Vertaling van "meeste patiënten geneesmiddelen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De categorieën waaruit de meeste patiënten geneesmiddelen gebruiken zijn de categorieën van de ‘psychotrope geneesmiddelen’ (62%: variatie tussen de centra van 60% tot 69%), van de ‘vitamines en mineralen’ (36%: 24-66%), en van de ‘antipyretica, nonsteroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s), geneesmiddelen ter behandeling van jicht en DMARD’s (Disease Modifying Anti Reumatic Drugs) ter behandeling van reuma’ (28%: 15-36%).
Les catégories dont la plupart des patients font usage sont les catégories des 'médicaments psychothropes' (62% : variation entre les centres de 60% à 69%), les 'vitamines et minéraux’ (36% : 24-66%), et les ‘médicaments antipyrétiques, non stéroïdiens anti-inflammatoires (NSAID), les médicaments pour le traitement de la goutte et les DMARD (Disease Modifying Anti Reumatic Drugs) pour le traitement des rhumatismes' (28% : 15-36%).

De rubriek waaruit de meeste patiënten geneesmiddelen gebruiken is de groep van de ‘vitamines en mineralen’ (53%).
La rubrique dont la plupart des patients utilisent des médicaments est le groupe des ‘vitamines et minéraux’ (53%).

De patiënten zetten de behandeling met hun bij aanvang van het onderzoek gebruikte geneesmiddelen voort en, indien aangewezen, werden bij de meeste patiënten aanvullende antibiotica gebruikt om exacerbaties te behandelen.
Les patients ont continué de prendre leurs traitements préalables et, lorsque nécessaire, des antibiotiques supplémentaires ont été utilisés chez la majorité des patients pour traiter les exacerbations.

En aan welke oorzaak of combinatie van factoren de depressie ook te wijten is, de meeste patiënten kunnen geholpen worden met een behandeling met geneesmiddelen.
Et en fait, peu importe quelle origine ou quelle combinaison de causes peut amener quelqu’un à faire une dépression: le traitement par médicaments permet de guérir la grande majorité des personnes qui en souffrent.

In deze grafiek ziet u echter ook, dat de vooruitzichten, na een behandeling van ongeveer negen weken voor de meeste patiënten, goed zijn om een terugval te vermijden als de geneesmiddelen continu worden ingenomen zoals voorgeschreven.
Vous verrez également dans ce graphique que pour la plupart des patients, il existe de bonnes chances d’éviter les rechutes après environ neuf semaines de traitement, pour autant que l’on continue à prendre ses médicaments de façon permanente et conformément aux prescriptions.

Bij de meeste patiënten zijn deze middelen echter onvoldoende doeltreffend, en zijn andere geneesmiddelen noodzakelijk.
Chez la plupart des patients, ils ne sont cependant pas suffisamment efficaces et d’autres médicaments s’avèrent nécessaires.

Bij klinische onderzoeken werden aan de meeste patiënten gelijktijdig geneesmiddelen tegen neuropathische pijn, zoals carbamazepine, fenytoïne en gabapentine toegediend zonder dat dit aanwijzingen voor interactie opleverde.
Lors des études cliniques, on a administré à la plupart des patients des traitements concomitants contre la douleur neuropathique (par exemple de la carbamazépine, de la phénytoïne et de la gabapentine) sans qu’aucun signe d’interaction n’ait pu être constaté.

Het is ook moeilijk te voorspellen welke patiënten het meeste voordeel zullen hebben, gezien het antwoord op deze geneesmiddelen wisselend lijkt te zijn.
Il est aussi difficile de prédire quels sont les patients qui en tireront le plus grand bénéfice, étant donné que la réponse à ces médicaments semble variable.