Vertaling van "mogelijke in vivo " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

cleidotomieom bevalling mogelijk te maken | craniotomieom bevalling mogelijk te maken | embryotomieom bevalling mogelijk te maken
Cléidotomie | Craniotomie | Embryotomie | pour faciliter l'accouchement

minimum | kleinst mogelijke hoeveelheid
minimum | minimum

potentieel | mogelijk
potentiel (a et sm) | potentiel

minimaal | het kleinst mogelijk
minimal

maximaal | het grootst mogelijk
maximal

maximum | grootst mogelijke hoeveelheid
1) maximum - 2) paroxysme | 1) maximum - 2) symptômes aigus d'une maladie

blootstelling aan mogelijk gevaarlijke substantie
exposition à une substance potentiellement dangereuse

blootstelling aan mogelijk schadelijke entiteit
exposition à une entité potentiellement nocive

mogelijke aanwezigheid gekend
présence possible connue

blootstelling aan mogelijk gevaarlijke chemische stof
exposition à des produits chimiques potentiellement dangereux

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hoewel de mogelijke in-vivo interactie van docetaxel met gelijktijdig toegediende medicatie niet formeel is onderzocht, is uit in-vitro interactieonderzoek gebleken dat stoffen met een sterke eiwitbinding zoals erytromycine, difenhydramine, propranolol, propafenon, fenytoïne, salicylaat, sulfamethoxazol en natriumvalproaat geen invloed hebben op de eiwitbinding van docetaxel.
Bien que les interactions éventuelles in vivo du docétaxel et de composés administrés simultanément n'aient pas été étudiées formellement, les interactions in vitro avec des agents fortement liés aux protéines, comme l'érythromycine, la diphenhydramine, le propranolol, la propafénone, la phénytoïne, les salicylés, le sulfaméthoxazole et le valproate de sodium, n'ont pas affecté la liaison du docétaxel aux protéines plasmatiques.

Het is van belang om op te merken dat in vitro onderzoeken mogelijke in vivo interacties niet volledig uitsluiten.
Mais il faut noter que les études in vitro n’excluent pas totalement la possibilité d’interactions in vivo.

Mogelijke effecten van andere geneesmiddelen op INVEGA Uit in vitro-studies blijkt dat CYP2D6 en CYP3A4 mogelijk minimaal betrokken zijn bij het metabolisme van paliperidon, maar er zijn geen aanwijzingen (noch in vitro, noch in vivo) dat deze iso-enzymen een belangrijke rol spelen bij de afbraak van paliperidon.
Effet potentiels d’autres médicaments sur INVEGA Les études in vitro indiquent que le CYP2D6 et le CYP3A4 peuvent interférer de façon minime avec le métabolisme de la palipéridone, mais qu’il n’existe pas de données in vitro ni in vivo indiquant que ces isoenzymes jouent un rôle significatif sur le métabolisme de la palipéridone.

Er bestaan twee verschillende methodes voor ex vivo bewaring: in de eerste plaats is er de klassieke cooling met koude bewaarvloeistoffen en plaatselijke koeling op ijs (Simple or Static Cold Storage: SCS) en vervolgens perfusiesystemen (Machine Perfusion : MP) die het orgaan continu doorstromen met een speciale bewaarvloeistof om zoveel mogelijk orgaanschade tijdens de cold ischemia time (CIT) te voorkomen.
Il existe deux méthodes différentes de préservation ex vivo: tout d’abord, le classique cooling utilisant des solutions de préservation froides avec le refroidissement topique sur de la glace (Simple or Static Cold Storage: SCS) et ensuite les systèmes de perfusion (Machine Perfusion: MP) qui perfusent l’organe en permanence au moyen d’un liquide spécial de préservation afin d’éviter autant que possible les lésions aux organes durant le cold ischemia time (CIT).

