Vertaling van "minder vaak genoemd " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Angst die gegeneraliseerd en aanhoudend is, maar niet beperkt tot een bepaalde situatie of daar zelfs maar in overheerst (d.w.z. hij is 'free-floating'). De belangrijkste symptomen zijn wisselend, maar omvatten klachten over voortdurende zenuwachtigheid, beven, spierspanningen, zweten, licht gevoel in het hoofd, hartkloppingen, duizeligheid en een onbehaaglijk gevoel in de maagstreek. Angsten dat de patiënt of een familielid spoedig ziek zal worden of een ongeluk zal krijgen worden vaak genoemd. | Neventerm: | angstneurose | angstreactie | angsttoestand
Définition: Anxiété généralisée et persistante qui ne survient pas exclusivement, ni même de façon préférentielle, dans une situation déterminée (l'anxiété est flottante ). Les symptômes essentiels sont variables, mais le patient se plaint de nervosité permanente, de tremblements, de tension musculaire, de transpiration, d'un sentiment de tête vide , de palpitations, d'étourdissements et d'une gêne épigastrique. Par ailleurs, le sujet a souvent peur que lui-même ou l'un de ses proches tombe malade ou ait un accident. | Etat anxieux Névrose | Réaction | anxieuse

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Astigmatisme (10,9%) en hypermetropie (9,0%) worden minder vaak genoemd.
L'astigmatisme (10,9 %) et l'hypermétropie (9,0 %) sont cités moins fréquemment.

Slechts 57 % van de ziekenhuizen vermeldt de component patiëntveiligheid. Patiëntveiligheid wordt door de Sp-ziekenhuizen ook minder vaak (38 %) genoemd in vergelijking met de algemene ziekenhuizen (67 %) en de psychiatrische ziekenhuizen (53 %).
Comparativement, les hôpitaux Sp citent moins souvent la composante ‘sécurité des patients’ (38 %) que les hôpitaux généraux (67 %) et les hôpitaux psychiatriques (53 %).

Men spreekt dan van “nietpolyposische erfelijke darmkanker” (vroeger syndroom van Lynch genoemd), of iets minder vaak van “adenomateuze familiale polyposis”.
On parle alors soit de “Cancer Héréditaire Non Polyposique du Côlon” (anciennement appelé syndrome de Lynch), soit plus rarement de “Polypose Adénomateuse Familiale”.

De frequentie van de hierna genoemde mogelijke bijwerkingen is gedefinieerd met behulp van de volgende conventie: zeer vaak (komt voor bij meer dan 1 op de 10 gebruikers) vaak (komt voor bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers) soms (komt voor bij 1 tot 10 op de 1.000 gebruikers) zelden (komt voor bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers) zeer zelden (komt voor bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers) niet bekend (frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
La fréquence des effets indésirables potentiels énumérés ci-dessous est définie selon les conventions suivantes : très fréquent (atteint plus de 1 utilisateur sur 10) fréquent (atteint entre 1 et 10 utilisateurs sur 100) peu fréquent (atteint entre 1 et 10 utilisateurs sur 1 000) rare (atteint entre 1 et 10 utilisateurs sur 10 000) très rare (atteint moins de 1 utilisateur sur 10 000) fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)

De frequentie van de mogelijke bijwerkingen die hieronder worden genoemd, is gedefinieerd overeenkomstig de volgende afspraak: zeer vaak (komt voor bij meer dan 1 op de 10 personen) vaak (komt bij 1 tot 10 op de 100 personen voor) soms (komt bij 1 tot 10 op de 1.000 personen voor) zelden (komt bij 1 tot 10 op de 10.000 personen voor) zeer zelden (komt bij minder dan 1 op de 10.000 personen voor) niet bekend (de frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).
Les fréquences des effets indésirables éventuels mentionnés ci-dessous sont définies de la manière suivante : Très fréquent (survenant chez plus d’1 personne sur 10) Fréquent (survenant chez 1 à 10 personnes sur 100) Peu fréquent (survenant chez 1 à 10 personnes sur 1 000) Rare (survenant chez 1 à 10 personnes sur 10 000) Très rare (survenant chez moins d’1 personne sur 10 000)

