Vertaling van "name de wzc-bewoners " (Nederlands → Frans) :

Verder moet de selectie van de geneesmiddelen gebeuren in functie van de specifieke doelgroep waarvoor ze zijn bedoeld, met name de WZC-bewoners (en bij uitbreiding alle oudere patiënten in de rusthuizen en thuispraktijk).
La sélection des médicaments doit, ultérieurement, être opérée en fonction du groupe-cible spécifique, c’est-à-dire les résidents des MRS (et par extension, toutes les personnes âgées en maison de repos ou à leur domicile).

Verder moet de selectie van de geneesmiddelen gebeuren in functie van de specifieke doelgroep waarvoor ze zijn bedoeld, met name de WZC-bewoners (en bij uitbreiding alle bejaarde patiënten in de rusthuizen en thuispraktijk).
La sélection des médicaments doit, ultérieurement, être opérée en fonction du groupe-cible spécifique, c'est à dire les résidents des MRS (et par extension, toutes les personnes âgées en maison de repos ou à leur domicile).

Het nationale prevalentiecijfer van MRSA-dragerschap in de WZC’s wordt op dit moment geschat op 18,9% (tegenover 7,9% in 2003), m.a.w. bijna 1 WZC-bewoner op 5 is drager van MRSA.
Le taux de prévalence du portage de MRSA dans les MRS est actuellement estimé à 18,9% (par rapport aux 7,9% en 2003). En d’autres mots, près de 1 résident MRS sur 5 est porteur de MRSA.

Wanneer bij een bewoner tijdens een ziekenhuisverblijf MRSA werd vastgesteld dient deze laatste idealiter bij zijn transfer naar het WZC een document (= transferdocument) mee te krijgen waaruit blijkt welk type microorganisme bij de bewoner gevonden werd, wanneer vastgesteld en waar gelokaliseerd.
Idéalement, lorsqu’un MRSA a été isolé chez un résident pendant une hospitalisation, il devrait à sa sortie de l’hôpital recevoir un document (= document de transfert) précisant le type de micro-organisme isolé ainsi que sa localisation et la date de son isolement.

Richtlijnen uitschrijven voor WZC is een ware uitdaging omdat deze instellingen een ‘thuis’ vormen voor de bewoners en niet een tijdelijke verblijfplaats zoals dit in een acuut ziekenhuis het geval is.
Ecrire des recommandations pour les MRS représente un véritable défi car ces institutions sont un ‘lieu de vie’ pour les résidents qui n’y séjournent pas de façon temporaire comme c’est le cas dans un hôpital aigu.

Deze populatie neemt toe en verblijft soms in woon- en zorgcentra (WZC), waar de situatie moeilijker te beheersen is. Deze instellingen zijn immers niet enkel plaatsen voor zorgen, maar ook woonomgeving voor de bewoners (Dallal et al.,2002; Kyne et al.,2002; Pepin et al.,2005).
Cette population est en augmentation et séjourne parfois en maison de repos et de soins où la situation est plus difficile à gérer, ces institutions étant des lieux de soins mais aussi des lieux de vie (Dallal et al.,2002; Kyne et al.,2002; Pepin et al.,2005).

Ondermeer uit het PHEBE rapport (KCE, 2006) blijkt dat in WZC 52 % van de bewoners een benzodiazepine nemen, 46 % een antidepressivum en 33 % een antipsychoticum.
Il ressort notamment du rapport PHEBE (KCE, 2006) que, dans les MRS, 52 % des pensionnaires prennent une benzodiazépine, 46 % un antidépresseur et 33 % un antipsychotique.

Behalve het mogelijke voordeel op gebied van compliance (wat bij bewoners van WZC’s slechts een marginaal probleem is, vermits ze hun geneesmiddelen van de verzorgenden toegediend krijgen), zijn er weinig argumenten voor het gebruik van vaste associaties te vinden.
Hormis un ‘éventuel avantage en matière d’observance (ce qui ne constitue qu’un problème mineur chez les résidents de MRS, étant donné que leurs médicaments leur sont administrés par le personnel soignant), il y a peu d’arguments en faveur de ces produits.

Ten gevolge van de uitbreiding van het MRSA-probleem in de Belgische acute ziekenhuizen, de toename van het aantal importgevallen van MRSA in deze instellingen en de hoge prevalentie van MRSA-dragerschap bij opname van bewoners afkomstig uit ROB- en RVT-instellingen, besloot de Groep ter Opsporing, Studie en Preventie van Infecties in de Ziekenhuizen (GOSPIZ), eind 2004, om een nationale werkgroep op te richten voor het opstellen van nationale aanbevelingen ter bestrijding van MRSA-overdracht, specifiek bestemd voor Woon- en Zorgcentra (WZC).
Suite à l’accroissement du nombre de cas de MRSA importés dans les hôpitaux aigus en Belgique ainsi que la prévalence élevée de portage de MRSA à l’admission de résidents en provenance de maisons de repos (MR) et maisons de repos et de soins (MRS), le Groupe pour le Dépistage, l’Etude et la Prévention des Infections dans les Hôpitaux (GDEPIH) a décidé, fin 2004, de créer un groupe de travail chargé de rédiger des recommandations nationales pour prévenir la transmission de MRSA dans les MRS.

De WZC-richtlijnen mogen geen slechte kopij zijn van de bestaande ziekenhuisrichtlijnen maar moeten met bovengenoemde specifieke situatie rekening houden om de bewoners met MRSA niet in een dramatische isolatiesituatie te brengen welke naast het soms reeds bestaande ‘sociaal isolement’ zou kunnen bijdragen tot een regressiefenomeen bij deze bejaarden.
Les recommandations destinées aux MRS ne peuvent être une mauvaise copie des recommandations réservées à l’hôpital aigu. Elles doivent tenir compte de la situation particulière précitée afin de ne pas isoler d’avantage les résidents porteurs de MRSA.