Traduction de «men dat bij bepaalde combinaties het risico van qt-verlenging door methadon » (Néerlandais → Français) :

Zo weet men dat bij bepaalde combinaties het risico van QT-verlenging door methadon verhoogt, maar in een retrospectieve analyse uitgevoerd door de FDA blijkt dat het risico van “torsades de pointes” daarbij waarschijnlijk zeer gering is.
On sait ainsi que pour certaines associations, la méthadone peut augmenter le risque d'allongement du QT, mais d’après une analyse rétrospective faite par le FDA (U.S. Food ans Drug Administration), il semble que le risque de torsades de pointes est très peu élevé.

Voor bepaalde geneesmiddelen is het risico van QT-verlenging goed bekend: amiodaron, arseentrioxide, chloroquine, citalopram en escitalopram, clarithromycine, disopyramide, domperidon, droperidol, erythromycine (vooral bij intraveneuze toediening), flecaïnide, haloperidol, lumefantrine-artemether, methadon, moxifloxacine, (in mindere mate ook levofloxacine en ofloxacine), pentamidine, pimozide, kinidine, saquinavir, sotalol, toremifen, tyrosinekinase-inhibitoren (dasatinib, gefitinib, imatinib, lapatinib, nilotinib, pazopanib, sorafenib, sunitinib).
Pour certains médicaments, le risque d’allongement de l’intervalle QT est bien établi: amiodarone, trioxyde d'arsenic, chloroquine, citalopram et escitalopram, clarithromycine, disopyramide, dompéridone, dropéridol, érythromycine (surtout en cas d'administration i.v.), flécaïnide, halopéridol, luméfantrine-artéméther, méthadone, moxifloxacine (dans une moindre mesure aussi la lévofloxacine et l'ofloxacine), pentamidine, pimozide, quinidine, saquinavir, sotalol, torémifène, inhibiteurs de la tyrosine kinase (dasatinib, gefitinib, imatinib, lapatinib, nilotinib, pazopanib, sorafénib, sunitinib).

Daarbij worden de risicofactoren voor het optreden van verlenging van het QT-interval tijdens behandeling met methadon benadrukt: hoge dosis (de meeste gevallen zijn beschreven bij doses hoger dan 200 mg methadon per dag), inhibitie van de afbraak van methadon door CYP3A4-inhibitoren (b.v. bepaalde macroliden, azoolderivaten en proteaseinhibitoren, pompelmoessap), en een aantal algemene risicofactoren voor het optreden van QT-verlenging.
Par ailleurs, l’attention est attirée sur les facteurs de risque d’apparition d’un allongement de l’intervalle QT lors d’un traitement par la méthadone: posologie élevée (la plupart des cas sont décrits avec des posologies supérieures à 200 mg par jour), inhibition du métabolisme de la méthadone par des inhibiteurs du CYP3A4 (p.ex. certains macrolides, dérivés azoliques et inhibiteurs de la protéase virale, jus de pamplemousse), et sur un certain nombre de facteurs de risque généraux d’allongement de l’intervalle QT.

Zoals met andere antipsychotica dient men voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon aan patiënten met een bekende cardiovasculaire aandoening, QT-verlenging in de familiale voorgeschiedenis, bradycardie of verstoringen van de elektrolyten (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie), aangezien dit het risico op aritmogene effecten kan versterken. Daarnaast dient men eveneens voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon in combinatie met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het QT-interval kunnen verlengen.
Comme avec d’autres antipsychotiques, la prudence est nécessaire lorsque la rispéridone est prescrite à des patients présentant une maladie cardiovasculaire connue, des antécédents familiaux d’allongement de l’intervalle QT, une bradycardie, ou des troubles électrolytiques (hypokaliémie, hypomagnésémie), car ils peuvent augmenter le risque d’effets arythmogènes, ainsi qu’en cas d’utilisation concomitante de médicaments connus pour allonger l’intervalle QT.

Zoals met andere antipsychotica dient men voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon aan patiënten met een bekende cardiovasculaire aandoening, QT-verlenging in de familiale voorgeschiedenis, bradycardie of verstoringen van de elektrolyten (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie), aangezien dit het risico van aritmie kan versterken. Daarnaast dient men eveneens voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon in combinatie met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het QT-interval kunnen verlengen.
Comme avec d’autres antipsychotiques, la prudence est nécessaire lorsque la rispéridone est prescrite à des patients présentant une maladie cardiovasculaire connue, des antécédents familiaux d’allongement de l’intervalle QT, une bradycardie, ou des troubles électrolytiques (hypokaliémie, hypomagnésémie), car ils peuvent augmenter le risque d’effets arythmogènes, ainsi qu’en cas d’utilisation concomitante de médicaments connus pour allonger l’intervalle QT.

Zoals met andere antipsychotica dient men voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon aan patiënten met een bekende cardiovasculaire aandoening, QT-verlenging in de familiale voorgeschiedenis, bradycardie of verstoringen van de elektrolyten (hypokaliëmie, hypomagnesiëmie), aangezien dit het risico op aritmogene effecten kan versterken. Daarnaast dient men eveneens voorzichtig te zijn bij het voorschrijven van risperidon in combinatie met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het QTinterval kunnen verlengen.
Comme avec d’autres antipsychotiques, la prudence est nécessaire lorsque la rispéridone est prescrite à des patients présentant une maladie cardiovasculaire connue, des antécédents familiaux d’allongement de l’intervalle QT, une bradycardie, ou des troubles électrolytiques (hypokaliémie, hypomagnésémie), car ils peuvent augmenter le risque d’effets arythmogènes, ainsi qu’en cas d’utilisation concomitante de médicaments connus pour allonger l’intervalle QT.

Daarom wordt in deze Folia dieper ingegaan op de oorzaken en de risico’s van verlenging van het QT-interval door geneesmiddelen en hoe men daar in de praktijk best mee omgaat.
C’est pourquoi ce numéro des Folia discute des causes et des risques de l’allongement de l’intervalle QT par des médicaments, ainsi que de la meilleure façon de réagir en pratique.