Traduction de «men geen uitgesproken » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Verwijst naar angsten op kinderleeftijd die uitgesproken specifiek zijn voor een bepaalde ontwikkelingsfase en (in enige mate) bij de meeste kinderen voorkomen, maar abnormaal hevig zijn. Angsten die op kinderleeftijd ontstaan, maar geen deel uitmaken van een normale psychosociale ontwikkeling (bijvoorbeeld agorafobie), dienen gecodeerd te worden in de desbetreffende categorie van blok F40-F48
Définition: Trouble caractérisé par la présence de craintes de l'enfance, hautement spécifiques d'une phase de développement, et survenant (à un certain degré) chez la plupart des enfants, mais dont l'intensité est anormale. Les autres craintes qui surviennent dans l'enfance, mais qui ne font pas partie du développement psychosocial normal (par exemple une agoraphobie), doivent être classées dans la catégorie appropriée de la section F40-F48.

Omschrijving: Een stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat, gekenmerkt door hetzelfde type kwalitatieve stoornis van sociale interactie dat karakteristiek is voor autisme, samen met een beperkt, stereotiep, zich herhalend repertoire van interesses en activiteiten. Zij verschilt van autisme vooral op grond van het feit dat er geen algemene vertraging of achterstand in taal of cognitieve ontwikkeling bestaat. Deze stoornis gaat vaak samen met uitgesproken onhandigheid. De afwijkingen vertonen een sterke tendens aan te houden tot in adolescentie en volwassenheid. Psychotische episoden komen nu en dan voor op jong-volwassen leeftijd. | Neventerm: | autistische psychopathie | schizoïde stoornis op kinderleeftijd
Définition: Trouble de validité nosologique incertaine, caractérisé par une altération qualitative des interactions sociales réciproques, semblable à celle observée dans l'autisme, associée à un répertoire d'intérêts et d'activités restreint, stéréotypé et répétitif. Il se différencie de l'autisme essentiellement par le fait qu'il ne s'accompagne pas d'un déficit ou trouble du langage, ou du développement cognitif. Les sujets présentant ce trouble sont habituellement très malhabiles. Les anomalies persistent souvent à l'adolescence et à l'âge adulte. Le trouble s'accompagne parfois d'épisodes psychotiques au début de l'âge adulte. | Psychopathie autistique Trouble schizoïde de l'enfance

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

Omschrijving: Het gemeenschappelijk thema van dissociatieve stoornissen of conversiestoornissen bestaat uit een gedeeltelijk of volledig verlies van de normale integratie van herinneringen, besef van identiteit en onmiddellijke zintuiglijke gewaarwordingen en controle over de motoriek. Alle vormen van dissociatieve stoornissen vertonen de tendens minder te worden na enige weken of maanden, vooral als hun begin samenviel met een traumatische levensgebeurtenis. Meer chronische stoornissen, vooral verlammingen en anesthesieën, kunnen ontstaan indien het begin samenvalt met onoplosbare problemen of persoonlijke conflicten. Deze stoornissen zijn voorheen geclassificeerd als verschillende vormen 'conversiehysterie'. Men neemt aan dat ze psychogeen van oorsprong zijn, nauw verbonden in de tijd als ze zijn met traumatische gebeurtenissen, onoplosbare en onverdraaglijke problemen of verstoorde betrekkingen. De symptomen vertegenwoordigen dikwijls de voorstelling van de patiënt over hoe een lichamelijke ziekte er uit ziet. Lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen enkele bekende lichamelijke of neurologische stoornis aan het licht. Daarenboven zijn er aanwijzingen dat het functieverlies een uitdrukking is van emotionele conflicten of noden. De symptomen kunnen zich ontwikkelen in nauwe relatie met psychische stress en verschijnen vaak plotseling. Alleen stoornissen van lichamelijke functies die gewoonlijk onder willekeurige controle staan en verlies van zintuiglijke gewaarwordingen vallen hieronder. Stoornissen met betrekking tot pijn en andere complexe lichamelijke sensaties die verlopen via het autonome zenuwstelsel zijn geclassificeerd onder somatisatiestoornissen (F45.0). De mogelijkheid van het naderhand optreden van ernstige lichamelijke of psychiatrische stoornissen dient altijd in gedachten te worden gehouden. | conversiehysterie | conversiereactie | hysterie | hysterische psychose
Définition: Les divers troubles dissociatifs (ou de conversion) ont en commun une perte partielle ou complète des fonctions normales d'intégration des souvenirs, de la conscience de l'identité ou des sensations immédiates et du contrôle des mouvements corporels. Toutes les variétés de troubles dissociatifs ont tendance à disparaître après quelques semaines ou mois, en particulier quand leur survenue est associée à un événement traumatique. L'évolution peut également se faire vers des troubles plus chroniques, en particulier des paralysies et des anesthésies, quand la survenue du trouble est liée à des problèmes ou des difficultés interpersonnelles insolubles. Dans le passé, ces troubles ont été classés comme divers types d'hystérie de conversion . On admet qu'ils sont psychogènes, dans la mesure où ils surviennent en relation temporelle étroite avec des événements traumatiques, des problèmes insolubles et insupportables, ou des relations interpersonnelles difficiles. Les symptômes traduisent souvent l'idée que se fait le sujet du tableau clinique d'une maladie physique. L'examen médical et les examens complémentaires ne permettent pas de mettre en évidence un trouble physique (en particulier neurologique) connu. Par ailleurs, on dispose d'arguments pour penser que la perte d'une fonction est, dans ce trouble, l'expression d'un conflit ou d'un besoin psychique. Les symptômes peuvent se développer en relation étroite avec un facteur de stress psychologique et ils surviennent souvent brusquement. Seuls les troubles impliquant soit une perturbation des fonctions physiques normalement sous le contrôle de la volonté, soit une perte des sensations sont inclus ici. Les troubles impliquant des manifestations douloureuses ou d'autres sensations physiques complexes faisant intervenir le système nerveux autonome, sont classés parmi les troubles somatoformes (F45.0). La possibilité de survenue, à une date ultérieure, d'un trouble physique ou psychiatrique grave, doit toujours êt ...

