Vertaling van "monotherapie met hydrochloorthiazide " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

monotherapie | behandeling met één geneesmiddel
monovalente (thérapie-) | thérapie qui recourt à un seul médicament

hydrochloorthiazide
hydrochlorothiazide

allergie voor hydrochloorthiazide
allergie à l'hydrochlorothiazide

product dat bisoprolol en hydrochloorthiazide bevat
produit contenant du bisoprolol et de l'hydrochlorothiazide

product dat enkel guanethidine en hydrochloorthiazide in orale vorm bevat
produit contenant seulement de la guanéthidine et de l'hydrochlorothiazide sous forme orale

product dat guanethidine en hydrochloorthiazide in orale vorm bevat
produit contenant de la guanéthidine et de l'hydrochlorothiazide sous forme orale

product dat hydrochloorthiazide bevat
produit contenant de l'hydrochlorothiazide

product dat guanethidine en hydrochloorthiazide bevat
produit contenant de la guanéthidine et de l'hydrochlorothiazide

product dat enkel guanethidine en hydrochloorthiazide bevat
produit contenant seulement de la guanéthidine et de l'hydrochlorothiazide

product dat captopril en hydrochloorthiazide bevat
produit contenant du captopril et de l'hydrochlorothiazide

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij deze moeilijk te behandelen populatie leidde Rasilez HCT tot een bloeddrukdaling (systolische/diastolische) van 15,8/11,9 mmHg ten opzichte van 15,4/11,3 mmHg voor irbesartan/hydrochloorthiazide, 13,6/10,3 mmHg voor amlodipine/hydrochloorthiazide en 8,6/7,9 mmHg voor een monotherapie met hydrochloorthiazide, waarbij de veiligheid vergelijkbaar was met die van de monotherapie met hydrochloorthiazide.
Dans cette population difficile à traiter, Rasilez HCT a induit une diminution de la pression artérielle (systolique/diastolique) de 15,8/11,9 mmHg comparée à 15,4/11,3 mmHg pour l’irbésartan/hydrochlorothiazide, 13,6/10,3 mmHg pour l’amlodipine/hydrochlorothiazide et 8,6/7,9 mmHg pour l’hydrochlorothiazide en monothérapie, avec un profil de tolérance comparable à celui de l’hydrochlorothiazide en monothérapie.

Bij een onderzoek met 722 gerandomiseerde patiënten die niet voldoende reageerden op een behandeling met hydrochloorthiazide 25 mg leidde de combinatie van aliskiren/hydrochloorthiazide 300 mg/25 mg tot een daling van de systolische/diastolische bloeddruk van 16,78/10,7 mmHg, een daling die significant was ten opzichte van de monotherapie met hydrochloorthiazide 25 mg.
Dans une étude menée chez 722 patients randomisés qui ne répondaient pas suffisamment au traitement par 25 mg d’hydrochlorothiazide, l’association d’aliskiren/hydrochlorothiazide 300 mg/25 mg a induit des réductions de la pression artérielle systolique/diastolique de 16,78/10,7 mmHg, significativement supérieures à celles observées avec 25 mg d’hydrochlorothiazide en monothérapie.

Hydrochloorthiazide De volgende ongewenste effecten zijn gerapporteerd bij patiënten behandeld met thiazide-diuretica in monotherapie, inclusief hydrochloorthiazide, meestal bij hogere doseringen dan in Co-Diovane 80 mg / 12,5 mg: Vaak: urticaria en andere vormen van rash, verlies van eetlust, lichte nausea en braken, posturale hypotensie en impotentie.
Hydrochlorothiazide Les effets indésirables suivants ont été rapportés chez des patients traités par diurétiques thiazidiques seuls, y compris l'hydrochlorothiazide, souvent à des doses excédant celles contenues dans Co- Diovane 80 mg/12,5 mg. Fréquent: urticaire et autres variétés d'urticaire, perte d'appétit, nausées légères et vomissements, hypotension orthostatique et impuissance.

