Traduction de «monotherapie als tweede » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

monotherapie | behandeling met één geneesmiddel
monovalente (thérapie-) | thérapie qui recourt à un seul médicament

chiasma opticum | optische schors | tweede hersenzenuw [n. II]
Chiasma optique Cortex visuel Nerf crânien II

fractuur van tweede cervicale-wervel
Fracture de la deuxième vertèbre cervicale

brandwond van tweede graad van hoofd en hals
Brûlure du second degré de la tête et du cou

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

Elke congenitale syfilitische aandoening gespecificeerd als laat of zich manifesterend vanaf tweede jaar na geboorte. | gewrichten van Clutton (M03.1) | Hutchinson- | tanden | Hutchinson- | trias | late congenitale | cardiovasculaire-syfilis (I98.0) | late congenitale | syfilitische- | artropathie (M03.1) | late congenitale | syfilitische- | osteochondropathie (M90.2) | syfilitische zadelneus
Arthropathie+ (M03.1*) | Ostéochondropathie+ (M90.2*) | syphilitique congénitale tardive | Dents de Hutchinson Maladie de Clutton+ (M03.1*) Nez en selle attribuable à la syphilis Syphilis cardio-vasculaire congénitale tardive+ (I98.0*) Triade de Hutchinson

tweede metacarpaal
deuxième métacarpien

metatarsofalangeaal gewricht van tweede teen
articulation métatarsophalangienne du doigt II du pied

metatarsofalangeaal gewricht van tweede tot en met vijfde teen
articulation métatarsophalangienne de l'orteil de II à V

etsing van tweede graad van hoofd en hals
Corrosion du second degré de la tête et du cou

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

● hypertensie: in monotherapie als tweede keuze of in combinatie met thiazidediureticum,
● hypertension: en monothérapie comme 2ième choix ou en combinaison avec un thiazide,

Trastuzumab is aangewezen in monotherapie als tweede keuze na falen van minstens twee chemotherapieschema’s op basis van een antracycline (b.v. doxorubicine, epirubicine, idarubicine) en een taxaan, of in combinatie met paclitaxel als eerste keuze wanneer een behandeling met een antracycline niet mogelijk is.
Il est indiqué en monothérapie de deuxième intention après échec d’au moins deux schémas de chimiothérapie comprenant une anthracycline (par ex. doxorubicine, épirubicine, idarubicine) et un taxane, ou en association avec le paclitaxel en première intention lorsqu’un traitement par une anthracycline ne peut être envisagé.

Gegevens van de 4 jaar durende CombAT Studie hebben aangetoond dat de incidentie van alle door de onderzoeker als geneesmiddelgerelateerde beoordeelde, ongewenste voorvallen in het eerste, het tweede, derde en vierde jaar van de behandeling respectievelijk 22%, 6%, 4% en 2% was voor de dutasteride + tamsulosine combinatietherapie, 15%, 6%, 3 % en 2% voor dutasteride monotherapie en 13%, 5%, 2% en 2% voor tamsulosine monotherapie.
Les données à 4 ans issues de l’étude CombAT ont montré que l’incidence de tout événement indésirable imputé au médicament par l’investigateur au cours de la première, deuxième, troisième et quatrième années de traitement atteignait respectivement 22 %, 6 %, 4% et 2% pour l’association dutastéride + tamsulosine, 15%, 6%, 3% et 2% pour le dutastéride en monothérapie, et enfin 13 %, 5%, 2% et 2 % pour la tamsulosine en monothérapie.

In een dubbelblind, niet gecontroleerde tweede fase van deze studie, resulteerde een optitratie van de “nonresponders” op olmesartan medoxomil monotherapie (Olmetec) 40 mg naar Olmetec Plus 40 mg/12,5 mg alsook van Olmetec Plus 40 mg/12,5 mg naar Olmetec Plus 40 mg/25 mg in een verdere relevante verlaging van de systolische/diastolische bloeddruk, waardoor aangetoond werd dat optitratie een klinisch belangrijke manier is om het onder controle brengen van de bloeddruk te verbeteren.
l’Olmetec Plus 40 mg/12,5 mg à l’Olmetec Plus 40 mg/ 25 mg a entraîné une diminution complémentaire utile de la pression artérielle systolique/diastolique,confirmant ainsi que la titration est une façon cliniquement significative d’améliorer le contrôle de la pression artérielle.