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Gezien de hoge therapeutische index en het topisch gebruik van ATRONASE, hoeft men geen uitgesproken anticholinerge effecten te verwachten.
Vu l'index thérapeutique élevé et le caractère topique de l'administration de l'ATRONASE, on ne doit pas s'attendre à des symptômes anticholinergiques importants.

Een recent onderzoek van alle kwaliteitsvolle interventiestudies toont aan dat het effect op de verhouding LDL-/HDLcholesterol vrijwel even uitgesproken is voor het mengsel (1 :1) van CLA-isomeren als voor de door de industrie vervaardigde eenvoudig onverzadigde transvetzuren en dat men geen duidelijke drempel voor inname kan onderscheiden waaronder dergelijk effect niet meer waargenomen kan worden (Brouwer IA et al, 2010).
Une analyse récente de toutes les études d’intervention de bonne qualité montre que l’effet sur le rapport LDL/HDLcholestérol est presque aussi marqué pour le mélange (1 :1) d’isomères de CLA que pour les acides gras trans mono-insaturés produits par l’industrie et que l’on n’observe pas de seuil net d’apport en dessous duquel l’effet ne serait pas observé (Brouwer IA et al, 2010).

Een INR-waarde hoger dan 3,0 vereist een verlaging van de dosis, het weglaten van één tot meerdere doses anticoagulantia of de toediening van vitamine K. Laboratoriumtests wijzen op een zeer lage Quick-tijd-waarde (of hoge INR-waarde), een uitgesproken verlenging van de recalcificatietijd of de tromboplastinetijd, en een gestoorde gamma-carboxylering der factoren II, VII, IX en X. Behandeling Indien de patiënt vooraf geen anticoagulantia genomen heeft, indien hij behandeld wordt binnen het uur na de inname, indien hij niet verward is, in coma ligt of stuiptrekkingen heeft, en indien er geen enkele vorm van bloedingen ontdekt wordt, moet men de patiënt doen braken door toediening van ipecacuanhastroop, of moet men een maagspoeling doen met behulp van een grote maagsonde.
Une valeur d’INR supérieure à 3,0 nécessite une diminution du dosage, l’omission d’une à plusieurs doses d’anticoagulants ou l’administration de vitamine K. Les tests biologiques révèlent une valeur du temps de Quick très faible (ou une valeur INR élevée), un allongement important du temps de recalcification ou du temps de thromboplastine et une perturbation de la gamma-carboxylation des facteurs II, VII, IX et X. Traitement Si le patient n'a pas pris d'anticoagulants auparavant, s'il est traité dans l'heure suivant l'ingestion, s’il n’y a ni confusion mentale, ni coma, ni convulsions et si aucun signe d'hémorragie de n’importe quelle origine n'est décelé, on provoquera des vomissements en administrant du sirop d'ipéca ou on fera un lavage d'estomac au moyen d'une sonde oro-gastrique de gros calibre.

De houding is daarbij dezelfde als voor de vitamine K-antagonisten [zie ook Folia juni 2011 ], behalve dat er geen controle is vereist van de INR en dat, indien men beslist rivaroxaban of dabigatran te stoppen, dit slechts moet gebeuren 24 uur vóór de ingreep (of langer bij uitgesproken nierinsufficiëntie).
On adoptera ici la même attitude qu’avec les antagonistes de la vitamine K [voir aussi Folia de juin 2011 ], sauf qu’ici, un contrôle de l’INR n’est pas requis et si l’on décide d’interrompre le rivaroxaban ou le dabigatran, il convient de le faire seulement 24 heures avant l’intervention (ou plus longtemps en cas d’insuffisance rénale prononcée).

Men heeft geen geneesmiddel-accumulatie waargenomen met opeenvolgende éénmalige dagelijkse doses van 25 mg/kg lichaamsgewicht bij patiënten met normale nierfunktie; een uitgesproken accumulatie werd waargenomen bij patiënten met nierinsufficiëntie.
On n'a observé aucune accumulation médicamenteuse avec des doses uniques journalières successives de 25 mg/kg de poids corporel chez des patients à fonction rénale normale; on a par contre enregistré une accumulation progressive chez des patients insuffisants rénaux.