Traduction de «moeten aanvankelijk worden » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel
dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die een kenmerkend begin op kinderleeftijd gemeen hebben, maar overigens in vele opzichten van elkaar verschillen. Sommige van deze toestanden vertegenwoordigen goed gedefinieerde syndromen, maar andere zijn niet meer dan symptomencomplexen die genoemd moeten worden wegens hun veelvuldig voorkomen en samengaan met psychosociale stoornis en omdat ze niet bij andere syndromen kunnen worden ondergebracht.
Définition: Groupe hétérogène de troubles qui ont en commun la caractéristique d'un début dans l'enfance, mais qui diffèrent par ailleurs sur de nombreux points. Certains constituent des syndromes nettement définis, alors que d'autres ne sont que de simples associations de symptômes; ces derniers doivent toutefois être répertoriés, d'une part en raison de leur fréquence et de leur association avec une altération du fonctionnement psychosocial, d'autre part parce qu'ils ne peuvent pas être inclus dans d'autres syndromes.

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Risicopatiënten Risicopatiënten, bijv. patiënten met een verminderde nier- of leverfunctie, een laag lichaamsgewicht of een langzaam metabolisme van geneesmiddelen, moeten aanvankelijk de helft van een aanbevolen dosering voor volwassenen krijgen als ze opioïd-naïef zijn.
Patients à risque Les patients à risque, par exemple les patients présentant une insuffisance rénale ou hépatique, un faible poids corporel ou un métabolisme lent des médicaments doivent initialement recevoir la moitié de la dose recommandée pour les adultes, s’ils n’ont jamais pris d’opiacés.

Symptomatische patiënten moeten aanvankelijk worden behandeld met een chelatiemiddel; zodra de koperspiegels zich onder toxische drempels bevinden en patiënten klinisch stabiel zijn, kan onderhoudsbehandeling met Wilzin worden overwogen.
Les patients symptomatiques doivent être traités par un agent chélateur dans un premier temps ; lorsque les concentrations en cuivre sont en dessous du seuil toxique et que les patients sont stabilisés d’un point de vue clinique, il est possible d'envisager un traitement d’entretien par Wilzin.

Opgenomen patiënten moeten aanvankelijk behandeld worden met 100 mg/dag. Deze dosis mag zo nodig geleidelijk verhoogd worden tot 200 mg/dag.
Les malades hospitalisés recevront 100 mg/jour en début de traitement ; cette dose sera augmentée graduellement jusqu’à 200 mg/jour si nécessaire.

Als uw arts besluit om de dosis verder te verhogen naar 5 microgram, moeten er aanvankelijk weer tussenperioden van 3 - 4 uur worden gekozen en moeten deze worden verkort afhankelijk van hoe goed u de behandeling verdraagt.
Si votre médecin décide d’augmenter la dose à 5 microgrammes, les nébulisations devront à nouveau être espacées de 3 à 4 heures, avant d’être éventuellement rapprochées selon votre tolérance au traitement.

Als uw arts besluit om de dosis verder te verhogen naar 5,0 microgram, moeten er aanvankelijk weer tussenperioden van 3-4 uur worden gekozen en moeten deze worden verkort afhankelijk van hoe goed u de behandeling verdraagt.
Si votre médecin décide d’augmenter la dose à 5,0 microgrammes, les nébulisations devront à nouveau être espacées de 3 à 4 heures, avant d’être éventuellement rapprochées selon votre tolérance au traitement.

Ook indien een verdere verhoging van de dosis tot 5,0 microgram is geïndiceerd moeten er aanvankelijk weer doseringsintervallen van 3- 4 uur worden gekozen en mogen deze afhankelijk van de individuele tolerantie weer korter worden.
Si la dose doit être augmentée jusqu’à 5,0 microgrammes, il conviendra lors de la mise en route du traitement de respecter un intervalle de 3 à 4 heures entre chaque séance de nébulisation, qui pourra ensuite être raccourci en fonction de la tolérance individuelle.

Ook indien een verdere verhoging van de dosis tot 5 microgram is geïndiceerd moeten er aanvankelijk weer doseringsintervallen van 3- 4 uur worden gekozen en mogen deze afhankelijk van de individuele tolerantie weer verkleind worden.
Si la dose doit être augmentée jusqu’à 5 microgrammes, il conviendra, lors de la mise en route du traitement, de respecter à nouveau un intervalle de 3 à 4 heures entre chaque séance de nébulisation. Cet intervalle pourra ensuite être raccourci en fonction de la tolérance individuelle.

Aangezien een daling van de natriëmie aanvankelijk asymptomatisch kan verlopen, zijn regelmatige controles nodig, en deze controles moeten nog vaker worden uitgevoerd bij risicopersonen zoals oudere patiënten en patiënten met levercirrose (zie rubrieken 4.8 en 4.9).
La baisse de la natrémie pouvant être initialement asymptomatique, un contrôle régulier est donc indispensable et doit être encore plus fréquent dans les populations à risque représentées par les sujets âgés et les cirrhotiques (voir rubriques 4.8 et 4.9).

Bijgevolg moeten hoogrisicopatiënten, vooral jonge kinderen en kinderen die aanzienlijke immunosuppressie krijgen, worden gecontroleerd met procedures als echocardiografie of een ecg voor en na de transplantatie (vb. aanvankelijk na drie maanden en dan na 9-12 maanden).
En conséquence, les patients à haut risque, en particulier les jeunes enfants et les sujets recevant une immunosuppression importante, doivent être surveillés en utilisant des procédures telles que l’échocardiographie ou l’ECG avant et après la transplantation (par ex. le premier examen à 3 mois, puis à 9-12 mois).

Aangezien een daling van de natriëmie aanvankelijk asymptomatisch kan verlopen, zijn regelmatige controles nodig, en deze controles moeten nog vaker worden uitgevoerd bij risicopersonen zoals oudere patiënten en patiënten met levercirrose (cf. rubrieken " Bijwerkingen" en " Overdosering" ).
La baisse de la natrémie pouvant être initialement asymptomatique, un contrôle régulier est donc indispensable et doit être encore plus fréquent dans les populations à risque représentées par les sujets âgés et les cirrhotiques (cf. Rubriques " Effets indésirables " et " Surdosage" ).