Daarom zou bij patiënten met zowel gedecompenseerde leverziekte als lamivudineresistente HBV het gebruik van entecavir in combinatie met een tweede antiviraal middel (dat geen kruisresistentie vertoont met lamivudine of entecavir) overwogen moeten worden eerder dan entecavir monotherapie.
Par conséquent, chez les patients ayant à la fois une maladie hépatique décompensée et une résistance pré-existante du VHB à la lamivudine, l'utilisation d'une association d'entecavir et d'un deuxième antiviral (qui ne présente pas de résistance croisée avec la lamivudine ou l'entecavir) est à privilégier plutôt qu’une monothérapie par entecavir.

Docetaxel als monotherapie Met docetaxel zijn twee gerandomiseerde vergelijkende fase III-studies uitgevoerd bij patiënten met gemetastaseerde borstkanker. In het ene onderzoek werden 326 patiënten behandeld bij wie alkylerende therapie faalde, het tweede onderzoek omvatte 392 patiënten bij wie antracycline faalde. In beide onderzoeken werd docetaxel toegediend in het aanbevolen doseringsschema van 100 mg/m 2 elke 3 weken.
Docétaxel en monothérapie Deux études comparatives randomisées de phase III, portant sur des patientes atteintes d'un cancer du sein métastatique (326 présentant un échec d'un traitement alkylant et 392 un échec d'une anthracycline) ont été menées avec le docétaxel administré à la dose recommandée et selon le schéma recommandé de 100 mg/m² toutes les 3 semaines.

Een tweede gerandomiseerd, dubbelblind, actief gecontroleerd onderzoek uitgevoerd in parallelle groepen toonde aan dat de vaste combinatie van valsartan 160 mg met HCTZ (hydrochloorthiazide) 12,5 mg of 25 mg bij een groter deel van de patiënten de bloeddrukcontrole verbeterde dan monotherapie met valsartan 160 mg.
Un second essai randomisé, en double aveugle, à groupes parallèles et contrôlé contre un agent actif a démontré que l’association valsartan 160 mg + HCTZ (hydrochlorothiazide) 12,5 mg ou 25 mg, améliorait le contrôle de la pression artérielle dans une plus grande proportion de patients que la monothérapie sous valsartan 160 mg.

Een tweede gerandomiseerde, door actief bestanddeel gecontroleerde, dubbelblinde en in parallelle groepen uitgevoerde studie heeft aangetoond dat de vaste combinatie van valsartan 160 mg met HCTZ 12,5 mg de controle op de bloeddruk bij patiënten in hogere mate verbeterde dan een monotherapie met valsartan 160 mg.
Lors d’une seconde étude randomisée, contrôlée par la substance active et réalisée en double aveugle dans des groupes parallèles, on a démontré que l'association fixe de valsartan 160 mg et d’HCTZ 12,5 mg permettait d’obtenir un meilleur contrôle de la tension sanguine qu’en cas d’une monothérapie par 160 mg de valsartan.

In de aanbevelingen van 2004 werd natriumcromoglicaat in monotherapie voorgesteld als tweede keuze voor de onderhoudsbehandeling van mild persisterend astma, zowel bij kinderen als bij volwassenen.
Dans les recommandations de 2004, le cromoglicate sodique était proposé en monothérapie comme traitement d’entretien de second choix dans l’asthme léger persistant, tant chez l’enfant que chez l’adulte.

In een dubbelblind, niet gecontroleerde tweede fase van deze studie, resulteerde een optitratie van de “nonresponders” op olmesartan medoxomil monotherapie (Belsar) 40 mg naar Belsar Plus 40 mg/12,5 mg alsook van Belsar Plus 40 mg/12,5 mg naar Belsar Plus 40 mg/25 mg in een verdere relevante verlaging van de systolische/diastolische bloeddruk, waardoor aangetoond werd dat optitratie een klinisch belangrijke manier is om het onder controle brengen van de bloeddruk te verbeteren.
Dans une étude à double-aveugle mais non contrôlée de la seconde phase, chez les patients non-répondeurs, la titration d’olmésartan médoxomil en monothérapie (Belsar) 40 mg à le Belsar Plus 40 mg/12,5 mg ainsi que le Belsar Plus 40 mg/12,5 mg à le Belsar Plus 40 mg/ 25 mg a entraîné une diminution complémentaire utile de la pression artérielle systolique/diastolique, confirmant ainsi que la titration est une façon cliniquement significative d’améliorer le contrôle de la pression artérielle.