De mogelijke farmacologische toepassingen in het ex vivo circuit behelzen het gebruik van hoogosmotische perfusaten of ß-adrenergische geneesmiddelen om de resorptie van het longoedeem te bespoedigen, van broncho- en vasodilaterende agentia om de wanverhouding ventilatieperfusie te verbeteren, antistoffen om de pro-inflammatoire respons tegen te houden, antibiotica toegevoegd aan het perfusaat om longontstekingen te neutraliseren en fibrinolytica om bij te dragen tot het verwijderen van microthrombi in de longen.
Les applications pharmacologiques possibles dans le circuit ex vivo comprennent l’utilisation de perfusats hautement osmotiques ou de médicaments ß-adrénergiques pour accélérer la résorption d’un œdème pulmonaire, d’agents broncho- et vasodilatateurs pour améliorer le mésappariement ventilation-perfusion, d’anticorps pour bloquer la réponse proinflammatoire, d’antibiotiques ajoutés au perfusat pour neutraliser les pneumonies et de fibrinolytiques pour contribuer à éliminer les microthrombi pulmonaires.

Deze gegevens suggereren dat sorafenib bij de aanbevolen dosis van 400 mg tweemaal daags mogelijk geen in vivo-remmer is van CYP2B6 of CYP2C8.
Ces données suggèrent que le sorafénib administré à la dose recommandée de 400 mg deux fois par jour pourrait ne pas être un inhibiteur in vivo du CYP2B6 ou du CYP2C8.

remming, omdat ritonavir ook een remmer is van CYP 2D6. Het in vivo netto effect van tipranavir met ritonavir op CYP 1A2, CYP 2C9 en CYP 2C19, dat na enkele dagen behandeling werd gezien in een voorlopig onderzoek, duidt op een mogelijk inducerende werking van tipranavir met ritonavir op CYP1A2 en in mindere mate op CYP2C9 en Pgp.
Des études sur les microsomes hépatiques humains ont indiqué que le tipranavir est un inhibiteur du CYP 1A2, du CYP 2C9, du CYP 2C19 et du CYP 2D6.

CYP3A4-inductoren leken een substantiële invloed op de orale farmacokinetiek van sildenafil te hebben bij patiënten met pulmonale arteriële hypertensie, hetgeen werd bevestigd in de in vivo interactiestudie met de CYP3A4-inductor bosentan. Gelijktijdige toediening van bosentan (een matige inductor van CYP3A4, CYP2C9 en mogelijk CYP2C19) 125 mg tweemaal per dag met orale sildenafil 80 mg driemaal per dag (in de ‘steady state’) gedurende 6 dagen bij gezonde vrijwilligers resulteerde in een 63% vermindering van de AUC van sildenafil.
L’administration concomitante de bosentan (un inducteur modéré du CYP3A4, du CYP2C9 et probablement du CYP2C19) à la dose de 125 mg deux fois par jour et de sildénafil à la dose de 80 mg trois fois par jour par voie orale (à l’état d’équilibre) durant 6 jours à des volontaires sains a entraîné une diminution de l’aire sous la courbe des concentrations plasmatiques (ASC) du sildénafil de 63 %.

Alle beschikbare in-vitro- en in-vivo-gegevens bij therapienaïeve personen in aanmerking nemend, is het mogelijk dat de volgende met resistentie geassocieerde mutaties, indien aanwezig op baseline, de activiteit van rilpivirine aantasten: K101E, K101P, E138A, E138G, E138K, E138R, E138Q, V179L, Y181C, Y181I, Y181V, H221Y, F227C, M230I en M230L.
En prenant en compte l’ensemble des données disponibles in vitro et in vivo chez les sujets naïfs de traitement, il est possible que les mutations suivantes, lorsqu’elles sont présentes à l’inclusion, diminuent l’activité de la rilpivirine : K101E, K101P, E138A, E138G, E138K, E138R, E138Q, V179L, Y181C, Y181I, Y181V, H221Y, F227C, M230I et M230L.

Daarom is het mogelijk dat etravirine door een dergelijke remming van CYP2C19 in vivo de omzetting van clopidogrel naar zijn actieve metaboliet kan remmen.
Par conséquent, il est possible que l’étravirine, par une telle inhibition du CYP2C19 in vivo, inhibe le métabolisme du clopidogrel en son métabolite actif.