné que, si, certes, de telles considérations peuvent constituer des motifs de dérogation au principe de la libre prestation de services, elles ne sauraient, en l’espèce, justifier la réglementation litigieuse.