Hydrochloorthiazide De volgende ongewenste effecten zijn gerapporteerd bij patiënten behandeld met thiazide-diuretica in monotherapie, inclusief hydrochloorthiazide, meestal bij hogere doseringen dan in Co-Diovane 160 mg/12,5 mg: Vaak: urticaria en andere vormen van rash, verlies van eetlust, lichte nausea en braken, posturale hypotensie en impotentie.
Hydrochlorothiazide Les effets indésirables suivants ont été rapportés chez des patients traités par diurétiques thiazidiques seuls, y compris l'hydrochlorothiazide, souvent à des doses excédant celles contenues dans Co- Diovane 160 mg/12,5 mg. Fréquent: urticaire et autres variétés d'urticaire, perte d'appétit, nausées légères et vomissements, hypotension orthostatique et impuissance.

Het werkingsmechanisme van thiaziden verloopt via remming van de Na + Cl - -symporter, mogelijk door competitie aan te gaan met de Cl - -plaats, waarbij de reabsorptiemechanismen van elektrolyten beïnvloed worden. Dit gebeurt direct door het verhogen van de excretie van natrium en chloride tot een ongeveer gelijk niveau, en indirect door deze diuretische werking waarbij het plasmavolume wordt verlaagd, met dientengevolge een verhoging van de plasmarenineactiviteit, aldosteronsecretie en urinair kaliumverlies en een verlaging van het serumkalium. De renine-aldosteron verbinding wordt gemedieerd door angiotensine II, zodat bij gelijktijdige toediening van valsartan het serumkalium minder uitgesproken daalt dan is waargenomen bij monotherapie met hydrochloorthiazide.
Le mode d'action des diurétiques thiazides consiste en une inhibition du transport simultané de Na + Cl - , probablement par compétition au niveau du site Cl - , en agissant ainsi sur les mécanismes de réabsorption électrolytique : directement en augmentant l'excrétion de sodium et de chlorure en quantités plus ou moins équivalentes, et indirectement en exerçant un effet diurétique réduisant le volume plasmatique, avec par conséquent une augmentation de l’activité de la rénine plasmatique, une sécrétion d'aldostérone et une perte urinaire de potassium, ainsi qu’une réduction des taux sériques de potassium.

De renine-aldosteron link wordt gemedieerd door angiotensine II, zodat bij een gelijktijdige toediening van valsartan het serumkalium minder uitgesproken daalt dan is waargenomen bij een monotherapie met hydrochloorthiazide.
L’angiotensine II étant responsable du lien rénine-aldostérone, la diminution de la kaliémie est moins prononcée en cas de co-administration de valsartan que celle qui est observée avec l’hydrochlorothiazide en monothérapie.

De renine-aldosteron binding wordt gemedieerd door angiotensine II, dus bij gelijktijdig gebruik van valsartan is de verlaging van de kaliumserumspiegel minder aanzienlijk dan gezien wordt bij monotherapie met hydrochloorthiazide.
La liaison rénine-aldostérone étant assurée par l'angiotensine II, l'administration concomitante de valsartan tend à réduire la perte de potassium observée sous monothérapie avec l’hydrochlorothiazide.

Het effect van irbesartan/hydrochloorthiazide op de vruchtbaarheid is niet bij dieren onderzocht, aangezien er geen bewijs is voor nadelige effecten op de vruchtbaarheid bij dieren en mensen na toediening van zowel irbesartan als hydrochloorthiazide tijdens monotherapie.
Les effets de l’association d’irbésartan/hydrochlorothiazide sur la fertilité n’ont pas été évalués dans des études sur l’animal car aucun effet indésirable sur la fertilité n’a été mis en évidence chez l’animal ou chez l’homme, que ce soit avec l’irbésartan ou l’hydrochlorothiazide, administrés seuls.

Tijdens monotherapie met valsartan werden geen interacties van klinische significantie waargenomen met de volgende stoffen: cimetidine, warfarine, furosemide, digoxine, atenolol, indometacine, hydrochloorthiazide, amlodipine, glibenclamide.
Aucune interaction cliniquement significative n’a été mise en évidence entre le valsartan administré en monothérapie et les substances suivantes : cimétidine, warfarine, furosémide, digoxine, aténolol, indométacine, hydrochlorothiazide, amlodipine, glibenclamide.