Vertaling van "meeste patiënten veroorzaakt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: De meeste dwanghandelingen hebben betrekking op schoonmaken (vooral handen wassen), herhaald controleren of een mogelijk gevaarlijke situatie niet is ontstaan of ordelijkheid en netheid. Onder het waarneembare gedrag ligt angst, doorgaans voor gevaar hetzij voor, hetzij veroorzaakt door de betrokkene en het ritueel is een vruchteloze of symbolische poging dat gevaar af te wenden.
Définition: La plupart des comportements compulsifs concernent la propreté (en particulier le lavage des mains), des vérifications répétées pour éviter la survenue d'une situation qui pourrait devenir dangereuse, ou un souci excessif de l'ordre et du rangement. Le comportement du sujet est sous-tendu par une crainte consistant habituellement dans l'appréhension d'un danger, encouru ou provoqué par le sujet et l'activité rituelle constitue un moyen inefficace ou symbolique pour écarter ce danger.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bij de meeste patiënten veroorzaakt octreotide een duidelijke vermindering van de klinische symptomen van de ziekte zoals hoofdpijn, zwelling van de huid en de weke weefsels, hyperhydrose, paresthesieën, zweten, vermoeidheid, osteo-arthralgieën en het carpaletunnelsyndroom.
Chez la plupart des patients, l’octréotide réduit de façon marquée les symptômes cliniques de la maladie tels que céphalées, gonflement de la peau et des tissus mous, hyperhidrose, paresthésies, transpiration, paresthésies, fatigue, ostéo-arthralgies et le syndrome du canal carpien.

Bij de meeste patiënten veroorzaakt octreotide een duidelijke vermindering van de klinische symptomen van de ziekte zoals hoofdpijn, zwelling van de huid en de weke weefsels, hyperhydrose, artralgie en paresthesieën.
Chez la plupart des sujets, l’octréotide atténue significativement les symptômes cliniques, tels que céphalées, œdème de la peau et des tissus mous, hyperhidrose, arthralgie et paresthésies.

Darmkanker is tegenwoordig de vorm van kanker die het vaakst wordt vastgesteld en die op één na de meeste sterfgevallen veroorzaakt in de EU. In 2008 waren er 330 000 nieuwe gevallen en overleden er 149 000 patiënten aan.
Le cancer colorectal, la forme de cancer qui fait l'objet du plus grand nombre de nouveaux cas diagnostiqués en Europe, est aussi le deuxième cancer le plus mortel dans l'UE: en 2008, 330 000 nouveaux cas ont été signalés, et 149 000 décès comptabilisés.

Hoge doses epirubicine werden veilig toegediend aan een groot aantal onbehandelde patiënten met uiteenlopende vaste tumoren en hebben bijwerkingen veroorzaakt die niet verschillen van die waargenomen bij traditionele doses, behalve omkeerbare ernstige neutropenie (< 500 neutrofielen/mm 3 gedurende < 7 dagen) die optrad bij de meeste patiënten.
Des doses élevées d’épirubicine ont été administrées sans dommage à un grand nombre de patients non traités jusque-là pour diverses tumeurs solides, et ont entraîné des effets indésirables qui ne différaient pas de ceux que l’on constate aux doses classiques, à l’exception d'une profonde neutropénie réversible (< 500 neutrophiles/mm 3 pendant < 7 jours) qui a touché la majorité des patients.

Bij een groot aantal onbehandelde patiënten met verschillende solide tumoren werden hoge doses epirubicine veilig toegediend. De veroorzaakte bijwerkingen verschillen niet van de ongewenste effecten die bij conventionele doses worden waargenomen, met uitzondering van reversibele ernstige neutropenie (< 500 neutrofielen/mm 3 gedurende < 7 dagen), wat bij de meeste patiënten voorkwam.
Des doses élevées d'épirubicine ont été administrées de manière sûre à un grand nombre de patients non traités souffrant de tumeurs solides diverses et ont provoqué des événements indésirables qui ne diffèrent pas de ceux observés aux doses habituelles, à l'exception de la neutropénie sévère réversible (< 500 neutrophiles/mm 3 pendant < 7 jours) observée chez la majorité des patients.

