Traduction de «menselijke t-lymfocyten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

aanval door menselijke beet
agression par morsure humaine

ruimte-innemend nko-verband van menselijke oorsprong
pansement compressif ORL d’origine humaine

Omschrijving: Afhankelijkheid van een niet levend object als stimulus voor seksuele opwinding en voldoening. Vele fetisjen zijn verlengstukken van het menselijk lichaam, zoals kledingstukken of schoeisel. Andere veel gebruikte voorwerpen worden gekenmerkt door een bepaalde textuur, zoals rubber, plastic of leer. Fetisjen verschillen in het belang dat ze voor de betrokkene hebben. In sommige gevallen dienen ze louter om de seksuele prikkeling die op de gebruikelijke wijze wordt bereikt te vergroten (bijv. de partner een bepaald kledingstuk laten dragen).
Définition: Utilisation d'objets inanimés comme stimulus de l'excitation et de la satisfaction sexuelle. De nombreux fétiches sont des prolongements du corps, comme des vêtements ou des chaussures. D'autres exemples courants concernent une texture particulière comme le caoutchouc, le plastique ou le cuir. Les objets fétiches varient dans leur importance d'un individu à l'autre. Dans certains cas, ils servent simplement à renforcer l'excitation sexuelle, atteinte par ailleurs dans des conditions normales (par exemple le fait d'avoir un partenaire qui porte un vêtement particulier).

menselijk haar
cheveux humains

beet van menselijke vlo
piqûre d'une puce humaine

blootstelling aan menselijke stormloop
exposition à une ruée humaine

blootstelling aan menselijk poliovirus
exposition au poliovirus humain

blootstelling aan menselijk immunodeficiëntievirus
exposition au virus de l'immunodéficience humaine

proliferatie van grote granulaire lymfocyten
leucémie à grands lymphocytes granuleux T

agammaglobulinemie met immunoglobulinedragende B-lymfocyten | 'common variable'-agammaglobulinemie [CVA-gamma] | hypogammaglobulinemie NNO
Agammaglobulinémie:avec lymphocytes B porteurs d'immunoglobulines | commune variable | Hypogammaglobulinémie SAI

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Microbiologie In concentraties van 50 tot 100 nM gaf indinavir een remming van 95 % (IC 95 ) van de virusverspreiding (in vergelijking met een onbehandelde met virus geïnfecteerde controlegroep) in kweken van menselijke T-lymfocyten en in primaire humane monocyten/macrofagen die waren geïnfecteerd met de HIV-1-varianten, respectievelijk LAI, MN, RF en een macrofaag-trope virusvariant SF-162.
Virologie A des concentrations de 50 à 100 nM, l’indinavir induit une inhibition de 95 % (CI 95 ) de la réplication virale (par rapport aux cultures témoin infectées par le virus et non traitées) d’une part dans des cultures de lymphocytes T humains infectées par différentes formes variantes du VIH-1, LAI, MN et RF, d’autre part dans des cultures primaires de monocytes / macrophages humains infectées par un variant de VIH-1, SF 162, à tropisme macrophagique.

Zoals verwacht wordt op basis van zijn interactie met DNA en zijn cytotoxische eigenschappen, is doxorubicine mutageen, aangezien het in vitro chromosoombeschadigingen induceert in menselijke lymfocyten en is het ook carcinogeen bij dieren.
La doxorubicine est mutagène, comme attendu à base de l’interaction avec l’ADN et la cytotoxicité. Parce que, in vitro, la doxorubicine induit des aberrations chromosomiques aux lymphocytes humains et est aussi carcinogène chez l’animal.

De testen zijn positief gebleken (WHO, 2002) betreffende de mutageniteit op bacteriecellen, gekweekte zoogdiercellen, hamster-eierstokcellen en menselijke lymfocyten (testen van chromosoomafwijkingen en zusterchromatiden-uitwisselingen).
Les tests se sont révélés positifs (WHO, 2002) quant à la mutagénicité sur des cellules bactériennes, des cellules de mammifères en culture, des cellules ovariennes de hamster et des lymphocytes humains (essais d’aberration chromosomique et tests d’échange de chromatides-sœurs).

7-10079-58-218 Ander menselijk lichaamsmateriaal bestemd voor celtherapieen (dendritische cellen, mesenchymale cellen en specifieke lymfocyten)
7-10079-58-218 Autre materiel corporel humain destine a des therapies cellulaires (cellules dendritiques, cellules mesenchymateuses et lymphocytes specifiques)

De combinatie (4:1) van buprenorfinehydrochloride en naloxonhydrochloride was niet mutageen in een bacterieel mutatie-assay (de Ames-test) en niet clastogeen in een in vitro-cytogenetisch assay in menselijke lymfocyten of in een intraveneuze micronucleustest bij de rat.
L'association de chlorhydrate de buprénorphine et de chlorhydrate de naloxone (ratio 4:1) ne s'est pas révélée mutagène dans le test de mutation bactérienne (test d'Ames), ni clastogénique dans le test cytogénétique in vitro sur les lymphocytes humains ou lors du test du micronucleus intraveineux chez le rat.

Ritonavir is noch mutageen, noch clastogeen gebleken in een serie van in vitro en in vivo proeven, waaronder de Ames bacterieel reverse mutatie proef waarbij gebruik wordt gemaakt van S. typhimurium en E. coli, de muis-lymfoma proef, de muis-micronucleus proef en chromosoomverstoring proeven in menselijke lymfocyten.
Le ritonavir ne s'est pas avéré mutagène ou clastogène dans la batterie de tests in vitro et in vivo (Ames utilisant S. Typhimurium et E. Coli, test sur le lymphome de la souris, test du micronucleus sur la souris et aberrations chromosomiques sur cultures de lymphocytes humains).

Sunitinib induceerde in vitro geen structurele chromosomale afwijkingen in lymfocyten in menselijk perifeer bloed.
Le sunitinib n’induit pas d’aberrations chromosomiques dans des lymphocytes périphériques humains in vitro.

Polyploïdie (numerieke chromosomale afwijkingen) werd in vitro waargenomen in lymfocyten in menselijk perifeer bloed, zowel met als zonder metabole activatie.
Une polyploïdie (anomalie du nombre de chromosomes) a été observée dans des lymphocytes périphériques humains in vitro, avec ou sans activation métabolique.

Bij menselijke lymfocyten in vitro geïncubeerd met octreotideacetaat waren de chromosomale veranderingen niet toegenomen.
Au niveau des lymphocytes humains incubés dans de l’acétate d’octréotide in vitro, les modifications chromosomiques n’ont pas augmenté.