De hieronder genoemde bijwerkingen zijn als volgt gerangschikt: zeer vaak treft meer dan 1 op de 10 gebruikers vaak treft 1 tot 10 gebruikers op de 100 soms treft 1 tot 10 gebruikers op de 1000 zelden treft 1 tot 10 gebruikers op de 10.000 zeer zelden treft minder dan 1 op de 10.000 gebruikers niet bekend frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald
Les effets indésirables mentionnés ci-après ont été catégorisés comme suit : Très fréquents affectent plus d’un utilisateur sur 10 Fréquents affectent 1 à 10 utilisateurs sur 100 Peu fréquents affectent 1 à 10 utilisateurs sue 1 000 Rares affectent 1 à 10 utilisatuers sur 10 000 Très rares affectent moins d’1 utilisatuer sur 10 000 Inconnu Fréquence non déterminée à partir des données disponibles

De frequentie van de hieronder genoemde mogelijke bijwerkingen wordt als volgt gedefinieerd: zeer vaak (komt bij meer dan 1 op de 10 gebruikers voor); vaak (komt bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers voor); soms (komt bij 1 tot 10 op de 1.000 gebruikers voor); zelden (komt bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers voor); zeer zelden ( komt bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers voor); niet bekend (frequentie kan op basis van de beschikbare gegevens niet worden geschat).
La fréquence des effets indésirables possibles présentée ci-dessous est définie en utilisant la convention suivante: très fréquent (affecte plus de 1 utilisateur sur 10); fréquent (affecte 1 à 10 utilisateurs sur 100); peu fréquent (affecte 1 à 10 utilisateurs sur 1 000); rare (affecte 1 à 10 utilisateurs sur 10 000); très rare (affecte moins de 1 utilisateur sur 10 000); fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles).

De frequenties van de hieronder genoemde bijwerkingen zijn als volgt ingedeeld: Zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten Vaak: bij 1 tot 10 op de 100 patiënten Soms: bij 1 tot 10 op de 1.000 patiënten Zelden: bij 1 tot 10 op de 10.000 patiënten Zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten Niet bekend: kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald.
Les fréquences des effets indésirables mentionnés ci-dessous sont classées comme suit : Très fréquent : plus de 1 patient sur 10 Fréquent : entre 1 et 10 patients sur 100 Peu fréquent : entre 1 et 10 patients sur 1 000 Rare : entre 1 et 10 patients sur 10 000 Très rare : moins de 1 patient sur 10 000 Fréquence indéterminée : ne peut être estimée sur la base des données disponibles.

De frequentie van de hieronder genoemde mogelijke bijwerkingen wordt als volgt gedefinieerd: zeer vaak (komt bij meer dan 1 op de 10 gebruikers voor) vaak (komt bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers voor) soms (komt bij 1 tot 10 op de 1000 gebruikers voor) zelden (komt bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers voor) zeer zelden (komt bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers voor) niet bekend (frequentie kan op basis van de beschikbare gegevens niet worden geschat)
La fréquence des effets indésirables éventuels, listés ci-dessous, est définie en suivant la convention suivante : Très fréquent (concerne moins d’1 utilisateur sur 10) Fréquent (concerne 1 à 10 utilisateurs sur 100) Peu fréquent (concerne 1 à 10 utilisateurs sur 1 000) Rare (concerne 1 à 10 utilisateurs sur 10 000) Très rare (concerne moins d’1 utilisateur sur 10 000) Fréquence indéterminée (ne peut être estimée sur la base des données disponibles)

De frequentie van mogelijke bijwerkingen wordt hieronder genoemd met gebruikmaking van de volgende indeling: zeer vaak (bij meer dan 1 op de 10 gebruikers), vaak (bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers), soms (bij 1 tot 10 op de 1.000 gebruikers), zelden (bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers), zeer zelden (bij minder dan 1 op 10.000 gebruikers) en onbekend (de frequentie kan niet worden bepaald met de beschikbare gegevens).
La fréquence des effets indésirables possibles suivants a été définie selon la convention suivante : très fréquent (affectant plus d'une personne sur 10), fréquent (affectant de 1 à 10 personnes sur 100), peu fréquent (affectant de 1 à 10 personnes sur 1 000), rare (affectant de 1 à 10 personnes sur 10 000), très rare (affectant moins d'une personne sur 10 000), et indéterminée (fréquence ne pouvant être estimée sur la base des données disponibles).