Vertaling van "morbiditeit bij hartfalen werd onderzocht " (Nederlands → Frans) :

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd onderzocht door een hoge dosering (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) te vergelijken met dat van een lage dosering (2,5 of 5 mg eenmaal daags).
L’effet du lisinopril sur la mortalité et la morbidité dans l’insuffisance cardiaque a été étudié en comparant une dose élevée (32,5 mg ou 35 mg une fois par jour) avec une faible dose (2,5 mg ou 5 mg une fois par jour).

Het effect van ZESTRIL op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken.
L’effet de ZESTRIL sur la mortalité et la morbidité dans l’insuffisance cardiaque a été étudié en comparant de fortes doses (32,5 ou 35 mg en une prise par jour) avec de faibles doses (2,5 mg ou 5 mg en une prise par jour).

Het effect van Lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken.
En cas d’insuffisance cardiaque, on étudie l’effet du Lisinopril sur la mortalité et la morbidité, en comparant l’effet d’une forte dose (32,5 mg ou 35 mg, une fois par jour) et d’une faible dose (2,5 mg ou 5 mg, une fois par jour).

Het effect van lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, zorgde een hoge dosis lisinopril voor een risicoverlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risicoverlaging van 8% in all-cause mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
Il a été fait état de diminutions de risque en ce qui concerne la mortalité all cause (8%; p = 0.128) et la mortalité cardiovasculaire (10%; p = 0.073).

Het effect van Lisinopril op mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen is onderzocht door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg eenmaal daags) met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg eenmaal daags) te vergelijken. In een studie met 3164 patiënten, met een mediaan follow-up periode van 46 maanden bij overlevende patiënten, veroorzaakt een hoge dosis Lisinopril een risico verlaging van 12% in het gecombineerde eindpunt van ‘all-cause’ mortaliteit en all-cause hospitalisatie (p = 0.002) en een risico verlaging van 8% in ‘all-cause’ mortaliteit en cardiovasculaire hospitalisatie (p = 0.036) vergeleken met een lage dosering.
risque de 12 % pour le critère d’évaluation combiné ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de toutes causes’ (p = 0,002), ainsi qu’une réduction du risque de 8 % pour le critère ‘mortalité de toutes causes / hospitalisation de cause cardiovasculaire’ (p = 0,036), par rapport à une faible posologie.

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd bestudeerd door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg éénmaal per dag) te vergelijken met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg éénmaal per dag). In een onderzoek met 3164 patiënten, met een mediane follow-up van 46 maanden voor overlevende patiënten, produceerde een hoge dosis lisinopril een risicoreductie van 12% voor het gecombineerde eindpunt van mortaliteit door alle oorzaken en ziekenhuisopname door alle oorzaken (p = 0,002) en een risicoreductie van 8% in mortaliteit door alle oorzaken en cardiovasculaire ziekenhuisopname (p = 0,036) vergeleken met de lage dosis.
entraîné une réduction de risque de 12 % pour le critère d’évaluation comprenant la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation toutes causes confondues (p = 0,002) et une réduction de risque de 8 % pour la mortalité toutes causes confondues et l’hospitalisation cardiovasculaire (p = 0,036) par rapport à une faible dose.

Het effect van lisinopril op de mortaliteit en morbiditeit bij hartfalen werd bestudeerd door een hoge dosis (32,5 mg of 35 mg éénmaal per dag) te vergelijken met een lage dosis (2,5 mg of 5 mg éénmaal per dag).
L’effet du lisinopril sur la mortalité et la morbidité de l’insuffisance cardiaque a été étudié en comparant une dose élevée (32,5 ou 35 mg une fois par jour) à une dose faible (2,5 ou 5 mg une fois par jour).

In 1999 zijn in de Lancet de resultaten gepubliceerd van twee grootschalige gerandomiseerde dubbelblinde studies waarin het effect van twee cardioselectieve β-blokkers op de mortaliteit bij patiënten met hartfalen werd onderzocht: de CIBIS-II-studie (Cardiac Insufficiency Bisoprolol Study II) en de MERIT-HF-studie (Metoprolol CR/XL Randomised Intervention Trial in Congestive Heart Failure).
Le Lancet a publié en 1999 les résultats de deux grandes études randomisées en double aveugle: l' étude CIBIS-II (Cardiac Insufficiency Bisoprolol Study II) et l' étude MERIT-HF (Metoprolol CR/XL Randomised Intervention Trial in Congestive Heart Failure) qui traitent de l' effet de deux β-bloquants cardiosélectifs sur la mortalité dans l' insuffisance cardiaque.

In meerdere recente studies werd echter met bisoprolol, carvedilol en metoprolol een gunstig effect gezien op de morbiditeit en de mortaliteit bij patiënten met stabiel, licht tot matig ernstig systolisch hartfalen (NYHA II en III), en met carvedilol bij patiënten met stabiel, matig ernstig tot ernstig systolisch hartfalen (NYHA III en IV).
Dans plusieurs études récentes, un effet bénéfique sur la mortalité et la morbidité a toutefois été observé avec le bisoprolol, le carvédilol et le métoprolol dans l’insuffisance cardiaque systolique stable légère à modérée (NYHA II et III), et avec le carvédilol dans l’insuffisance cardiaque systo-

- Met spironolacton in lage dosis, in combinatie met een ACE-inhibitor en een diureticum, werd bij patiënten met ernstig systolisch hartfalen (NYHA-klassen III en IV) een gunstig effect gezien op de morbiditeit en de mortaliteit.
- Un β-bloquant est recommandé chez tout patient atteint d’insuffisance cardiaque systolique, pour autant que son état soit stable.