Vertaling van "mortaliteit door hartfalen " (Nederlands → Frans) :

Een post-hocanalyse van de bekomen resultaten in een subgroep van patiënten met hartfrequentie ≥ 75 slagen/ minuut suggereert echter een vermindering van het primair eindpunt (combinatie van cardiovasculaire mortaliteit en hospitalisatie omwille van verergering van hartfalen) en van bepaalde secundaire eindpunten zoals totale mortaliteit, cardiovasculaire mortaliteit, mortaliteit door hartfalen en hospitalisatie omwille van hartfalen.
Une analyse posthoc des résultats obtenus dans un sous-groupe de patients qui avaient une fréquence cardiaque ≥ 75 battements/minute suggère toutefois une diminution du critère d’évaluation primaire (combinaison de mortalité cardio-vasculaire et d’hospitalisation pour aggravation de l’insuffisance cardiaque) ainsi que de certains critères d’évaluation secondaires tels que la mortalité totale, la mortalité cardio-vasculaire, la mortalité par insuffisance cardiaque et l’hospitalisation pour insuffisance cardiaque.

- Het is niet bewezen dat stoffen met positief inotroop effect, andere dan digoxine, b.v. de fosfodiësterase-inhibitoren of de sympathicomimetica, de morbiditeit en mortaliteit door hartfalen verminderen.
- En ce qui concerne les substances inotropes positives autres que la digoxine, par ex. les inhibiteurs des phosphodiestérases et les sympathicomimétiques, il n’est pas prouvé qu’elles diminuent la mortalité et la morbidité liées à l’insuffisance cardiaque.

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd bestudeerd door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg éénmaal per dag) te vergelijken met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg éénmaal per dag). In een onderzoek met 3164 patiënten, met een mediane follow-up van 46 maanden voor overlevende patiënten, produceerde een hoge dosis lisinopril een risicoreductie van 12% voor het gecombineerde eindpunt van mortaliteit door alle oorzaken en ziekenhuisopname door alle oorzaken (p = 0,002) en een risicoreductie van 8% in mortaliteit door alle oorzaken en cardiovasculaire ziekenhuisopname (p = 0,036) vergeleken met de lage dosis.
entraîné une réduction de risque de 12 % pour le critère d’évaluation comprenant la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation toutes causes confondues (p = 0,002) et une réduction de risque de 8 % pour la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation cardiovasculaire (p = 0,036) par rapport à une faible dose.

De studie had twee primaire eindpunten: de totale mortaliteit (tijd tot overlijden) en een samengesteld eindpunt van mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot eerste morbide evenement) gedefinieerd als overlijden, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname wegens hartfalen of toediening van intraveneuze inotrope farmaca of vasodilatatoren gedurende vier uur of meer zonder ziekenhuisopname. De totale mortaliteit was vergelijkbaar (p=NS) in de valsartan- (19,7%) en de placebogroep (19,4%).
Dans ce sous-groupe, la mortalité de toute cause a été significativement réduite de 33 % (IC à 95 % : de –6 % à 58 %) avec le valsartan par rapport au placebo (17,3 % avec le valsartan contre 27,1 % avec le placebo) et le critère composite associant mortalité et risque de morbidité a été significativement réduit de 44 % (24,9 % avec le valsartan contre 42,5 % avec le placebo).

Het effect van lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, zorgde een hoge dosis lisinopril voor een risicoverlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risicoverlaging van 8% in all-cause mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
Il a été fait état de diminutions de risque en ce qui concerne la mortalité all cause (8%; p = 0.128) et la mortalité cardiovasculaire (10%; p = 0.073).

Het effect van Lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, veroorzaakt een hoge dosis Lisinopril een risico verlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risico verlaging van 8% in ‘all-cause’ mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
risque de 12 % pour le critère d’évaluation combiné ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de toutes causes’ (p = 0,002), ainsi qu’une réduction du risque de 8 % pour le critère ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de cause cardiovasculaire’ (p = 0,036), par rapport à une faible posologie.

Het onderzoek had twee primaire eindpunten: overlijden ongeacht de oorzaak (tijd tot aan overlijden) en gecombineerde mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot aan het eerste ziektevoorval) gedefinieerd als dood, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende geneesmiddelen gedurende vier uur of langer zonder ziekenhuisopname.
L’étude comportait deux critères d’évaluation primaires : la mortalité toutes causes confondues (délai jusqu’au décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai avant le premier événement morbide). Ce dernier critère a été défini comme suit : décès, mort subite ressuscitée, hospitalisation pour insuffisance cardiaque ou administration d’agents inotropiques ou vasodilatateurs pendant quatre heures ou plus, sans hospitalisation.

Door een beter inzicht in de fysiopathologie van hartfalen, en het beschikbaar komen van de resultaten van meerdere grootschalige klinische studies over morbiditeit en mortaliteit, zijn er de jongste jaren belangrijke wijzigingen opgetreden in de behandeling van chronisch hartfalen.
Des modifications importantes dans le traitement de l’insuffisance cardiaque chronique sont apparues ces dernières années suite à une meilleure compréhension de la physiopathologie de l’insuffisance cardiaque et aux résultats de plusieurs grandes études cliniques sur la morbidité et la mortalité.

Bij hartfalen verbeteren ACE-inhibitoren de symptomen, de hemodynamische functies en de ventriculaire remodelling, en beïnvloeden ze de mortaliteit gunstig door verslechtering van het hartfalen tegen te gaan.
Dans l' insuffisance cardiaque, les IECA améliorent les symptômes, les fonctions hémodynamiques, le remodelage ventriculaire ainsi que la survie en diminuant l' aggravation de l' insuffisance cardiaque.

Het onderzoek had twee primaire eindpunten: overlijden ongeacht de oorzaak (tijd tot aan overlijden) en gecombineerde mortaliteit en morbiditeit door hartfalen (tijd tot aan het eerste ziektevoorval) gedefinieerd als dood, plotselinge dood met reanimatie, ziekenhuisopname voor hartfalen, of toediening van intraveneuze inotrope of vasodilaterende middelen gedurende vier uur of langer zonder ziekenhuisopname.
L’étude comportait deux critères d’évaluation primaires : la mortalité toutes causes confondues (délai jusqu’au décès) et le critère composite mortalité et morbidité liée à l’insuffisance cardiaque (délai avant le premier événement morbide). Ce dernier critère a été défini comme suit : décès, mort subite avec réanimation, hospitalisation pour insuffisance cardiaque ou administration d’agents inotropiques ou vasodilatateurs pendant quatre heures ou plus, sans hospitalisation.