Traduction de «moeten de startdosering » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die een kenmerkend begin op kinderleeftijd gemeen hebben, maar overigens in vele opzichten van elkaar verschillen. Sommige van deze toestanden vertegenwoordigen goed gedefinieerde syndromen, maar andere zijn niet meer dan symptomencomplexen die genoemd moeten worden wegens hun veelvuldig voorkomen en samengaan met psychosociale stoornis en omdat ze niet bij andere syndromen kunnen worden ondergebracht.
Définition: Groupe hétérogène de troubles qui ont en commun la caractéristique d'un début dans l'enfance, mais qui diffèrent par ailleurs sur de nombreux points. Certains constituent des syndromes nettement définis, alors que d'autres ne sont que de simples associations de symptômes; ces derniers doivent toutefois être répertoriés, d'une part en raison de leur fréquence et de leur association avec une altération du fonctionnement psychosocial, d'autre part parce qu'ils ne peuvent pas être inclus dans d'autres syndromes.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Patiënten met een verminderde leverfunctie moeten een startdosering krijgen van 10 mg citalopram per dag.
30mg : Les patients dont la fonction hépatique est altérée doivent recevoir une dose initiale de 10 mg de citalopram par jour.

Patiënten met een verminderde leverfunctie 20 mg: Patiënten met een verminderde leverfunctie moeten een startdosering krijgen van ½ filmomhulde tablet (wat overeenstemt met 10 mg citalopram) per dag.
Patients dont la fonction hépatique est altérée 20mg : Les patients dont la fonction hépatique est altérée doivent recevoir une dose initiale d’½ comprimé pelliculé (correspondant à 10 mg de citalopram) par jour.

40mg: Patiënten met een verminderde leverfunctie moeten een startdosering krijgen van 10 mg citalopram per dag.
40mg : Les patients dont la fonction hépatique est altérée doivent recevoir une dose initiale de 10 mg de citalopram par jour.

Ongeacht de indicatie moeten de startdosering en de verdere doseringen worden gehalveerd en moet de dosering trager worden verhoogd bij patiënten met nier- of leverinsufficiëntie.
Indépendamment de l’indication, réduire de moitié la dose initiale et les doses ultérieures et effectuer la titration de la dose d’une manière plus lente chez les patients atteints d’insuffisance rénale ou hépatique.

De behandelingscycli kunnen worden herhaald na een behandelingsvrij interval van 4 weken. Risicopatiënten (patiënten die vroeger al werden behandeld met geneesmiddelen die het beenmerg onderdrukken, en/of radiotherapie, en patiënten in een slechte algemene toestand) moeten een startdosering krijgen van 300-320 mg/m².
Les patients présentant des risques particuliers (traitement préalable par médicaments myélodépresseurs et/ou radiothérapie ou mauvais état général) seront traités avec une dose initiale de 300-320 mg/m².

Ongeacht welke ziekte er behandeld moet worden, moeten alle startdoses en volgende doses risperidon gehalveerd worden.
Indépendamment de la maladie à traiter, la dose initiale et toutes les doses ultérieures de rispéridone doivent être divisées par deux.

Ongeacht de indicatie moeten de startdosering en de verdere dosering worden gehalveerd en moet de dosering trager worden verhoogd bij patiënten met nier- of leverinsufficiëntie.
Indépendamment de l’indication, il faut diminuer de moitié la dose initiale et la dose d’entretien, et la titration posologique doit être plus lente chez les patients souffrant d’insuffisance rénale ou hépatique.