Naast het persoonlijk leed van een huisarts met burnout, zal hij ook minder goed in staat zijn om zijn professionele taken op een gepaste manier uit te voeren: hij neemt een negatieve houding aan tegenover zijn patiënten en loopt het risico om medische fouten te maken.In de meest ernstige gevallen zal hij gedwongen zijn om tijdelijk of definitief de geneeskunde de rug toe te keren. Dit veroorzaakt dan weer extra werkbelasting bij zijn collega’s, en verhoogt ook voor hen het risico op burnout.
Outre la souffrance personnelle qu’il subit, un médecin généraliste en burnout sera moins à même d’accomplir adéquatement ses tâches professionnelles : il adoptera une attitude négative envers ses patients, et risquera de commettre des erreurs médicales .

De meest voorkomende bijwerkingen (waargenomen bij meer dan 1 op de 10 patiënten) zijn neutropenie (lage concentratie neutrofielen, een type witte bloedcel), leukopenie (lage concentratie witte bloedcellen), anemie (lage concentratie rode bloedcellen), lymfopenie (verminderd aantal lymfocyten, een ander type witte bloedcel, in het bloed), trombocytopenie (verlaagd aantal bloedplaatjes in het bloed), perifere neuropathie (zenuwbeschadiging die tintelingen, pijn en gevoelloosheid in de handen en voeten veroorzaakt), tremor (trillen), duizeligheid, paresthesie (stoornis van de gevoelswaarneming waarbij prikkelingen en tintelingen worden waargenomen), dysesthesie (verminderde of verhoogde gevoeligheid van de huid), slaperigheid, constipatie en perifeer oedeem (zwellingen, gewoonlijk in de benen).
Les effets indésirables les plus couramment observés sous Thalidomide Celgene (chez plus d’un patient sur 10) sont les suivants: neutropénie (faibles numérations de neutrophiles, un type de globules blancs), leucopénie (faibles numérations de globules blancs), anémie (faibles numérations de globules rouges), lymphopénie (faibles numérations de lymphocytes, un autre type de globules blancs), thrombocytopénie (faibles numérations de plaquettes dans le sang), neuropathie périphérique (lésions des nerfs entraînant des picotements, des douleurs et des engourdissements dans les mains et les pieds), tremblements, vertiges, paresthésie (sensation anormale de fourmillements et de picotements), dysesthésie (sens du toucher atténué), somnolence, constipation et oedèmes périphériques (gonflements, en général des jambes).

De meeste patiënten met een infectie veroorzaakt door kiemen die gevoelig zijn voor het antibioticum, manifesteren een therapeutische respons na 48 tot 72 uur.
La majorité des patients atteints d'une infection due à des germes sensibles à l'antibiotique présentent une réponse thérapeutique après 48 à 72 heures.

Bijwerkingen met onbekende frequentie Er zijn meldingen gedaan van nefrogene systemische fibrose (veroorzaakt verharding van de huid en kan zich ook voordoen bij weke delen en inwendige organen), waarvan de meeste bij patiënten die DOTAREM kregen in combinatie met andere gadolinium-bevattende contrastmiddelen.
Effets dont la fréquence n’est pas connue Des cas de fibrose néphrogénique systémique (un durcissement de la peau qui peut également affecter les tissus mous et les organes internes) ont été rapportés, le plus souvent chez des patients ayant reçu DOTAREM ainsi que d’autres produits de contraste contenant du gadolinium.

Cardiovasculair stelsel: De meeste patiënten tolereren de bloeddrukdaling die door captopril wordt veroorzaakt, goed.
Système cardio-vasculaire: La plupart des patients tolèrent bien la diminution de la pression sanguine induite par le captopril.